Is het nu een hoorn of een midwinterhoorn? Een midwinterhoorn werd ingezet om de geesten te verjagen. Een goede blazer krijgt er vier tot vijf noten uit, blaast ze boven de waterput en wacht op antwoord van een andere blazer... in Twente. De trend is gezet als je het eerste nummer van de cd uit je speakers hoort komen. Of je nou Tukker, Achterhoeker, Brabo, Limbo of Fries bent, met een soort vrolijke polka en zwaar metaal maken de Heidevolkers folkse metal die niet alleen de metaladepten aanspreekt. Ik ben geen die hard metalfan, maar ik zag de mannen aan het werk in Musis Sacrum en bleef geboeid kijken en luisteren naar hoe de band aantoonde een veel breder publiek aan te kunnen dan de fans alleen. Krijgsvolk, mede, vlees en vrouwen. Wat willen wij nog meer!? Het derde nummer is een bewerking van het Gelderse Volkslied. Met lieve, middeleeuws aandoende fluitjes wordt het intro ingezet. De melodie is duidelijk te herkennen. Ze hebben hun huiswerk goed gedaan. Wij stappen voort en Het Bier Zal weer vloeien zijn juweeltjes. Alleen die zeegeluiden snap ik in relatie tot Gelderland niet helemaal. Wellicht dat ze verwijzen naar de in dit lied bezongen Rijnreis? De trom klinkt hier bijzonder goed, de samenzang oud. In Furor Teutonicus Gelre 838 komen metalriffs en drum uit de hoek als prima aanvulling op de trage akkoorden en zanglijnen. Hengist en Horsa valt wat tegen. Het klinkt als een etalage van metaltempi en hier en daar lijkt het niet helemaal strak. Of hoor ik dat nu verkeerd? Alsof de brekers van botten de polka als keurslijf ervaren en in dit nummer even los mogen. De mannen zijn in de 'rustige' en trage nummers op hun best. Zowel qua tekst als muziek spreken die nummers mij het meest aan. En het gaat dan om een vruchtbare mix van polka, metal, bier, Reinald de Tweede, knokken en strijdlustig door de bossen lopen. En dat kan nog even gaan duren: de Gelderse valleien hebben gezamenlijk ongeveer 111.250 hectares natuur en bosgrond. Dus de mannen van het Heidevolk hebben nog veel te bezingen en te belopen.