Mijn eerste kennismaking met de dames van Mr. Blue Sky, iets meer dan een jaar geleden, zal ik niet zomaar vergeten. Vier compleet vervreemdende dames uit de buurt van Nijmegen die op eigen houtje trachten muziek opnieuw uit te vinden. Geen enkele concessie naar trends of stijlsoorten toveren de Mr. Blue Sky’s de ene na de andere verrassende compositie uit de hoge hoed. Niet altijd even strak of stabiel uitgevoerd, maar ze laten wel altijd het publiek even hun wenkbrauwen fronsen van enige verbazing. Het heeft even geduurd, maar eindelijk is de nieuwe ep ‘Happy Little Accidents’ klaar. Deze avond in Merleyn is dan ook bedoeld om dit plaatje op de wereld los te laten. In twee sets worden alle nieuwe nummers gespeeld, maar ook oud werk heeft een plaats gekregen op de setlist. Opvallend is dat de nieuwere nummers echt vele malen beter zijn dan de liedjes uit de begintijd. Compositorisch zijn er weer nieuwe bronnen aangeboord en de nummers zitten op een meer natuurlijke wijze in elkaar. Ook het spel van de meiden is er duidelijk op vooruit gegaan. Al vallen er nog steeds kanttekeningen te plaatsen. Zo mogen de drumpartijen van Marlein best wat meer swingen en mag Sarah puntiger gaan bassen in de toekomst. Een glansrol is deze avond weggelegd voor gitariste Annemiek. Ze heeft niet voor niets tijdens afgelopen editie van de Gesel van Gelderland de prijs voor de beste individuele muzikant van de avond gewonnen. De prijs, een workshop van Piet, gitarist van Peter Pan Speedrock, lijkt haar goed gedaan te hebben. Stiekem rockt ze een stuk meer dan ze voorheen deed, ook heeft ze haar geluid stukken beter op orde. Aafke, de toetsen/zang/tingeltangel-dame, lijkt nog steeds de dirigent te zijn in de band, deze avond heeft ze het zaakje goed onder controle. Ook de (driestemmige!) zangpartijen komen goed uit de verf. En al mag ik het natuurlijk niet op de volgende wijze zeggen, maar ik hoop dat Aafke flink blijft roken, het geeft zo’n mooie kraak in haar vinnige stemgeluid… zo hebben ze toch hun sexy aspect?! Mr. Blue Sky is een stuk hechtere band dan voorheen met wat meer zelfvertrouwen. En al blijven het stapjes naar links en rechts in combinatie met een enkel lekker fout walsdansje, de meiden staan gelukkig wat minder statisch op het podium. De dames hebben samen met de bandcoach van stichting Pan eens goed naar zichzelf gekeken en er is duidelijk op details gesleuteld aan overdracht en presentatie. Zowaar, het werkt alleraardigst. Waar meidenbands tegenover hun mannelijke collega’s altijd gemakkelijk hun vrouw-wezen kunnen uitbuiten, staan de dames Blue Sky eerder a-seksueel op het podium dan mannen het hoofd op hol te brengen met sexy looks. Vanavond maken ze het helemaal bont. In de pauze van hun ep-presentatie in Merleyn ‘spelen’ ze hun eigen pauzeprogramma tussen de twee sets in als honkytonk/bluegrass act, inclusief (opplak) baarden en snorren op het gelaat. Mr. Blue Sky is een aangename, speelse band aan het worden die in geen enkel hokje valt te plaatsen. Waar dit een groot pré is qua originaliteit kan dit hen ook tegenwerken, denk maar eens aan het welbekende feit: ‘wat de boer niet kent vreet ie niet’. Toch hoop ik dat ze hun, enigszins wereldvreemde, instelling en uitdraging niet verliezen. Het maakt ze tot een tamelijk ongrijpbaar, maar aimabel bandje. Het publiek deze avond lijkt voor de ‘love it’ te gaan. Er is nagenoeg niemand in het café te bekennen wanneer de dames de achtergelegen zaal bespelen…