Antillectual is een energieke punkband uit Nijmegen die inmiddels al een jaartje of tien meedraait. En niet zonder succes. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen sprak met Willem (gitaar), Riekus (drums) en Tom (bas).

Jullie bestaan nu al zo’n tien jaar. Hoe kijken jullie daarop terug?

Willem: “Ja, je zou kunnen zeggen dat we tien jaar geleden begonnen zijn, in september 2000 kwam Bob met ons oefenen en in 2001 hebben we ons eerste optreden gedaan. Aan de andere kant is het balletje harder gaan rollen toen onze eerste full length in 2005 werd uitgebracht, dus dat hanteren we ook nogal eens als ijkpunt. Het lijkt helemaal niet alsof we al tien jaar bezig zijn. Zolang we nieuwe dingen blijven doen met nieuwe mensen in de band en om ons heen, wordt het nooit hetzelfde en gaat de tijd eerder te snel voorbij dan te langzaam. Er zijn ook nog zoveel dingen die we nog willen doen. Toen we begonnen met de band was dat absoluut niet met het idee om ‘iets te bereiken’, en nog steeds leven we redelijk van half jaar tot half jaar.

We hebben veel leuke dingen gedaan; heel veel getourd, zoals bijvoorbeeld in Amerika, drie full lengths opgenomen en uitgebracht van Europa tot Japan tot Amerika, en heel veel vrienden gemaakt. Daarnaast leer je zoveel van in een band zitten. Of het nou gaat om de wat minder sexy dingen als boekhouden tot het omgaan met mensen die na afloop je vieze t-shirt willen hebben.
Wat het geheim is, weet ik niet. Ik denk dat hard werken belangrijker is dan talent, hard kunnen werken is op zich ook een talent trouwens. We hebben niet door Amerika getourd, omdat het ons werd aangeboden, wel omdat we goed hebben nagedacht hoe we dat het beste konden aanpakken en er toen hard aan hebben getrokken. We zijn nog steeds een gedreven band en nu met Tom als nieuwe bassist is er wel weer een nieuwe impuls om een tandje hoger te schakelen.”

Riekus: “Wat betreft de hoogtepunten: eigenlijk is elk geslaagd optreden een klein hoogtepunt op zich, maar een aantal optredens staat wel in mijn geheugen gegrift. Spelen op Fest 7 in Gainesville is er zo één, Give it a Name Fest in Milaan, Fluff Fest in Plzen, de release show van Testimony in Arnhem en eindelijk spelen met Propagandhi in België.”

Willem: “Dieptepunten zijn wat mij betreft het verliezen van bandleden. Altijd heel erg jammer als iemand besluit om ermee op te houden en dan is het weer spannend of we een goede vervanger kunnen vinden. Een persoonlijk dieptepunt voor mij is ook het vele ziek zijn op tour, mijn gezondheid is niet al te best en daar heeft mijn stem heel erg onder te lijden.”

Jullie hebben onlangs afscheid genomen van Yvo.  Hoe was dat?

Riekus: “Yvo heeft lang geprobeerd de band te combineren met zijn toch al drukke gezinsleven, maar hij heeft uiteindelijk toch besloten te kiezen voor het laatste. Hij heeft vanaf dag één keihard gewerkt voor de band, tientallen tours geboekt en honderden optredens gedaan. Zijn afscheid kwam voor ons niet geheel onverwacht: het was al een tijdje duidelijk dat hij zich in een hoop bochten moest wringen.

Toen Yvo afgelopen zomer de knoop doorhakte, hoorden we enkele weken later van Tom dat Smash The Statues (STS), met wie we al jaren vrienden zijn, zou ophouden. Een geluk bij een ongeluk zou je kunnen zeggen. Tom reageerde vrijwel direct positief op de vraag of hij zijn gitaar wilde inruilen voor een bas. 23 januari hebben we in de Onderbroek samen afscheid genomen van zowel STS als Yvo, één van de gaafste shows die we ooit gespeeld hebben.
Een wisseling van bezetting brengt altijd een nieuwe sound met zich mee. Zo is Tom wat flexibeler in zijn stem, waardoor we nu meer met melodische samenzang kunnen werken. Daarnaast kan hij gelukkig ook een harde strot opzetten, dus de partijen die Yvo zong zitten er nog steeds in.”

Willem: “Desalniettemin had ik elf  van de twaalf nummers op het nieuwe album muzikaal gezien al zo goed als af toen Tom erbij kwam, en hebben we dus nog veel met Yvo voorbereid voor dit album. Ik hoop dat Tom in de toekomst zijn steentje gaat bijdragen bij het (mee)schrijven van nummers. Maar ik denk niet dat we een grote omslag qua stijl gaan krijgen, Smash The Statues was een band uit hetzelfde straatje, dus voor ska en hiphop invloeden hoeft niemand bang te zijn.”

Het zijn drukke tijden voor Antillectual.  Want jullie zijn koud terug uit Europa of jullie zitten alweer in de studio voor een nieuwe plaat.

Riekus:  “We nemen twaalf nummers hiervoor op in de E-rock studio in Panningen, waar we eerder een aantal demo’s hebben opgenomen. Al voor en tijdens de opnames van Testimony werkten we met Nico van Montfort (XPZ sound) achter de knoppen. Hij is erg thuis in 'hardere muziek', kent onze muziek erg goed, en weet gewoon wat voor geluid bij ons past. Daarom werken we voor deze plaat ook weer met hem samen. Het merendeel van de nummers was al klaar voordat Tom erbij kwam, maar Tom neemt wel een aantal zangpartijen voor zijn rekening. Op de plaat zullen twaalf nummers komen, die na een eerste try-out bestempeld zijn als ‘toegankelijker’ door de toehoorders. Vrees niet: er komen ook gewoon snelle, trashy nummers op de plaat. De opnames lopen tot eind maart en het streven is om de plaat voor de zomer uit te hebben.”

Willem: “Het is altijd moeilijk om aan te geven in hoeverre een plaat anders zal klinken dan zijn voorganger. Deels heb je dat niet zelf in de hand (personeelswissel, iemand anders zit achter de knoppen), maar ik denk dat er over het algemeen een wat meer logische structuur in de nummers zit. Dat is in ieder geval wel iets waar ik bewust op heb gelet bij het schrijven. Daarentegen verschillen de nummers onderling juist weer heel erg van elkaar (van semi-akoestisch tot metal-achtige dingen) wat hopelijk voor een gevarieerd geheel zorgt.”

Is er nog iets dat je kwijt wilt?

Tom: "Geert Wilders!"