The Cohens flikken het ‘m weer

Finale Gesel van Gelderland blijkt anti-climax

Tekst: Eelco van Eldijk / Foto's: Edwin Niemantsverdriet, ,

Bandjeswedstrijden, het blijft een moeilijk te voorspellen zaak. Wint de favoriet van het publiek, of zorgt de jury voor een verrassing? Het konijn uit de hoge hoed van de driekoppige jury bleek weer eens enigszins buiten de lijn der verwachtingen te liggen. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen deed verslag van de avond en sprak aansluitend met de verrassende winnaars.

Finale Gesel van Gelderland blijkt anti-climax

Vanuit de twaalf Gelderse popkoepels met hun lokale bandjeswedstrijden zijn er - via een tweetal halve finales - vier bands geselecteerd voor de finale van de Gesel van Gelderland. In een gelote volgorde krijgen alle bands 20 minuten om zich te bewijzen. Hetgeen echt bijzonder kort is en bands niet tot hun recht laat komen. Jammer. Navarone opent het bal op een wijze zoals we inmiddels van hen gewend zijn. Pompeuze stadionrock met een lach en een traan, het klinkt hecht en slaat ook bij het publiek goed aan. De heren bouwen hun set op vanuit het voortreffelijke en stemmige openingsnummer ‘December’. Het kwintet sluit echter niet af met hun prijsnummer ‘Take You to the Moon’, dat mag werkelijk een gemiste kans genoemd worden. Maar in hoeverre kan er nog van setopbouw gesproken worden, wanneer men slechts vier nummers speelt? De jury betitelt het optreden als krachtig; ik kan me daar bij aansluiten. Echter, Navarone pretendeert echt ouderwets te rocken en daar men toch een meer commerciële inslag heeft, vind ik deze benaming niet geheel op zijn plaats. De heavy seventies liggen er wel onder als basis, maar de gladde eighties (volgens een andere muziekliefhebber ook wel Bon Jovi-invloeden genoemd) hebben meer de overhand. Al met al een aardig optreden van deze strakke band. Toch mag men zich nog meer op de échte vette groove met kloten toeleggen, in plaats van naar muzikale uitverkoop te neigen. Er zijn nog genoeg verbeter- en doorgroeimogelijkheden voor Navarone. De ‘muzikale bommetjes’ van The Cohens lijken al een beetje over hun hoogtepunt heen te zijn. The Cohens zijn mannen van de verrassingsaanval. Echter, het kunstje begint na drie optredens van dit drietal gezien te hebben echt te vervelen. De tergende vocalen worden mat, de deuntjes blijven daarentegen wel lekker catchy. De dwangbuispop van The Cohens weet de jury wel ten zeerste te verrassen; de band wordt enorm veel potentie toegekend en de presentatie krijgt tevens een pluim. Toch maken The Cohens weinig tot geen contact met het publiek en komt de presentatie behoorlijk arrogant en arty-farty over. Het voelt voor mij teveel als een kunstje uitmelken. Ondanks dat dit optreden laveert tussen tenenkrommend en neurotisch, dient de band er wel als één met een eigen smoel en stijl beschouwd te worden. De setopbouw - want hierover kan bij the Cohens wel gesproken worden, omdat de geluidserupties gemiddeld twee minuten per ‘nummer’ duren - is zeker wel op orde. Men start relaxed, zet het publiek soms op het verkeerde been en knalt er dan volledig met verve op los. Dat laatste is iets waar het lang op wachten is bij The Q!. De jonge band komt pas tegen het einde van het optreden op stoom. Veel te laat om nog echt een vuist te kunnen maken. Het optreden gaat de boeken in als surrogaat-schoolband-presentatie tijdens de laatste lesdag. Het enige dat daadwerkelijk opvalt aan dit viertal is de mooie snoet en strot van de zangeres. Hoewel de band echt enthousiast overkomt lijkt iedere move die de afzonderlijke bandleden maken te zijn bedacht en afgekeken van de bekendere rockbands. Het voorlaatste