Op vrijdag de 13de speelde voormalig winnaar van de Roos van Nijmegen, Kompaktrekorder, in Merleyn. Hoewel het vooraf niet was aangekondigd, stond het optreden vooral in het teken van de presentatie van de cd 'What does it sound like?' Geluidstechnicus John had halverwege de avond de eer om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen. Met een legitieme reden ("Hier is 'ie goedkoper dan bij platenzaak Kroese") spoorde hij het publiek aan om het schijfje meteen na het optreden aan te schaffen.
Dat het publiek na afloop inderdaad in de rij stond bij de verkoop van de cd was echter vooral het gevolg van een uitstekend optreden. Kompaktrekorder heeft namelijk opnieuw laten horen en zien veel in zijn mars te hebben. Dat de broers Mark en Ep uitstekend op elkaar zijn ingespeeld is niet van de laatste tijd, de aanvullende beeldenkunsten van VJ Wouter Bijl zijn dat echter wel. Van legaal verkregen politieopnames tot verpakte worsten uit de machine, de bij vlagen fascinerende beelden voegen een extra dimensie toe aan het muzikale aspect. De afgelopen tijd heeft het duo benut om te werken aan nieuw materiaal, maar ook aan het perfectioneren van oudere nummers.
In songs als 'Discoxxxxxx!' en '15' neemt de sfeer van jaren-tachtig-bands als New Order nog steeds een prominente plaats in. Maar de veelzijdigheid van de beide muzikanten blijkt uit het gegeven dat het titelnummer associaties oproept aan de jaren negentig in het algemeen en aan Air in het bijzonder. Toch zijn alle nummers ondanks deze vergelijkingen onmiskenbaar van deze tijd. Met het ingetogen en fraaie popnummer 'Comics' laat Mark bovendien horen over een prima en zuivere zangstem te beschikken. Dé klassieker van Kompaktrekorder blijft het bombastische 'Midi-Midi-Midi', zowel op cd als live het meest uitgesproken nummer van de band. All systems go!
De constatering dat het overwegend 30+-publiek tijdens het optreden liever niet in de handen klapt of de voeten beweegt, wil overigens niet zeggen dat het de inspanningen van de bandleden niet waardeert. Integendeel. Wel blijven de aanwezigen liever op de achtergrond, bij voorkeur met een biertje in de hand, rustig wachtende wat komen gaat. Eén puntje van aandacht blijft dan ook overeind staan. Het geluid mag voortaan wel iets harder en voller, zeker bij de up-tempo nummers. Kompaktrekorder heeft namelijk verzuimd om iedereen omver te blazen, te overdonderen. Door het toevoegen van een beetje smerigheid zal de vonk werkelijk over kunnen slaan op het publiek. Wellicht dat dan ook de bewegingen uit 'Bodybeat 1.1' (overigens niet op de cd aanwezig) alsnog massaal worden nageleefd: clap your hands, move your feet. Foto's: Marieke Thomassen