Gray Code is natuurlijk geen volledig onbekende band in de regio. Vorig jaar stonden ze in de halve finale van Kaf en Koren, ze deden Arnhemse Meisjes als eens aan en ze stonden bovendien op het Koningsplein op Bevrijdingsdag dit jaar. Voorheen werd er vooral naar het jonge viertal verwezen als een band met potentie, maar ook eentje die nog wel een beetje zoekende was naar een eigen geluid. Die zoektocht lijkt nu nagenoeg over: onze Bossche collega’s hadden een paar maanden terug al de nodige groei in hun werk gezien, en met een plek in de finale van de Roos wordt dat nog wat nadrukkelijker onderstreept. Onze recensent vond Gray Code in de voorronde nog wel wat slordig spelen, maar wellicht dat ze vanavond de criticasters met een sterke set de mond kunnen snoeren. En wat de ambities van de heren betreft voor vanavond? Gitarist Timo Pisart zet de boel meteen maar even op scherp. “Godverdomme wat een standaardvragen”. -Jullie staan in de finale van de Roos van Nijmegen! Hadden jullie dat verwacht? Dit vind ik een slechte inkomer. Wat is immers verwachten? Een donkerbruin vermoeden, jazeker, maar verwacht? In de Van Dale wordt er een dubbelzijdige betekenis aan dit woord toegekend. Enerzijds wordt gesproken over het 'denken dat iets zal gebeuren', anderzijds is er sprake van een bepaalde 'begeerte'. Ik had dit respectievelijk wél verwacht, omdat we gewoon fucking geniaal zijn, en wél verwacht, aangezien het gewoon megageil is om in Roosje te spelen. -Hoe bereiden jullie je voor op de finale van 16 mei? Nou, we hebben ieder een eigen ritueel om ons voor te bereiden. Ikzelf trek me altijd drie dagen lang drie keer per dag af, om mijn goedje vervolgens in mijn haar te smeren. Mijn oma heeft mij ooit gezegd dat niets uitmaakt, zolang je haar maar goed zit. Daar zorg ik dan ook voor. Jochem doet eigenlijk hetzelfde als altijd: hij zorgt dat hij minstens een paar avonden megabezopen raakt, en eventueel zijn bloedworst nog snel ergens in jast. Reinout heeft gezorgd voor een goede hersenschudding, die precies de creatieve energie los weten te weken, die nodig zijn om lekker te spelen. En Joni, ach, Joni is gewoon Joni. -Kennen jullie de andere finalisten een beetje? En zo ja, wie zien jullie als de grootste concurrent? Ja, man. The Cohens zijn echt de bom. Fucking helden, als je het mij vraagt. Ze zijn natuurlijk niet zo geniaal als wij, maar toch zeker zeer tof. Ook Jacky Heretic bestaat uit een stel helden, de zanger mag dan ook rekenen op een dagelijkse portie fanmail van mijn kant (als je de oude tekst op zijn persoonlijke MySpace mag geloven). Taxidermist heb ik niet zo'n uitgesproken mening over, het zijn zeer zeker goede muzikanten, maar de muziek is echt ruk. En dan heb ik het niet over de goede ruk. The Reef is okay, maar ach. Concurrentie? Wij staan boven concurrentie. Alle muzikanten zijn toch vrienden, en geen vijanden? Bovendien zijn wij gewoon veel beter. -Wat kunnen we van jullie verwachten in de finale? Een goede portie rauwe Duitse electrofolk, maar dan met snor. De messen zijn in elk geval geslepen. Vanavond in Doornroosje zullen we zien wat er van deze grootspraak over blijft!