nummer bewijst dat de band wel zeker doorgroeimogelijkheden heeft, het is een flinke stap voorwaarts ten opzichte van de andere nummers. Verder vind ik het louter kommer en kwel en vraag me werkelijk af hoe deze bands erin geslaagd is deze finale te bereiken. Vostok 7 sluit de avond af, geheel in lijn met de show van The Q!. Hoewel het eerste nummer nog wel te pruimen valt en de composities van de band behoorlijk origineel zijn, lijkt dit optreden geheel niet van de grond te willen komen. De folky pop komt van begin tot eind rommelig over en echt zuiver wordt er – met name vocaal- ook niet gemusiceerd. Wel een slimmigheidje van de band om enkele grote ballen de zaal in te werpen, het leidt de aandacht goed af van het matige optreden. De jury bestempelt het optreden als ‘verrassend’, iets waar ik me, ondanks de goede intentie en inzet van de band, helaas niet in kan vinden. Na de ballen van Vostok is het tijd voor de kloten van Skip Intro. De band die vorig jaar de Gesel won staat nu als pauze act geprogrammeerd om de jury de ruimte te geven even te overleggen. Wel, een intermezzo-optreden is dit allesbehalve. Skip Intro knalt er in een half uur een waar spervuur aan lekkere riffs en melodieën uit, zodat men aan eenieder wel even duidelijk maakt waarom zij de afgelopen winnaars waren van zowel de Gesel als de PopNL prijs. De band is heer en meester deze avond in Luxor Live en speelt de vier finalisten echt volkomen van het podium. Van een finale van de vier beste bands van Gelderland kan niet echt gesproken worden, er zijn simpelweg vele betere, waaronder dus dit Barneveldse Skip Intro. Het powertrio kan niet anders dan een goede toekomst voorspeld worden. Om de wijze woorden van presentator Wim te citeren: “over een half jaar hangt Dave Grohl aan de lijn om te deze band smeken mee op tour te gaan”. C’est ça! The Cohens gaan er uiteindelijk met de Geselwinst vandoor. Een gedurfde keuze van de jury; de Nijmegenaren maken niet bepaald de makkelijkste muziek. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen sprak kort met de gelukkige winnaars. - Waren jullie verrast met de behaalde eerste prijs? We waren zeer zeker aangenaam verrast. We gaan altijd uit van onze kwaliteiten en eigenaardige stijl, maar het niveau lag erg hoog. Alle bands lagen kwalitatief erg dicht bij elkaar en het was al snel duidelijk dat het de persoonlijke voorkeur van de jury zou zijn die de doorslag zou geven. Toen we achteraf met de jury het prijzenpakket doorspraken, werd de verrassing alleen maar groter. - Waren jullie tevreden met het optreden, de zaal en de reacties? Het is een enorm voorrecht om in de vernieuwde LuxorLive te staan. Het geluid op het podium was erg goed, en het uitzicht grandioos. Nadeel van zo'n grote zaal is dat de publieksdichtheid niet snel erg hoog is. Het was daarom moeilijk in te schatten hoe we bij het publiek in de smaak vielen. Achteraf kregen we wel veel goede reacties, maar het blijft altijd de vraag in hoeverre die reacties nu uit beleefdheid of oprecht enthousiasme voortkomen. We konden zelf echter goed leven met onze prestaties van die avond. Daar zijn we dus maar vanuit gegaan. - Wat gaat er nu allemaal gebeuren? Het winnen van de Gesel zal ongetwijfeld veel publiciteit met zich meebrengen. We zitten momenteel echter midden in de opnames van onze ep, die we hopen begin 2009 uit te brengen. We hebben al tijdenlang enorm veel nieuw werk op de planken liggen. De komende maanden zullen we daarom hard aan de slag gaan om in het nieuwe jaar het publiek te bombarderen met onze nieuwe mortieren, raketten en knalgranaatjes. Bekijk een deel van het optreden van The Cohens op YouTube via de link hiernaast!