Buffalo Tom is meer dan nostalgierock alleen

Niet alle oude rotten teren op vergane glorie

Tekst: Edwin Niemantsverdriet / Foto's: Marcel Bosmans, ,

Buffalo Tom is voor velen vooral nostalgie. Maar waar leeftijdgenoten als Dinosaur Jr. moeten teren op vergane glorie, is dit bij Buffalo Tom allesbehalve het geval. Naast de oude hits werden er in Doornroosje ook mooie recente songs geserveerd.

Niet alle oude rotten teren op vergane glorie

Vol verwachting klopt het hart van het publiek vol dertigplussers voor de terugkeer van Buffalo Tom op de planken van Doornroosje. Voordat het pakketje jeugdnostalgie uitgepakt kan worden, krijgt het publiek eerst nog Tiny Vipers gepresenteerd. Achter deze naam gaat de zeer jeugdige zangeres-gitariste Jesy Fortino schuil, voor de gelegenheid gewapend met extra muzikant. Ondanks intiem en fragiel gespeelde akoestische songs en de oproep om tijdens het optreden in de kroeg te gaan kletsen in plaats van in de zaal, besteedt de zaal niet veel aandacht aan de band uit Seatle. Het gekletst verstomt als Buffalo Tom het podium betreedt. Na 18 jaar zijn de heren weer terug in Nijmegen: net als het publiek wat jaartjes ouder, maar zeker niet ingedut. De uit Boston afkomstige band beleefde zijn hoogtijdagen in de jaren negentig, waarin zij met hun krachtige en doorleefde geluid, mogelijk één van de meest onderschatte alternatieve gitaarbands waren. Na zoveel jaar blijken nummers als ‘Taillights Fade’, ‘Sodajerk’ en ‘Treehouse’ nog steeds dezelfde melancholieke energie als vroeger uit te stralen. Ondanks vermeende pogingen van de geluidsman om het publiek de zaal uit te blazen, zorgen de beklijvende liedjes voor voldoende aantrekkingskracht om, weliswaar met stevig aangedrukte oordopjes, geboeid te blijven luisteren. De oude rotten kennen het geheim van een gebalde en goed opgebouwde set zonder inzinkingen. De gedegen set bevat een aantal songs van de nieuwe cd ‘Three Easy Pieces’, afgewisseld met klasiekers van ‘Sleepy Eyed’ en ‘Big Red Letter Day’. Het gitaarspel van Bill Janovitz waait, dankzij de ijzersterke ritmesectie, vrijelijk alle kanten uit. De eclatante versie van de oude kraker ‘Birdbrain’ illustreert waarom Buffalo Tom er nog steeds toe doet. Daar waar bands als Dinosaur Jr. inmiddels op een haperende jukebox lijken, zijn de songs van Buffalo Tom juist verder gegroeid en weten ons nog net zo in te pakken als voorheen. Na ruim anderhalf uur afwisselende loeiharde of juist zeemzoete kwaliteitspower sluit de band af met rustigere songs, en kan de babysit thuis eindelijk afgelost worden.