In de rubriek Friezen om Utens gaat 3VOOR12/Friesland op zoektocht naar artiesten, managers of aanverwante bezige bijen in de muziekindustrie die hun wortels in Friesland hebben liggen. In hoeverre beïnvloedt het Fries-zijn hun huidige werkzaamheden en creativiteit en waar zijn ze uiteindelijk terechtgekomen? Lars Kroon is zanger en bassist bij St. Tropez uit Amsterdam. Dit weekend spelen ze de wielen onder hun skateboards vandaan tijdens MadNes Festival op Ameland. Marije Heida spreekt met Lars over zijn Friese roots en jeugd in Friesland en de behoefte om zich buiten zijn geboorteprovincie te ontwikkelen.

De Friese roots van Lars Kroon

© Denise Janssens / 3VOOR12 FRL
  • Geboren in IJlst
  • Getogen in Sneek
  • Vertrekt op zijn zeventiende voor een jaar naar Nieuw Zeeland
  • Verhuist na dat jaar naar Haarlem
  • Is momenteel woonachtig in Amsterdam
  • Studeerde Nederlands aan de Universiteit in Amsterdam
  • Speelde basgitaar in Go Back To The Zoo en is nu bassist en zanger van St. Tropez

Lars: “Er staat Wymbritseradiel op mijn paspoort. Het is wel cool, want het is zo’n absurd woord. Als ik ook ergens mijn paspoort moet laten zien dan vragen ze vaak in welk land ik ben geboren. Heel exotisch vinden mensen dat.”
 

BIO

Lars ontmoet zijn bandgenoten van St. Tropez tijdens het wachten in een rij bij de Melkweg in Amsterdam voor kaartjes van The Strokes. Als groot fan van de band staat hij midden in de nacht al voor het gebouw van de Melkweg te wachten tot in de ochtend de kaartverkoop losgaat. Vanuit het niets staan er ineens in de ochtend een aantal jongens uit Nijmegen achter hem in de rij. Ze raken aan de praat en vervolgens komen ze elkaar meerdere malen in het uitgaanscircuit tegen en een vriendschap wordt gesloten. Samen met deze mannen boekt hij succes met de formatie Go Back To The Zoo. Ze bereiken een groot publiek middels hun drie studioalbums, exposure via de publieke radiozenders en optredens op grote festivals als Lowlands. Ze besluiten eind 2015 te stoppen met Go Back To The Zoo, maar gaan door als St. Tropez. Andere muziek, nieuwe frontman (Lars), meedoen aan de Popronde en weer helemaal opnieuw beginnen. Alle schepen worden verbrand. Alleen de basis van het schip blijft intact: vier mannen met een passie voor muziek en het varen van hun eigen koers.

Lars, je bent geboren in IJlst, opgegroeid in Sneek en dan vertrek je ineens naar Nieuw-Zeeland. Wat was je reden om te vertrekken uit Friesland?

“Ik wou heel graag weg uit Friesland, uit Sneek. Ik was gewoon jong en recalcitrant. Ik had zin om nieuwe plekken te zien en dat kon me niet snel genoeg gaan. Ik kreeg op een gegeven moment de kans om dat te doen. Mijn opa gaf geld aan alle kleinkinderen om er wat moois mee te doen en ik ben van dat geld dus op reis gegaan. Die reis heeft me wel gevormd. Ik heb meer van de wereld gezien, heel veel mensen ontmoet en ik kwam toen ook meer in aanraking met muziek.”

'Die scene waarin The Homesick en de jongens van bijvoorbeeld Korfbal zich bewegen vind ik heel cool'

Je was op jonge leeftijd al wel met muziek bezig?

“Vanuit school was er de mogelijkheid om gitaarles te nemen. Dat heb ik gedaan samen met een vriendje. Die hield er toen mee op, maar ik ben wel doorgegaan want ik vond het superleuk. Ik had later ook gitaarles op de muziekschool in Sneek. Ik was alleen niet heel goed. Dat zei mijn leraar ook altijd. Ik deed niet echt mijn huiswerk en ik had ook niet echt een diepe overtuiging dat ik er talent voor had. Maar ik vond het dus wel heel leuk. Ik heb ook nooit in die tijd in een band gespeeld. Ik was wel geïnteresseerd, maar ik had het gevoel dat er om mij heen niet heel veel gelijkgestemden waren in mijn buurt.”

Volgde je in die tijd al wel wat er zich afspeelde in de Friese popscene?

“Nee, eigenlijk niet. Ik zocht er ook niet echt naar toen. Ik raakte de eerste keer echt in shock toen ik in Nieuw-Zeeland naar mijn eerste concert ooit ging. Dat was van The White Stripes en ik dacht echt: ‘Holy shit!’. Ik krijg er nog kippenvel van als ik eraan denk.”

Dacht je toen: ‘Dat wil ik ook!’?

“Ik dacht toen vooral: ‘Dat kan ik helemaal niet’. Maar ik wilde het stiekem natuurlijk wel. Die gitaarlessen waren wel oké, maar ik dacht - zoals ik al eerder vertelde -  niet echt dat ik talent had. Pas later toen ik de jongens van de band leerde kennen zei Cas (gitarist St. Tropez, red.): ‘Je moet bas gaan spelen bij ons. Ga ervoor.’ Ik speelde in die tijd niet echt veel gitaar meer, maar zij zochten dus een bassist. Vanaf dat moment pas dacht ik… het kan dus gewoon.”

© Denise Janssens / 3VOOR12 FRL

Denk je dat je hetzelfde had kunnen bereiken in de muziek als nu met St. Tropez en voorheen met Go Back To The Zoo als je in Friesland was gebleven?

