De Trolleytape Clicks trappen deze negende editie van Arnhemse Meisjes af. De zaal is goed gevuld met een flinke lading flink beschonken vrienden van dit drietal. Met hun puike raps en pre-recorded beats zorgen ze er in ieder geval voor goed verstaanbaar te zijn. Jep, live hiphop en goed verstaanbaar zijn, iets wat vanzelfsprekend lijkt, maar dat in de praktijk nooit echt goed samen werkt. De sfeer is geweldig, het bier vloeit rijkelijk en de act op het podium komt in de buurt van de kwaliteiten van formaties als Opgezwolle. Jep, Opgezwolle. Een formatie die er inmiddels mee gestopt is, maar die in Trolleytape Clicks misschien wel een waardige opvolger heeft gevonden. Natuurlijk is lang niet alles aan de band perfect, maar de fundering voor een hiphopformatie om rekening mee te houden is gelegd. En dan gebeurt het. These Seats Are Taken begint aan haar set. These Seats Are Taken is, samen met With Ice, een van de weinige britpopbandjes uit de regio die de middenmoot ontstijgt. De heren staan dan ook niet voor niets aan het einde van deze maand in Paradiso. De hiphopvrienden van Trolleytape hebben blijkbaar een broertje dood aan dit genre en vertrekken, terwijl de langharige, bedrukte T-shirt headbangers de zaal binnen komen. These Seats lijkt door het vele geklets en de in- en uitloop van publiek nog het meest als pauzebandje te dienen. Een regelrechte schande. Maar ja, de Arnhemse Meisjes-avonden zijn nou eenmaal afwisselend geprogrammeerd en de ene keer pakt dit beter uit dan de andere. De hiphop en metal liefhebbers kijken zich helaas stuk op hun eigen genre, waardoor ze de beste band van de avond missen. En dan is het na het ‘schande!’ roepen van mijn kant nu de beurt aan jullie. De derde band van de avond is Impalement. Regelrechte, snoeiharde death metal. Een genre waarmee ik alles behalve mee uit de voeten kan. Het is hard en het publiek vermaakt zich, maar is het goed? Ik weet het niet, ik kan er niks mee. Metal is voor mij als recensent mijn achilleshiel en dit is het moment om dat toe te geven. Ik wil namelijk geen dingen schrijven die ik niet kan onderbouwen en die zo het publiek, de band of mijzelf kwetsen. Sorry, beste mensen die dit stukje juist wilde lezen om de recensie van Impalement. U zult het helaas moeten doen met de foto's.