Hoewel de toestroom van Friese single- en albumreleases gedurende de Coronacrisis een zekere kentering naar beneden maakte – althans, op het hoogtepunt ervan –, kwamen gelukkig nog voldoende acts met hun brouwsels op de proppen. Feit is dan wel dat menig releaseshow later zal plaatsvinden of dat het even wachten is met het uitbrengen van materiaal, om het zodoende samen te laten vallen met de datum van een live-presentatie met publiek. De doorstomende punkrockers van Sun-O-Bathers laten in ieder geval niet op zich wachten, met de thans op 24 juli uitgebrachte EP Floater.

Debuut EP Local Warming (2018) zorgt voor goede ontvangst bij de criticasters, met zijn pakkende en uplifting punkrock. Het kleinood vindt middels meerdere labels nationaal als internationaal mooi zijn weg (onder meer naar de V.S., Canada en Polen) en de band beklimt de nodige podia in en buiten Nederland. En nu is daar dan de nieuwbakken EP.

Het titelnummer spurt meteen weg, met een onbekommerde zomer-vibe, overstromend  van zonnig en luchtig punkrockgekletter. Het opzwepende karakter, de yellende zang, de catchy melodieën, zijn de aanwezige ingrediënten volgens bekend punkrockrecept. In de American Way, gevoed door die typisch argeloze high school kid-mentaliteit. Denk erbij aan bands als Pennywise of NOFX en, qua de meer kritische uitingen van menselijk onbehagen (ook op de EP als geheel), aan een Bad Religion.

© Maarten Streefland / Sun-0-Bathers

Via het evenzo zonovergoten Hunting Beach Resort, dat zijn melodische gitaartornado’s aanstekelijk en gevat afwisselt met enkele hoekige riffjes, beland je dan in het betrekkelijke niemendalletje No Empathy (met wat te kinderlijk aanvoelend refrein). Om met achtereenvolgens Overtime en Locals Only de zaak weer meer te injecteren met scherper rockgif à la Zeke. Een lijn die je ook bespeurt in het prettig 'uitkotsende' Done With You, waarop de gitaren van Redmer de Boer (ex-Abdomen) en Anne Osinga het vuur opnieuw extra weten op te stoken.

De zon is andermaal goed terug bij het afsluitende, onomwonden Hate The Shade. Een instrumental, opgehangen aan wat uitgekauwde surfende gitaartjes-thematiek, maar die dan toch zeker frivool binnenkomt, wat maakt dat een glimlach op je gezicht niet uitblijft.

De ongecompliceerde zonnebaders hebben – samengevat – een prima opvolger van hun debuut ingeblikt. Met zijn vijftien minuten wat langer onderweg dan de voorganger, maar die weer garant staat voor een ruime dosis prikkelend voortjakkerende punkrock, die effectief in de eenvoud is. Waarbij de puntig strak gespeelde liedjes in hun trefzekere compactheid een evenzo doeltreffende finesse meekrijgen van die doorgaans rappe gitaarmelodieën en bijvallende stukjes zangharmonie. Sun-O-Bathers laat laatstgenoemde twee op dit werk – ten opzichte van Local Warming – ook meer doorklinken. Een plus dus, geeft extra smaak, nog eens bovenop de prettig directe maar gebalanceerde productie van de in België gehuisveste Hollandse punkrockspecialist Tim van Doorn (Big Dog Recordings). 

Floater opent dan geen nieuwe deuren. Iets wat je ook niet snel hoeft te verwachten bij dit kaliber melodieuze punkrock. Daar staat tegenover dat het viertal wederom hoogwaardig kwaliteitsspul biedt, bruisend van overvloedige positieve punkenergie die aangenaam tintelt. En dat mag, bijkomend, in het huidige donkere tijdsgewricht ook zeker welkom worden geheten.