“Zoals ik al eerder aangaf had ik in mijn jeugd veel vrienden, maar weinig gelijkgestemden op het gebied van muzikale interesses in mijn omgeving. Het Bolwerk was toen ook nog meer een jongerencentrum dan poppodium. Ik wist toen niet eens dat het bestond. Nu spelen we er gewoon en dat is te gek! Maar goed, ik denk dat het nu wel kan. Als je kijkt naar The Homesick bijvoorbeeld. Die zijn heel trots op waar ze vandaan komen en ze maken daar echt een soort van ding van.

Dat had ik in die tijd veel minder. Ik wou alleen maar weg en dacht dat het ergens anders gebeurde. Ik vond meer weerstand bij mijn school, omgeving en vrienden. Die scene waarin The Homesick en de jongens van bijvoorbeeld Korfbal zich bewegen vind ik heel cool. Ze hebben een hele uitgesproken stijl en ze onderscheiden zich in hun gedrag. In mijn jeugd was die bandcultuur er gewoon niet.”

Hoe Fries voel je je eigenlijk tussen die jongens uit Nijmegen en wonend in Amsterdam?

“Ik probeer zelf te vechten tegen stereotypering. Ik wil niet worden samengevat als ‘Lars is een Fries’. Er zijn echter wel eigenschappen die ik herken aan mezelf die Friezen worden toebedeeld zoals hard werken en een beetje stug zijn. Ik ben van mezelf wel rustig en hou me wat meer op de achtergrond. Toch had ik van jongs af aan wel de behoefte om een beetje anders te zijn. Het was bij mij op school heel erg ‘normaal’ doen en daar voelde ik me ook niet heel prettig bij. Ik was niet een heel extrovert iemand, maar ik denk wel dat als ik iets eerder ruimdenkende mensen was tegengekomen ik ook eerder ruimdenkender was geworden. Dan was ik misschien iets eerder op de plek gekomen waar ik nu ben.

Aan de andere kant heb ik daar ook geen spijt van. Ik was vroeger heel erg bezig met sport. Ik hou enorm van zeilen en dat heb ik heel veel gedaan. Dat had niet gekund in Nijmegen of Amsterdam. Op zich mis ik dat wel heel erg, want ik was best wel fanatiek met zeilen. Ik was helemaal toen niet bezig met muziek maar met zeilen. Misschien is dat wel het meest Fries aan mij.”

'Ik had van jongs af aan wel de behoefte om een beetje anders te zijn'

Ondanks dat je dus op je zeventiende met gierende banden de provincie uit bent gevlogen, koester je dus wel je band met Friesland?

“Als ik er ben is het goed. Ik vind het cool om er naar toe te gaan, want het is een hele andere plek. Met de auto is het maar een uur en een kwartier, dus het slaat nergens op. Mensen doen ook altijd zo raar als ik zeg dat ik naar Friesland ga… Dat het zo ver weg is, maar dat is natuurlijk niet zo. Het voelt altijd wel alsof ik helemaal weg ben. Mijn vader woont in Uitwellingerga en het is daar heel erg mooi en rustig. Het is ook wel weer een soort van ontwikkeling. Als je jong bent wil je er heel graag weg, maar als je wat ouder wordt vind je de rust wel. Die spanning van de stad heeft me hierheen getrokken en ik heb natuurlijk veel mensen ontmoet en ik heb mijn leven hier. Maar ik merk ook wel dat naarmate ik ouder word, ik ook wel weer ooit in de natuur zou willen wonen en dat zou best in Friesland kunnen zijn. Ik vind leuk om te praten over Friesland als een plek waar ik heel trots op ben, maar om heel eerlijk te zijn: ik kom er vandaan en het heeft mij gevormd. Ik heb er een fijne jeugd gehad waar ik veel kon sporten en had veel vrienden, maar de dingen die ik nu doe en behoefte aan heb kon ik daar niet ontwikkelen. Ik ben toch heel blij dat ik op een gegeven moment weg kon. Niet dat ik verbitterd ben ofzo, maar alles was hier nieuw en daardoor was ik heel enthousiast. Ik zit voor nu prima op mijn plek in Amsterdam.”

MUZIEK

Het nieuwe album van St. Tropez ging op 1 mei 2018 in première ging tijdens de opening van de pop-up studio van de band op Amsterdam CS. In de maand mei ontvingen de heren onder andere Lucky Fonz III (zie fotogallerij), Indian Askin, Mozes and the Firstborn en Janne Schra. Het werd een maand lang een plek om te experimenteren en gewoon domweg lekker muziek maken met vrienden en iedereen die eveneens de behoefte voelde zich muzikaal te uiten.

  • Beluister hier het nieuwe album van St. Tropez.
  • Beluister hier een compilatie van opgenomen tracks met collega-muzikanten in de pop-up studio te Amsterdam CS.

INFORMATIE

MadNes vindt plaats van vrijdag 6 tot en met zondag 8 juli 2018. Op het strand van Nes op Ameland kun je overdag genieten van extreme sports demonstraties, eten en drinken, gezelligheid en de zon (hopelijk). In de avond wordt het terrein omgetoverd tot een muziekwalhalla, waarbij Lars en zijn vrienden van St. Tropez op zaterdag 6 juli om 22.15 uur het podium van de Mainstage bestijgen.

Moet je ze missen op Ameland? Dan heb je op vrijdag 16 november een herkansing om ze te zien op Friese bodem, namelijk in Het Bolwerk te Sneek. Tickets (8,25 euro) zijn te verkrijgen via de site van Het Bolwerk.