Aan de ene kant van de weg het festivalterrein, aan de andere kant een camping waar bezoekers kunnen overnachten. Compleet met kampvuur: gemoedelijk warmen de campinggasten zich aan het legaal gestookte vuurtje. Ze komen net terug van de tributenight waarmee het Huntenpopfestival traditiegetrouw wordt geopend op de vrijdagavond. Op een gedeelte van het terrein zagen ze tributes aan The Beatles, Kiss, Jimi Hendrix en Bon Jovi. Natuurlijk werd er volop vergeleken met de echte grootheden, maar niemand kwam er echt uit: leek het er nu op of toch niet? Bij Bon GOV was het lastig om een oordeel te vellen. Zij werden al na een half uur gemaand tot stoppen: de tijd zat er op, langer mocht er van rechtswege niet gespeeld worden. Teleurgesteld dropen de muzikanten af, het publiek in verwarring achterlatend. Was dit het al? Ja, dit was het al. Althans, voor vandaag. Morgen zou er voor iedereen nog een dag zijn. Dan met maar liefst dertig bands uit binnen- en buitenland, waaronder veel regionaal talent. En als er zoveel verschillende dingen op het programma staan, wat moet je dan kiezen? De meisjes die ruim voor aanvang van het optreden van Di-Rect de hekken voor het podium omarmden wisten het wel: zo dicht mogelijk bij hun idolen. Dat ze er al zo vroeg gingen staan, bleek later een slimme zet: de tent puilde werkelijk uit. Tijdens het spetterende optreden van Di-Rect stond in de Veldhuntentent (de grootste van de vier) Flaco Jimenez samen met Nunie Rubio & The Banditos van zijn eigen show te genieten. Dat deed trouwens ook het publiek. Weliswaar was het hier iets minder druk, maar de lach van de accordeonist werkte aanstekelijk op diegenen die het optreden van deze man op leeftijd verkozen boven de jeugdigheid van Di-Rect. Zeker toen ook nog in het Nederlands gezongen werd. Knap van Jimenez, gesneden koek voor zijn band, die volledig uit Nederlanders bestaat. Nederlandse teksten overbrengen op publiek is ook een van de specialiteiten van de Osdorp Posse. Ondersteund door metalband Laberinto overlaadden zij het publiek als vanouds met onvervalste Amsterdamse tekstsalvo’s. Aan de Stereo MC’s is onze taal niet besteed, maar dat doet er niet toe. Het energieke optreden slaat aan en boeit vanaf de eerste beat. De Noren van Kaizers Orchestra weten ook hoe ze een boeiend optreden moeten geven. Voor de tweede keer kwamen ze naar Varsselder en wederom met succes. Veel spullen, zoals het drumstel, stonden al enkele weken opgeslagen in een schuur in het dorp. De bandleden hoefden zo niet alles mee te slepen tijdens de vakantie die ze zichzelf gunden. Terwijl de Noren in de ene tent speelden, waren de Presidents of the USA bezig met het bouwen van een feestje in een andere. Within Temptation trok het meeste publiek in de grootste tent. Daarvoor speelden daar al onder meer Racoon, Postman, Kashmir en Stevie Ann. In de Vianentent lieten, zoals inmiddels een gewoonte is op Huntenpop, Gelderse bands van zich horen. Onder andere The Bloody Honkies, seanpenn, Zvenix, Het Oostfront, Backwater, en Wheel waren hier te bewonderen op het Gelders Poppodium. De organisatie biedt al jaren regionale bands de mogelijkheid om tijdens Huntenpop te spelen. Aan toeschouwers hadden deze acts geen gebrek. Niet zelden was de Vianentent goed gevuld en dat was voorgaande jaren nog wel eens anders. Terwijl al deze bands en artiesten in de tenten hun best deden, was het, vooral tussen de optredens door, vaak een weerzien met oude bekenden en iedereen leek het erover eens dat Huntenpop toch wel geluk had met het weer deze dag. Het was het gesprek van de dag. ‘Perfect festivalweer’, noemden veel mensen het. Niet te koud, niet te warm en bovenal: droog. Dat laatste kwam goed uit: nadat Within Temptation Huntenpop 2006 had afgesloten brandde op de camping het kampvuur alweer als voorbode van nog een lange nacht. Foto's: Karen ter Balkt