Op groot verzoek van minimaal één van de uitbaters van de NGRGRND speelt De Staat vandaag op deze locatie. Normaliter is het op vrijdagavond voor twaalven nog relaxed een biertje drinken aan de bar, voordat de grote meute vanuit het café onder de grond belandt. Vandaag is het voor aanvang van de eerste band al tamelijk dringen voor een goed plaatsje met uitzicht op het podium. Bent u net zo’n sloom type als uw recensent, betekent het dat u het uitsluitend met de klanken van de twee bands op de planken moet doen. Slechts af en toe torent er een swingende bos krullen boven het publiek uit vanaf het podium, hetgeen je doet beseffen dat het geluid om je heen wel degelijk van een live-act afkomstig is. In met name dat geluid zit ‘m vanavond het grote manco. Dit is zo uitermate teleurstellend dat het de eerste band Go Back to the Zoo nagenoeg de das om doet. Gitaren zijn nauwelijks in de geluidsbrij te herkennen. Hetgeen evengoed geldt voor de zangpartijen; totaal onverstaanbaar en lelijk qua klank. Toch mag dit niet geheel de pret drukken. Go Back to the Zoo, deels voortgekomen uit het terziele gegane The Pax, speelt vlotte uptempo nummers die een gezellige sfeer creëren. Erg bijzondere muziek is het niet, maar het vormt zeker wel een goede opwarmer voor De Staat. De ‘staat’ van dienst van de hoofdact mag inmiddels echt serieus genomen worden. Ook in De Staat speelt een voormalig lid van The Pax. Deze uiteengevallen band stond, naar zeggen, vlak voordat men ontbonden werd op het punt van doorbreken. Dat is hetzelfde moment waar ook De Staat nu aanbeland lijkt te zijn. Een volkomen terechte constatering, naar blijkt tijdens het optreden. Als het niveau en de aanstekelijkheid van de nummers op dit peil blijft dient de rest van de Nederlandse ‘staat’ ook zeker kennis te maken met deze band. Hoewel de Queens of the Stone Age-invloeden nog duidelijk het geluid bepalen, durft het vijftal ook over de(ze) grens heen te kijken. Of het nou een stiekem ingebouwd surfstukje is, of metal-twin-gitaarloopjes, het schijnt allemaal moeiteloos binnen één enkel nummer te passen, waarvoor hulde. Ook de meerstemmige zangpartijen zijn van grote toevoegende waarde op de muziek. Het grooved! Helaas is de ‘staat’ van het geluid ook dit tweede gedeelte avond beneden alle pijl. Het is werkelijk erbarmelijk (naar schijnt is er ook niet of nauwelijks ge-soundcheck-ed). Deze band verdient een groter podium en vooral een beter geluid. Door meerderen in de volle NDRGRND wordt er misschien daardoor nog wel meer uitgekeken naar het optreden dat De Staat zal geven tijdens het tienjarig 3voor12-feestje op 15 mei in Luxor Live te Arnhem. Daarentegen is het zeker wél mooi deze band nog eens op z’n kleinst aan het werk te zien nu het nog kan. Ik hoop werkelijk dat deze band ergens bij een goede maatschappij hun contract tekent. Dat ze niet té rare capriolen gaan uithalen of ook voortijdig uit elkaar donderen. Daarnaast valt maar te hopen dat ze vooral niet verkloot worden door een te tamme/gladde producer die dit soort muziek niet begrijpt. Nijmegen heeft in De Staat één van de betere jonge rockbands van het oosten des lands. Dat mag gekoesterd worden, wees er zuinig op! NDRGRND dient zich eens goed achter de oren te krabben wat men wil met de livebands. Ondanks dat het een erg leuke locatie is voor bands om te spelen en een goede ambiance voor bezoekers is om te verpozen, dienen de heren uitbaters wel de voorwaarden te scheppen om de bands te voorzien van een gedegen geluid.