Another Messiah, Nijmeegs eigen post-doommetalband, bracht onlangs zijn tweede cd uit. De recensies beloven veel goeds. Het Nederlandse zwaremetalen.com en het Engelse brtutalism.com spreken van een goede onafhankelijk uitgebrachte cd. Metalfan.nl gaat zelfs een stap verder en spreekt van een 'uitstekende muziekplaat'.
Ook in het buitenland doet Another Messiah het aardig. De korte Poolse tour van het afgelopen jaar beviel zowel de muzikanten als het publiek zo goed dat de band begin oktober van dit jaar op herhaling ging. De mannen werden in Polen behandeld als rocksterren, terwijl ze begin dit jaar niet eens de finale van de Roos van Nijmegen haalden. En ook de recensie van hun cd op 3voor12 Gelderland viel beduidend minder positief uit dan elders. Onherroepelijk rijst de vraag: "Is Nijmegen te kritisch?" Misschien dat een kijkje in het Poolse tourdagboek van Another Messiah een antwoord brengt.
"Wroclaw, donderdagavond 13 oktober, het eerste optreden tijdens de driedaagse Poolse tour ter promotie van de nieuwe cd. In club Madness spelen drie Poolse bands in ons voorprogramma. De eerste twee hebben de klassieke Poolse metaluitstraling: niet bewegen en stug vooruit kijken. De laatste act is charmant om de show, maar niet bijster enerverend qua muziek. Wel gaaf is het meisje dat in string en doorschijnende (!) gaasjurk allerlei SM-achtige praktijken uitbeeldt op podium.
Daarna is het onze beurt: het is al laat en alleen onze fans zijn overgebleven. Kennelijk hebben we vorig jaar indruk gemaakt, want het zijn er meer dan voldoende. Dat ze speciaal voor ons zijn gekomen geeft een enorme kick en we spelen ons anderhalf uur de ballen van het lijf. Het publiek geniet en blijft schreeuwen om meer. Na het optreden de gebruikelijke mix van interviews, foto's en zatte gesprekken met Polen die nauwelijks Engels spreken.
Vrijdag 14 oktober komen we 's avonds laat aan in Bydgoszcz, waar ons een onaangename verassing wacht. Onze contactpersoon, is niet ter plaatse; hij moet 'op zijn oma passen'. Twee dagen eerder had hij ons al laten weten dat hij geen promotie voor het optreden had gemaakt. Het publiek in club Wiatraczek weet dus maar half dat we komen. Met wat moeite slepen we gratis bier in de wacht en een aandeeldeel uit de kaartverkoop. Chagrijnig bouwen we op. Gelukkig blijkt dat mensen via internet van het optreden weten en uiteindelijk zijn er zo'n veertig betalende bezoekers. Het wordt geen geweldig optreden, maar de aanwezige fans laten ons weten het te hebben gewaardeerd. Mooi! Kunnen we eindelijk aan het bier. Als we net een pint vast hebben, valt ons een nieuwe tegenslag ten deel. De rechterspiegel van onze bus is afgebroken en de auto van een paar fans is compleet vernield. Vol medelijden geven we ze een gratis cd.
Op zaterdag 15 oktober laten we Wiatraczek achter ons met het besluit nooit meer terug te keren, ook al zijn er nog zoveel mooie vrouwen. We reizen af naar Skarzysko-Kamienna. Op de gasbetonnen muur buiten club Semafor staat een groot hakenkruis met daarboven het woord 'Nazi'. Op een elektriciteitskastje staat in nette gotische letters: 'Eva Braun'. In deze gezellige tent bestaat het voorprogramma uit twee metal/rockbandjes op niveau, uitgerust met de klassieke Poolse uitstraling. Van ons optreden verwachten we niet veel; de zaal lijkt gevuld met fans van het voorprogramma.
We zijn dan ook verbaasd als het publiek al tijdens de soundcheck van de hobo begint te joelen. Als we gaan spelen, barst de zaal uit zijn voegen. Een dikke tweehonderd man ramt en headbangt de hele boel bij elkaar. Nog nooit hebben we zo'n optreden gegeven. We spelen lang, heel lang.
Na het optreden moeten we ons nog zeker twee uur overgeven aan hordes fans, die op de foto willen. Ze vragen handtekeningen, drumstokken, T-shirts, plectrums en ons, voorzover het vrouwelijke fans betrof. We worden herhaaldelijk gesommeerd om mee te gaan wodka drinken. Man, we hebben nog niet eens avondeten gehad. Maar in Skarzysko-Kamienna zijn we rocksterren. Hell Yeah!" Foto's: Another Messiah