Duke Jonn heeft de eer de finale van de Roos van Nijmegen, editie 2010, te openen. Het vijftal wist in één van de voorronden een grote schare aanhang op te trommelen, wat hen middels de publieksprijs een plekje in de finale verschaft. Hiermee hebben de heren geluk, want muzikaal gezien zou de band hier hoogstwaarschijnlijk niet zijn gekomen. De eenvormige nummers van deze, bijna bruiloft-esque aandoende band zullen weinig potten breken. De band drijft volledig op de looks van zijn frontman/zanger, de gedreadlockte hunk.
 
Hoewel Duke Jonn zich laat beschrijven als zeer divers qua muzikale stijlen, komt de band niet veel verder dan een soort trage funkpoprock die het naar alle waarschijnlijkheid aardig zal doen op Sky Radio. Aangenomen dat dit niet het doel is van deze, wat statisch ogende begeleidingsband van de charismatische zanger, zal de band drastisch iets aan het niveau van de nummers moeten veranderen. Het moet mogelijk zijn, want allen, behalve de zanger, zijn behept met het talent om muziek technisch en strak ten gehore te kunnen brengen. 

Liquid Snow is van een geheel andere orde. Deze band bezit de kunst om aantrekkelijke en interessante nummers te schrijven, maar de overdracht daarvan laat duidelijk te wensen over. De band heeft zijn geluid niet op orde en de uitvoeringen van de nummers zijn rommelig. Ook de presentatie blijft wat knullig, vooral de zanger/gitarist oogt nog echt als een ‘jong menneke’. Iets dat zeker niet past bij de donkere grijstintenrock van dit Drutens/Nijmeegse viertal.

De echo’s uit de eind jaren zeventig en tachtig die Liquid Snow in hun Brits aandoende rock/postpunk verwerkt dienen genoemd en geroemd te worden. De jongens hebben geen van alle deze tijd meegemaakt, maar ze weten duidelijk waar ze de mosterd moeten halen om het Artic Monkeys-achtige gebonk interessanter te maken dan de gemiddelde britpopkloon. Binnen de gelederen is het vooral de androgyne drummer die de aandacht op zich doet richten. Deze jongen, die tevens de tweede vocalen voor zijn rekening neemt, is een zeer getalenteerde gast die zowel steady als eigenwijs drumwerk kan combineren binnen de context van het liedje. Liquid Snow is er nog niet, maar zit zeker op de goede weg!

De power-emo-pop van Divided by Hearts slaat de plaat behoorlijk mis. De band speelt zeker solide, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Hun 14(!)-in-een-dozijn liedjes vallen nergens op in de grote massa. Hoewel het viertal vriendelijke en dankbare Nijmegenaren gelukkig geen last heeft van overdreven gedrag en bijpassende maniertjes die typerend zijn voor het genre, blinkt het verder nergens in uit. Dit geldt zowel in positieve als negatieve zin. Niemand wil een grijze muis zijn, ook Divided by Hearts niet. Dus heren; ga op zoek naar een scherp randje om in de muziek te verwerken.

Easy Trigger wordt door menigeen aangemerkt als de grote kanshebber op de winst van deze wedstrijd. Een rol die de band goed lijkt te liggen. De zanger/frontman/gitarist babbelt tussen de nummers door er dan ook ontspannen op los. Als band speelt Easy Trigger behoorlijk strak en vooral met veel enthousiasme. De enige band vanavond waarbij de, al dan niet aangemeten, energie ook echt van het podium spat.

Dit viertal behoort duidelijk ook tot de Nijmeegse Rock City-boom. Toch is niet alles wat hieraan groeit een eersteklas vrucht zoals Black Bottle Riot, Geiser of (winnaars van de Roos 2009) Bandito. De straight-ahead-rock van Easy Trigger mist voornamelijk een eigen smoel. Er wordt overmatig leentjebuur gespeeld bij bands als Q.O.T.S.A., Monster Magnet of Nebula. Ook al herbergen de nummers leuke ideeën, zodra het kwartet voluit speelt, blijft er voornamelijk eenheidsworst over. Hierbij dient wel aangetekend te worden dat originaliteit binnen het huidige rockklimaat ver te zoeken is. Dan toch, een band moet opvallen om opgemerkt te worden. Easy Trigger doet dat helaas (nog) niet genoeg.

Blijkbaar is het elan van Easy Trigger toch overtuigend genoeg om de jury en het publiek voor zich te winnen: de band wint zowel de eerste prijs als de publieksprijs. Liquid Snow wordt verdiend tweede. Divided by Hearts en Duke John komen terecht niet in de uitslag voor. 2010 was geen sterk finalejaar voor de Roos van Nijmegen, wat doet uitzien naar de editie van 2011. Maar daaraan voorafgaand eerst de Nijmeegse, Arnhemse en Gelderse showcases tijdens de aanstaande Affaire, met nieuwe en talentvolle bands.