Een zonnige vrijdagavond, een groen stadspark en schattige meisjes met schouderlang haar die rondzwieren op de muziek. Het is goed vertoeven op de tweede dag van Sonsbeek Avenue, met optredens van de twee alt-country bands Shannon Lyon en Phantom Puercos, één band minder dan bedoeld.
Hoewel zijn recent verschenen album This Love invloeden uit de shoegaze kent, is dat vanavond niet terug te horen. Shannon Lyon speelt namelijk een volledig akoestische set. Zijn mooie, gevoelige americana wordt wel eens vergeleken met grootheden zoals Neil Young en Townes van Zandt. Als je de van oorsprong Canadese foktroubadour hoort spelen is dat zeker geen gekke vergelijking. Langzaam maar zeker droom je weg bij zijn nummers, die gaan over liefde, verlangen en verdriet.
Naarmate de zon ondergaat, komt steeds meer publiek naar de met loungebanken, ouderwetse lampenkappen en Perzische kleden versierde tent. Ook het podium vult zich steeds meer. Shannon begint in zijn eentje op de gitaar, maar vraagt later om ondersteuning van cajonspeler Bas en vocaliste Jet. Hoewel Shannon alleen prima zijn mannetje staat, geeft dit net dat kleine beetje extra in een stad waar Shannon zelf ook heeft gewoond.
Het nummer December gaat over die periode dat hij in Arnhem woonde. Shannon verontschuldigt zich meerdere malen vvoor z’n Canadese accent, maar het is een schitterende afsluiting van zijn set.
Tse Kao van Dear Jane is de volgende artiest die op het podium verschijnt, maar hij heeft allesbehalve de intentie om op te treden. Op het podium vertelt Tse Kao namelijk dat hij "op z’n plaat" is gegaan. Bij die ongelukkige uitglijder bezeerde hij zijn gitaarhand. Om andere optredens, zoals die op het Casa de Pauw-feest in Arnhem, niet in gevaar te brengen heeft hij afgezegd.
Aan Phantom Puercos de eer om de avond af te sluiten. De bandleden komen vanuit Nijmegen en pakken uit met volle bezetting: drummer, bassist, zingende gitarist en nog een gitarist. Met voornamelijk gesloten ogen zingt gitarist-zanger Tonnis het repertoire, dat onder de noemer alt-country, americana of het breder geclassificeerde roots geschaard kan worden.
De Nijmegenaren mogen zich in de handen knijpen met gitarist John Koolen, want die improviseert de sterren van de hemel. De band legt de basis, John maakt het muzikale plaatje compleet. Hij maakt daarbij gebruik van verschillende gitaren, waaronder een heuse lapsteelgitaar. Bij het nummer Caught Him Driving Around gaat hij los, terwijl de andere bandleden breed glimlachend meespelen.
Phantom Puercos is veelzijdig, want naast uptempo is er ook ruimte voor rust, zoals bij het sfeervolle Automat. Door het sliden over de gitaarhals wordt een relaxte zomersfeer opgeroepen. De avond eindigt vervolgens rock ’n roll met het nummer Black Hole, compleet met gierende gitaren en feedback. Al met al een mooie afsluiting voor een geslaagde tweede dag van Sonsbeek Avenue.
Hoewel zijn recent verschenen album This Love invloeden uit de shoegaze kent, is dat vanavond niet terug te horen. Shannon Lyon speelt namelijk een volledig akoestische set. Zijn mooie, gevoelige americana wordt wel eens vergeleken met grootheden zoals Neil Young en Townes van Zandt. Als je de van oorsprong Canadese foktroubadour hoort spelen is dat zeker geen gekke vergelijking. Langzaam maar zeker droom je weg bij zijn nummers, die gaan over liefde, verlangen en verdriet.
Naarmate de zon ondergaat, komt steeds meer publiek naar de met loungebanken, ouderwetse lampenkappen en Perzische kleden versierde tent. Ook het podium vult zich steeds meer. Shannon begint in zijn eentje op de gitaar, maar vraagt later om ondersteuning van cajonspeler Bas en vocaliste Jet. Hoewel Shannon alleen prima zijn mannetje staat, geeft dit net dat kleine beetje extra in een stad waar Shannon zelf ook heeft gewoond.
Het nummer December gaat over die periode dat hij in Arnhem woonde. Shannon verontschuldigt zich meerdere malen vvoor z’n Canadese accent, maar het is een schitterende afsluiting van zijn set.
Tse Kao van Dear Jane is de volgende artiest die op het podium verschijnt, maar hij heeft allesbehalve de intentie om op te treden. Op het podium vertelt Tse Kao namelijk dat hij "op z’n plaat" is gegaan. Bij die ongelukkige uitglijder bezeerde hij zijn gitaarhand. Om andere optredens, zoals die op het Casa de Pauw-feest in Arnhem, niet in gevaar te brengen heeft hij afgezegd.
Aan Phantom Puercos de eer om de avond af te sluiten. De bandleden komen vanuit Nijmegen en pakken uit met volle bezetting: drummer, bassist, zingende gitarist en nog een gitarist. Met voornamelijk gesloten ogen zingt gitarist-zanger Tonnis het repertoire, dat onder de noemer alt-country, americana of het breder geclassificeerde roots geschaard kan worden.
De Nijmegenaren mogen zich in de handen knijpen met gitarist John Koolen, want die improviseert de sterren van de hemel. De band legt de basis, John maakt het muzikale plaatje compleet. Hij maakt daarbij gebruik van verschillende gitaren, waaronder een heuse lapsteelgitaar. Bij het nummer Caught Him Driving Around gaat hij los, terwijl de andere bandleden breed glimlachend meespelen.
Phantom Puercos is veelzijdig, want naast uptempo is er ook ruimte voor rust, zoals bij het sfeervolle Automat. Door het sliden over de gitaarhals wordt een relaxte zomersfeer opgeroepen. De avond eindigt vervolgens rock ’n roll met het nummer Black Hole, compleet met gierende gitaren en feedback. Al met al een mooie afsluiting voor een geslaagde tweede dag van Sonsbeek Avenue.