De westcoast pretpunk is vaarwel gezegd en de teksten over het verfoeilijke eten van beesten zijn ingewisseld voor teksten 'die soms nergens over gaan, maar vooral sfeervol' de muziek begeleiden. De vrijblijvende lolbroekerij is hiermee overboord gegooid. De 'Nijmeegse' band NeWax heeft welliswaar een facelift ondergaan, hun doel is nog steeds hetzelfde: zoveel mogelijk optreden. "Gillende tienermeisjes zijn natuurlijk leuk, maar dat doet ons natuurlijk niets. We hebben allemaal een vriendin", gniffelt zanger en songwriter Jasper, de enige van de band NeWax die nog in Nijmegen woont.
Ook hij zal binnenkort de keizerstad verlaten, maar hij zal toch een warm hart toe blijven dragen aan de kiem van het succesvolle bestaan van de band. Ze wonnen hier in 2005 de bandwedstrijd Kaf en Koren, wat de bescheiden doorbraak van de band betekende. Ondanks een vol jaar van afwezigheid won de band daarna op 7 december 'eventjes' de HU Popprijs. "Ach ja, dat was het eerste optreden sinds een jaar, maar het was niet zo'n prestatie. De andere bandjes waren niet zo heel erg goed". Liever wint Jasper begin januari het prestigieuzere Clash of the Titans, waar meer en betere bands aan meedoen.
Wat de zanger dan wel leuk vindt, is dat de pers na het binnenslepen van de prijs schreef dat ze zo in het voorprogramma van Kaiser Chiefs kunnen spelen. Heel mooi vindt de zanger dat, maar tegelijkertijd vindt hij het nogal vervelend dat ze daarmee in een hokje worden gestopt. "Ik vind het leuk als mensen ons vergelijken met Franz Ferdinand, maar niet als kloon. We zijn geen aftreksel van hun, maar zij van ons! We bestaan langer dan zij." Ze zijn ook niet makkelijk in een duidelijk hokje te stoppen, ondanks dat de vergelijking met de postpunkrockers wel een beetje opgaat. Dat is ook te horen op hun nieuwe cd waarvan voorpoefjes op een ietwat amateuristische site ter download staan. Ze spelen zo gevarieerd dat toeschouwers nogal eens aanmerken dat ze niet klinken als één band.
Dat komt volgens de leadzanger door de verschillende achtergronden van de leden. Zo is er Roeland, de langharige bassist en superrechtlijnige metalman die het liefst de band alleen maar ska laat spelen. Jasper houdt met zijn jaren ‘80-stem, tekst en regie het commerciële gevoel in stand zonder dat het te gelikt klinkt. Gitarist Niek is het creatieve brein achter de riffs. Hans drumt tot groot verdriet van zijn familieleden al sinds zijn zesde, en dan het liefst zo hard mogelijk.
"Zelfs bij de discotunes die we spelen hakt hij zó hard dat hij zichzelf helemaal over de kop werkt." Maar hard werken (en natuurlijk de broodnodige lol) hoort bij de band die zich ten doel heeft gesteld het aankomende jaar zeker vijftig keer op te treden. En in de tussentijd beraadt Newax zich wat te doen met de 350 euro van de Popprijs. Een single opnemen in de studio? De site een professioneel tintje geven? Het kan allemaal. Wat vast staat is dat de discopowerpunkrockers on speed wel weer van zich laten horen.