Een krappe twee jaar geleden begon de verwachtingsvolle samenwerking tussen sterrenproducer TommyD en singer-songwriter Jamie Scott. Het doel van dit duo, Graffiti6, was vooral heel veel lol en leuke muziek maken. De woorden stijl en concept hebben ze voor het gemak in de prullenbak gegooid. Dit resulteerde in een popplaat met hier en daar een gitaarsolo en wat fragmentjes soul, blues en funk. Nu ze niet goed nagedacht hebben over de koers van de plaat, komen ze niet verder dan brave, zoete, en vooral lieve pop.
Vanavond in het uitverkochte Doornroosje maakt dit echter niet uit. De stemming zit er al vanaf het begin in, er wordt vrolijk meegeklapt, gedanst en gezongen. Een aanzienlijk deel van het publiek heeft het album al aangeschaft en zingt de tekst moeiteloos mee. Het muzikale viertal doet voor de sier nog wat trucjes uit het handboek voor artiesten (vraag het publiek of ze het leuk vinden, laat ze elk liedje meeklappen) maar dit is eigenlijk overbodig.
Hoe leuk de show ook is – een charismatische zanger, leuke animaties op de achtergrond van Jimi Crayon – muzikaal overtuigt het niet. Annie You Save Me, Never Look Back en Stone In My Heart zijn de liedjes die je bij blijven. De rest klinkt allemaal hetzelfde. Ze weten zelfs van een kinky kaskraker als I’ve Got A Feeling van The Black Eyed Peas een saaie popsong te maken. Pas op het eind, in de toegift, spelen ze hun grote hit Stare Into The Sun, wat gelukkig nog voor een laatste hoogtepunt zorgt.
Graffiti6 saaie popmuziek van een veelbelovend duo
Zoete pop wel grote publiekstrekker in Doornroosje
Zet de producer van grote namen als Jay-Z en Janet Jackson in de studio met een mooie jongen met een gouden strot. Dan verwacht je goede muziek en heel veel vrouwelijke fans. Dat laatste is Graffiti6 gelukt, maar ze ontstijgen het niveau van de zoete, gepolijste poprock nauwelijks.