Voor een eenmalige show zijn de Canadese oldies van NoMeansNo in Doornroosje om fans en andere liefhebbers te voorzien van een goeie dosis punk en humor. Het voorprogramma in deze tour komt van The Pack A.D.

Op deze klassieke sausage party zijn het toch de twee vrouwen van The Pack A.D. die het eerste uurtje de hoofdrol vertolken. Toegegeven, als je door je wimperharen zou kijken, konden het ook twee jongens zijn, deze Becky en Maya. Ze zetten met drums, gitaar en zang een potje stoere, maar toch ook wat kalme bluespunk neer. Bij vlagen zijn drums spannend en is er een krachtige, diepe zangstem te horen, maar de dames lijken niet op de top van hun kunnen te spelen. De humor en zelfspot die vooral de drumster uit, siert het duo, maar uiteindelijk blijft het optreden wat lui; het knallen wat punk is, mist bij hen wat. John Wright, drummer van NoMeansNo kijkt en luistert vanuit de rand van de zaal goedkeurend toe, maar het publiek hoort liever de kunstjes van de baasjes zelf.

De drie Canadezen koppen vakkundig in met Old als openingsnummer. De herkenbare, lange uithalen van zanger/basgitarist Rob Wright trekken alle neuzen gauw weer de kant van het podium op. NoMeansNo tourt actief en is elk jaar wel een keer in Nederland te vinden om telkens weer een (semi)volle zaal te treffen. De heren bandleden worden een dagje ouder (allen over de vijftig) en ook de leeftijd van fans groeit mee, maar vervelen gaat het nooit. Old is the new young, lijkt hun nieuwe handelsmerk en ze leven die boodschap met verve na.

De heren spelen al jaren en het zelfvertrouwen spat er van af. Het is een krachtige show die zelfs voor ongeoefende oren toegankelijk klinkt. Zo verveelt het geen minuut, al is het geluid bij de eerste nummers nog niet helemaal wat het zijn moet.

De alom aanwezige humor in de teksten doet zijn werk, al wisten ze bij eerdere shows de boel tussen de nummers door vaak nog wat meer op te pimpen - dit blijft vandaag wat achterwege. Zo zetten ze vanavond weliswaar niet de beste of heftigste show neer maar even goed zorgen ze voor een flinke bak goeie herrie met strakke riffs. Absolute hoogtepunten zijn te vinden in de sterke uitvoering van All Lies en de fans van het eerste uur maken ze helemaal blij met de toegiften Now en Bodybag.

Het publiek verlaat hier en daar met wat oorsuizen de zaal, maar daarnaast toch vooral met gelukzalige glimlach!