Net aangekomen en op geleende spullen opent de Amsterdamse band Gewapend Beton vandaag de release show van de de nieuwe Brat Pack-plaat in Dollars te Nijmegen. Even enthousiast als altijd beginnen ze te spelen en verder in de set klinkt het langzamerhand steeds overtuigender. De zang klinkt wat slapjes en het is nog niet superdruk in de zaal, hoewel het voor een punkconcert op een dinsdagavond al goed gevuld is. Als ze klaar zijn met spelen zit de sfeer er al flink in.
Dan als tweede, de band waar het deze avond eigenlijk om gaat. Het Nijmeegse Brat Pack presenteert vandaag zijn eerste full length ‘Hate the Neighbours’. Na talloze shows in pas twee jaar en een demo die op tape, cd en lp is uitgekomen, nu eindelijk een echte plaat. Het is duidelijk te merken dat het grootste deel van de mensen voor Brat Pack is gekomen en na een hele slappe intro die een soundcheck blijkt te zijn barst het feest gelijk bij het eerste nummer los. De heren hebben duidelijk al veel ervaring en zetten dan ook moeiteloos een strakke en goede show neer. Er worden veel nummers van de nieuwe plaat doorheen geknald en de titeltrack 'Hate The Neigbours' wordt uiteraard met een knipoog aan de mensen uit Arnhem opgedragen. Enige minpuntje aan de show is het gedoe met de microfoons dat de hele avond voor problemen zorgt.
Vrijdag nog in Arnhem, de dag erna in Zwitserland, dinsdag weer in Nijmegen, Dead To Me is flink aan het toeren. Een typische Amerikaanse punkrock band met teksten over oorlog en armoede en mooie meisjes in skinnyjeans die staan te staren vooraan het podium. DTM speelt exact dezelfde setlist als de vrijdag ervoor in Arnhem, maar heeft er duidelijk net zo veel plezier in. Er wordt minder, maar nog steeds veel, tussen de nummer door geluld over oorlog, homosexualiteit en andere idealen. In tegenstelling tot bij Brat Pack staat iedereen zo goed als stil maar het is duidelijk dat niemand zich verveeld heeft.
Als laatste speelt de Amerikaanse band Annihilation Time. Pas maandag aan de line-up toegevoegd, omdat hun shows in Engeland niet doorgingen. De hele band staat met een grote fuck-you houding op het podium en bewijst met spelen ook dat ze zich dit kunnen veroorloven. Keihard en keistrak wordt er een flinke set doorheen gejaagd. Het publiek vooraan vliegt letterlijk alle kanten op en er is zelfs sprake van een heuse circle pit. Als de lichten uitvallen schreeuwt de zanger ”Lights out in Nijmegen” en spelen ze nog net zo hard door. Tot groot ongenoegen van de zanger, die overigens compleet van de kaart lijkt te zijn, gaan de lichten na een nummer weer aan. Dit is echt een band die je duidelijk live moet zien om de essentie te pakken. Houd daarom een gaatje vrij op 8 juni om naar Arnhem te komen waar ze The Stage komen afbreken.