Darko Esser is wat je noemt een druk baasje. Als programmeur is hij verantwoordelijk voor de succesvolle Planet Rose avonden in Doornroosje, hij is dj/producer en daarnaast platenbaas van Wolfskuil Records. Maar dat is niet genoeg, hij heeft plannen voor nog twee labels. “Geloven in je eigen succes is het begin van het einde. Je bent zo goed als je laatste feest of release.” Er verschijnt een grote glimlach op het gezicht van Darko Esser als hij terugdenkt aan de set van Laurent Garnier in Doornroosje. “Het beste feest waar ik ooit bij betrokken ben geweest.” Het was jarenlang een publiek geheim dat de Franse dj bovenaan het verlanglijstje van Esser stond. Garnier was de laatste die overbleef na Jeff Mills en Josh Wink. Vorige maand was het eindelijk zover. “Op mijn negentiende wist ik al: dat zijn mijn helden en die moet en zal ik een keer de hand geschud hebben in mijn eigen toko.” De al maandenlang uitverkochte nacht was een groot succes. “Hij vond het helemaal geweldig hier en wil dolgraag terugkomen.” Even enthousiast is Garnier over ‘The return of the hummingbird’, de net uitgekomen 12” van Darko Esser. “An excellent, superb release”, aldus de Franse DJ. “Dat is tof, als je held zegt dat je te gekke muziek maakt,” reageert Esser bescheiden. ‘The return en hummingbird’ zijn twee diepe, melodieuze housetracks, uitgebracht op Essers eigen Wolfskuil Records. Met deze release blaast hij het label eigenhandig nieuw leven in. De afgelopen anderhalf jaar was het stil rondom Wolfskuil Records, onder andere doordat medeoprichter Ger Lanen druk was met andere zaken. “In mei begon het te kriebelen, ik wilde weer wat gaan doen. Uiteindelijk hebben we besloten dat ik alleen verder ga.” De eerstvolgende release zal van de Parijse techno en house-legende DJ Yellow zijn. Daarna volgen onbekendere namen als Jarno, Thomas Laurén en Sennh. Graag zou Esser nog meer aandacht aan het lokale talent besteden. “Ik krijg zoveel toffe dingen toegestuurd, ook van onbekende producers.” Een nieuw label, Wolfskuil Limited, geeft hem de mogelijkheid daartoe. “Met Wolfskuil Records zit ik aan een maximum, want de distributeur wil niet vier platen per maand van me uitbrengen. Ik wil meer doen.” De muziek op het sublabel zal minder dansbaar zijn. “Wolfskuil is redelijk diep, maar toch wel dansvloer gericht. Het Limited label zal dat ook zijn, maar wat breder qua sound. De ene producer zit wat meer in de bordercommunity-hoek, de ander in de Detroit-hoek. Dat moet allemaal op één label kunnen.” De opleving van het onbekende talent verklaart Esser door het toegenomen zelfvertrouwen. “De afgelopen jaren is de binnenlandse undergroundartiest geëmancipeerd. Met de gabber waren we al trots op de Nederlandse artiesten, maar in de technoscene werd vooral gekeken naar wat er buiten Nederland gebeurt. Er zijn nieuwe generaties opgestaan die gewoon schijt aan alles hebben; die niet de underdogpositie aannemen, maar gewoon aan de slag gaan. Bij de oude generatie was er minder samenwerking. Typisch voor die cultuur was het afplakken van labels. “Je mag niet weten welke plaat dat is, want dat is mijn geheime wapen.” Dat is nu weg, de scene is opener geworden.” Ook het Internet speelt volgens de enthousiaste platenbaas een rol. “De sets kwamen beschikbaar op sites als 3VOOR12, daardoor ontstond aandacht voor de nieuwe namen. Toen begon het op te vallen dat die niet onderdoen voor de groten.” Maar Esser ziet ook duidelijk nadelen aan de stortvloed van informatie op het internet. “Ik vind het jammer dat de mystiek is verdwenen. De muziek is veel vluchtiger en tijdelijker geworden. Vroeger kon een plaat een jaar een hit zijn, nu amper twee maanden” Naast het Wolfskuil Limited sublabel zou hij daarom graag ook nog een geheel nieuwe maatschappij willen starten. “Dat moet een ode aan de jaren 90 worden, toen die mystiek er nog wel was. Ik had geen idee hoe Jeff Mills er uit zag, want er waren simpelweg geen foto's van hem. De platen die ik kocht hadden niet veel info. Er stond misschien een telefoonnummer, dat was het dan. Dat nummer ga je niet bellen, want dat durf je niet. “Er is nog steeds een hang is naar die tijd. Ik denk bijvoorbeeld aan Burial, die zet dat gevoel in gang op een hoog niveau. Het gaat bij hem alleen om de muziek. Het kan ook niet om de persoon gaan, want niemand weet wie het is. Toch is hij is een van de meest gehypte artiesten van de laatste tijd.” Met betrekking tot de invulling van deze nieuwe missie zegt Esser: “In mijn hoofd is het al heel concreet: alleen vinyl, niet aanbieden bij downloadportals, een oplage van vijfhonderd stuks. Geen info, website en MySpace. Pitto heeft een paar hele mooie diepe tracks, welke alleen voor thuis zijn. Benny Rodrigues kan ook van die hele spacerige dingen maken. Dat soort tracks zou ik op mijn label willen uitbrengen.” Voor het zover is moet eerst nog het vijf jarig bestaan van Wolfskuil Records gevierd worden. 12 april zal Darko Esser samen met dj's van zijn label draaien in Doornroosje. Een beetje ongemakkelijk voelt het wel, een feest op zijn eigen Planet Rose-avond. “Het is macht, maar de verjaardag is een goed excuus. Vijf jaar is te lang om het niet te doen.”