Dinsdag 20 december organiseert Cultuur op de Campus de 'Avond van de Nederpop'. Dat klinkt spectaculair, maar het betekent eigenlijk gewoon dat er twee Nederlandstalige bands op het podium van het CultuurCafé staan: Piepschuim en Beu. Dat klinkt al heel wat minder hoogdravend. Gelukkig maar, want als het aantal bezoekers maatgevend zou zijn voor de stand van de Nederlandstalige popmuziek, dan is het droevig gesteld. Bij Piepschuim blijven nog wel wat mensen kijken, maar als Beu begint, is het aantal toeschouwers uitgedund tot het absolute minimum. Dat zal vooral met de al vaker vervloekte aanvangstijd te maken hebben. Piepschuim start om iets over half zes en Beu begint pas om kwart over zeven. De aangeboden Nederpop mag dan nog zo smakelijk zijn, in het geval van een knorrende maag kan zij onmogelijk een prettige avondmaaltijd vervangen. Jammer voor de bands. En ook erg jammer voor het wél aanwezige publiek, want zowel Piepschuim als Beu staan wat onwennig te spelen tegenover zo weinig toeschouwers. Piepschuim weet nog het best met de situatie om te gaan. Het optreden verloopt wat rommelig, maar uiteindelijk krijgen de drie muzikanten het publiek toch enthousiast. We krijgen een voorproefje van wat nieuwe nummers, waarbij vooral opvalt dat die qua tekst beter en inventiever in elkaar steken dan de wat oudere nummers. Vooral 'Blond' - een Piepschuim-versie van '15 miljoen mensen' of 'Het land van...' - belooft veel goeds voor de nieuwe cd die over een klein jaar moet uitkomen. De lange ombouwtijd tussen Piepschuim en Beu doet het bezoekersaantal geen goed. Beu ziet steeds meer publiek weglopen en dan moeten ze nog beginnen. Dat is slecht voor de instelling van de heren. Hun muziek is misschien niet direct superstrak bedoeld, maar dat het eerste deel van het optreden zó onsamenhangend klinkt, is toch vooral het gevolg van een gebrek aan concentratie. Het helpt trouwens ook niet dat de band last heeft van vreselijk slecht geluid. De bas is nauwelijks te horen en ook de zanger komt niet boven de rest uit. Wat jammer is, want de flarden tekst die verstaanbaar zijn, smaken naar meer. Pas als ze een nummer volstrekt om zeep helpen ("Goh, op deze manier hebben we dit nummer nog nooit gespeeld"), lijken ze zich te realiseren dat er nog wel wát mensen zitten. Vanaf dat moment voert de band alle nummers mooi en geconcentreerd uit. Een verademing - want goed uitgevoerd zijn de liedjes van Beu bijzonder aangenaam. De volgende keer dat Piepschuim en Beu op hetzelfde podium staan, verdienen ze zeker een herkansing. Laten we dan hopen op een prettiger tijdstip, beter geluid en wat meer concentratie bij de bands. Dan kan het namelijk wél een echt mooie avond van de Nederpop worden. Foto's: Cultuur op de Campus