Na maanden van voorrondes en halve finales, is het op 21 oktober zover: de finale van de Kleine Prijs van Fryslân! Zes finalisten zullen strijden om de winst in Neushoorn. Wie zal eerdere winnaars als The Homesick, Abdomen, Pendants en Katie Koss of Lester Blackfield opvolgen? Om je vooraf alvast een kans te geven kennis te maken met de bands en artiesten, hebben we ze een vragenlijst voorgeschoteld. De vijfde finalist die we aan je voorstellen is Momsname. We spraken frontdame Esmee en drummer Neil in het Douwe Egberts Café over de weg naar de finale.
Zouden jullie MOMSNAME aan de lezers willen voorstellen?
Esmee: “MOMSNAME begon voor mij als een soloproject tijdens het eerste jaar van de Academie voor Popcultuur. Gitarist Joep en ik hebben ons opgegeven voor de Kleine Prijs van Fryslân en omdat we steeds verder door de voorrondes kwamen, zijn drummer Neil en bassist Jonas erbij gekomen. Ik schrijf de teksten, zing en speel ritmegitaar in MOMSNAME. Neil en ik kennen elkaar van de Academie voor Popcultuur en zitten beide in het tweede jaar. Gitarist Joep is mijn vriend en Jonas is weer een vriend van Joep en zo zijn we bij elkaar gekomen.”
Vertel eens wat over jullie sound
Esmee: “In het begin toen ik nog solo was, noemde ik het indiepop, maar nu met de band neigt het meer naar indierock. Doordat er nu meer inbreng is van muzikanten zit er wat meer power in. Neil en Joep houden beide van metal en ikzelf ook. We gebruiken bepaalde aspecten van metal als inspiratie, maar het komt qua sound niet terug in onze muziek. Ik vind het leuk dat het toch meer de kant van de indierock opgaat.”
Waar halen jullie inspiratie vandaan?
Neil: “Voor mij zijn dat vooral de melancholische tunes. Radiohead en David Bowie vind ik fantastisch, maar ook progrock bands als Opeth en Porcupine Tree. Ik zou het mooi vinden als we die sfeer wat kunnen pakken en ik denk dat we daar wel iets eigens in te bieden hebben.”
Esmee: “Ik hou van punkpop en de emoscene, dus ik luister graag naar Paramore en Phoebe Bridgers haar verhalende teksten en melancholie zijn een inspiratie voor mij. Daarom ga ik vanuit mezelf ook die kant wel wat op met mijn muziek.”
Esmee, jij schrijft de teksten van de nummers. Hoe komt dat tot stand en in hoeverre identificeer jij je daarmee, Neil?
Esmee: "Wanneer er iets gebeurt dat me raakt of bezighoudt, dan maak ik notities. Ook als ik me even slecht of melancholisch voel of depressieve gedachten heb, dan schrijf ik alles wat ik voel op. Het is een soort coping mechanisme voor mij en ik gooi het er op die manier even uit. Later kom ik dan weer terug bij die notities en dat gevoel en dan schrijf ik er muziek bij. Het voelt heel puur voor mij en ben eerlijk en open over wat mij bezighoudt en voel. Ik hoop dat ik er andere mensen mee kan troosten."
Neil: “Ik voel de muziek gewoon heel erg en dan met name de muzikale toon. Qua teksten is het heel erg gebonden aan degene die het schrijft en ik vind het niet zo relevant of ik dat wel of niet voel. Zolang het muzikale, de toon en de sfeer overeenkomen met dingen die ik zelf luister en wil maken, dan vind ik dat fijn.”
Jullie zijn gestart met de opleiding vlak voor de coronaperiode. Heeft dat veel invloed op jullie gehad?
Esmee: “Tijdens het eerste jaar konden we gewoon naar school, maar toen de tweede golf er was en we in lockdown gingen, hebben we even online les gehad. Dat was wel balen, maar het grootste deel van het jaar was gewoon op de Academie. Het is niet zo dat die periode van corona en lock downs per se een thema is in mijn teksten, maar het speelt natuurlijk wel mee in de gemoedstoestand en hoe je je voelt."
Neil: “Ik ben zelf wel een periode van introversie ingegaan. Je wereld wordt heel klein en dan is het wel wat onwennig om na zo’n periode weer veel uit te gaan. Ik ben overigens wel weer heel blij dat die deuren weer open zijn, hoor.”
Esmee: “Ik vond het opzich ook wel lekker om even in isolement te kunnen gaan en me kon focussen. Ik heb gelukkig muziek als passie, dus ik heb altijd wel wat te doen.”
Wat deed je besluiten om mee te doen aan de Kleine Prijs van Fryslân, Esmee?
In het begin toen ik met MOMSNAME begon vond ik optreden eigenlijk best wel eng en bedacht dat ik meer podiumervaring op moest doen. En toen heb ik besloten me overal voor op te geven wat ik tegenkwam zoals meedoen aan open podia. De Kleine Prijs vond ik ook een goed idee en heb me toen in eerste instantie samen met Joep opgegeven. We kwamen verrassend genoeg door de voorrondes heen.
'Het is echt een fusie van verschillende persoonlijkheden in de band'
Neil en ik deden op een gegeven moment mee aan een open podium in Paddy O’Ryan en we speelden een aantal nummers van mij. Het ging eigenlijk heel goed en de chemie was er ook, dus hebben we dat doorgezet. Het is echt een fusie van verschillende persoonlijkheden in de band. Bassist Jonas is er nog niet zo heel lang bij en heeft nog niet veel kunnen bijdragen aan de nummers, maar hij brengt heel veel rust en kalmte met zich mee. Joep heeft die chille vibe ook heel erg en we hebben het gewoon heel gezellig met elkaar en dat is fijn.”
En wat hebben jullie er tot nu toe uitgehaald als band?
Esmee: “Ja, nou ja… Ik heb veel meer zelfvertrouwen gekregen. Wanneer je je muziek eerst wat voor jezelf houdt, dan krijg je niet zoveel feedback. Als je dan steeds maar boven verwachting doorgaat in de voorrondes, dan voelt dat heel goed en geeft het mij veel kracht om door te gaan met muziek maken. Verder hebben we nu al heel veel mensen leren kennen en hoe je goed moet soundchecken en wat je allemaal mee moet nemen.”
Neil: “De Kleine Prijs wordt vooral het begin van meer! We hebben al een line up switch gehad met een andere bassist en nieuwe keuzes gemaakt waar het muzikaal naar toe gaat. We hebben de tijd genomen om te wennen en nummers uit te werken. Er zijn ondertussen alweer nummers afgevallen, maar ook bijgekomen. De set bestaat nu uit nieuwe tracks die we met z’n allen hebben uitgewerkt.”