Als Cervix aftrapt is het nog vrij rustig in de zaal. De band speelt simpele rechttoe-rechtaan punk met teksten over o.a. politiek. Minpunten zijn dat de zang niet goed te horen is en dat het vrij rommelig klinkt allemaal. Langzaamaan komt er meer publiek binnen wandelen, maar op echt veel repsons kan de jonge band niet rekenen. Kort geleden is er nog een extra band toegevoegd aan het programma, namelijk Frightening Fiction. In deze band is de gitarist van Brat Pack ook actief. In twintig minuten ragt deze band er een flinke lading nummers doorheen. Het gaat allemaal enorm snel. De band kan wel rekenen op de eerste moshpits van de avond, maar voor deze echt begonnen zijn, is het nummer alweer voorbij. Het is een leuke afwisseling, maar die twintig minuten zijn ook wel lang genoeg. Brat Pack is natuurlijk allang geen onbekende meer, en dat is meteen te merken. Het publiek, dat inmiddels in vrij grote getalen aanwezig is, laat zich meteen horen. Gedurende het half uur van Brat Pack is er continu een moshpit en wordt er luidkeels meegezongen. De bandleden zijn erg actief en dat maakt het ook leuk om naar te kijken. Vooral de zanger gedraagt zich alsof ie rechtstreeks uit een of ander gekkenhuis komt, prachtig! Bambix is de band waar het voornamelijk om draait deze avond. De actieve mensen maken voor het podium plaats voor een garde vrouwen, waardoor er flink geminderd wordt qua beweging. Toch is het zeker niet rustig, alleen minder lomp dan bij Brat Pack. Er wordt flink gedanst, gesprongen, gecrowdsurfd, et cetera! Hoogtepunt van Bambix is zonder meer het nummer ‘Bottle’, dat zo’n pakkend refrein heeft dat het na de eerste keer al bij iedereen blijft hangen en meegezongen wordt. Daarna verrast een medewerker van OJC Maddogs de band met een paar grote flessen bier, toepasselijk! Het publiek kan er geen genoeg van krijgen en roept de band terug voor nog een aantal toegiften. Dan is het gedaan en gaat een deel van het publiek er vandoor om nog met het openbaar vervoer naar huis te kunnen. Voor hen die hier niet afhankelijk van zijn en nog puf over hebben is er echter nog een leuke afterparty. Fatsh is nog niet erg bekend, maar de bezoekers zijn inmiddels in zo’n goede stemming dat het niet meer uitmaakt of een nummer bekend is of niet. Het is jammer dat het veel rustiger is, maar de band wordt elk nummer weer getrakteerd op moshpits en rare capriolen. Fatsh speelt gewoon fijne punkrock, dat doet denken aan bands als Bad Religion en NOFX. Hierna is het dan toch echt afgelopen. OJC Maddogs heeft weer laten zien dat het goed is in het organiseren van erg geslaagde concerten! Ondanks dat het niet zo centraal ligt, is het toch weer gezellig druk en wordt er met beperkte middelen een heel leuke avond in elkaar gezet. Hopelijk gaan nog meer mensen dit ervaren in de toekomst.