Doorgaans hoef je niet veel publiek te verwachten als je op dinsdagmiddag optreedt. Echter, theater De Rode Laars zit bomvol als Okieson het podium betreedt. De rustgevende muziek in het universiteitstheater is welkome afwisseling van de colleges. De band maakt melancholische country noir. Dat klinkt als folk, gespeeld met veel gitaar- en geluidseffecten. De inspiratie van Okieson komt uit de Ooijpolder, ten oosten van Nijmegen. Het Ooijse platteland is door Okieson vertaald in een muzikaal landschap, waardoor de muziek net zo rustgevend is als de polder zelf. Regen, wind en zonneschijn; zo gevarieerd als de natuur is, zo gevarieerd is de muziek van Okieson. De natuur is de leermeester van de kunst, zo blijkt.

Na een half uur muziek vraagt een van de bandleden hoeveel tijd er nog is. “Nog een kwartier”, klinkt het vanuit de technische hoek. “We hebben nog maar één nummer”, is de reactie van de bassist. Een extra nummer is geen probleem voor Okieson, het publiek heeft zelfs inspraak: “Willen jullie een hard nummer of een rustige?” De keuze valt op een hard nummer. Als laatste volgt er nog een nummer met alleen gitaar. Een avondlied, zo lijkt het. De Ooijpolder en de omgeving zijn prachtig weergegeven in mooie klanken. Het publiek klapt uitbundig en kan tevreden weer in de collegebanken plaatsnemen.