Hindernissen speelden de hoofdrol in Café Camelot. Het geroezemoes overstemde singer-songwriter HannekeLaura en Mummy’s a Tree moest het zonder drummer doen. Toch gingen beide acts onverstoorbaar door met de show.

Vrolijke en experimentele gitaarmuziek om bij weg te dromen

Terwijl een aantal bezoekers van café Camelot, waaronder de bandleden van Mummy's a Tree, nog aan het genieten zijn van de laatste happen van hun diner, heeft HannekeLaura de ondankbare taak om deze avond te openen. Gewapend met alleen een akoestische gitaar en een zuivere stem, probeert zij het publiek voor zich te winnen. Geïnspireerd door haar verblijf in Ierland speelt zij rustige liedjes die af en toe aan Rosie Thomas doen denken.

Tot en met het laatste nummer, een cover van Bob Dylan, blijft HannekeLaura de moed erin houden door onverstoord lachend haar ding te doen. Helaas is het geroezemoes en het geluid van het cappuccino apparaat een storende factor tijdens haar optreden. Hierdoor blijft de muziek een beetje steken op niet onaardige achtergrondmuziek. HannekeLaura verdient dan ook een nieuwe kans in een rustigere omgeving.

De hoofdact Mummy's a Tree, hoeft minder strijd tegen het rumoer te leveren. Deels komt dit doordat zij iets hardere nummers spelen, maar ook doordat er nog maar een handjevol mensen naar het optreden op deze gure dinsdagavond blijft kijken. Zij krijgen een geoliede band te zien die met zijn muziek een lentesfeer in het café brengt.   

Mummy's a Tree bestaat op dit moment uit een trio. Stefan van den Berg, de zanger/gitarist en belangrijkste spil achter de band, vertelt echter dat “de drummer vanuit Sicilië heeft laten weten dat hij het optreden niet zou gaan halen”. Vandaar dat vanavond naast Stefan alleen nog bassist Martijn Roselaar staat te spelen.

Het duo speelt vooral nummers van de nieuwe cd Cadmium, afgewisseld met nummers van hun vier voorgaande platen. De muziek is een combinatie van Jeff Buckley, doordrenkt met melodieën die iets weg hebben van the Beatles en een geluid dat doet denken aan dEUS. Met veel plezier laat Mummy's a Tree vanavond zien dat zij als duo een mooie set kunnen neerzetten. Uitschieters zijn het prachtige Far From Me en I Don’t Know What I'm Doing. Eerstgenoemde nummer heeft een mooie melodie, deels gespeeld met flageolettonen. En in het laatstgenoemde nummer laat Stefan zien dat hij slide guitar ook uitstekend beheerst. De vrolijke, licht experimentele gitaarmuziek van Mummy’s a Tree doet het gure herfstweer even vergeten.