Na succesvol debuutgeluid in 2018, gooit The Crooked in het jaar onzes Heeren 2020 een fikkende lucifer in een vat kruit en komt er met Reversed Evolution een uiterst plezant muziekbommetje tot ontploffing. Geïllustreerd door een platenprint waar wijlen Darwin zich compleet confuus een klit in zijn baard van zal draaien, laat dit overdwarse rockgenootschap twee jaar later weten dat ze godzijdank nog steeds niet weten waar het rempedaal zit.

Aangewakkerd door de titel, duiken we in de tijdlijn van The Crooked en verhalen de analen onder andere over de zegeviering tijdens de Slag om Sneek, triomf met de releaseshow in Het Bolwerk en brute optredens op Eurosonic en het roemruchte Bevrijdingsfestival in Leeuwarden. Dat het Leeuwarder viertal niet bidt voor gladgestreken en kapot gecomprimeerde tunes staat de heren inmiddels op het voorhoofd gestempeld en frontman/gitarist Niels Bremer deelt dit graag rauw en ongezouten mede.

Het compacte 5-track fonofeestje Reversed Evolution zet met de intro onmiddellijk de toon voor de rit en voert ons met een bijna dreigende en opgefokte gang naar een ijzersterk refrein, een formule die we prima uitgevoerd terugzien in elk partje van de EP. Sterke opbouw, royaal voorzien van spijkerharde pieken en met Bremer aan kop wederom een uitgave die we maar wat graag op repeat zetten. Zelfuitgeroepen als alternatieve rockband doet de omschrijving eer aan en neigt The Crooked door een ongrijpbaar eigenwijze stijl somtijds zowel naar de experimentele regionen als easy listening.

© The Crooked / Facebook

Gitarist Frank Bremer en eerdergenoemde nemen de gezamenlijke snarenklus voor de rekening, waarbij bloedlinke riffs en loopjes vooral in de nummers Reversed Evolution en Too Far vooraan in de vitrine worden gezet. Daarnaast tikten onze toetsen het al eerder, maar het blijft een kunst om de bas niet naar de achtergrond te verdommen en puur als ui in het gerecht mee te laten sudderen. Samen uit, samen thuis en The Crooked weet ieder bandlid van een gelijke portie spotlight te bedelen.

Van de plaat gekopieerde energie, vleesgeworden tracks uit je speaker

Bassist Gerrit-Jan Tjoelker rent in Another Day en I Should Have Known als een malle over de snaren en vervult zijn kwart van het aandeel door net zo pontificaal op de voorgrond te staan als zijn medespelers. Eenzelfde feit treft de trommelfratsen van Erik Bremer, met name klasse op de kaart gezet in de eerste track op de schijf.

Indien we een publieksplezierder moeten kiezen, dan zetten we onze munten op het gelijknamige Reversed Evolution. Doorspekt met catchy popcomponenten en aanstekelijke zanglijntjes op de achtergrond, is het nummer het schoolvoorbeeld van een slinks uitgedachte meezinger en de hiermee bevestigde vakkundige visie van de band.

The Crooked beheerst de truc om het hem keer op keer te lappen een show op het podiumschavot te klappen die naadloos aansluit bij hetgeen je luistert. We mogen er als muziek minnend Friesland alle donders trots op zijn dat we dit kaliber uit de kleibinten weten te trekken. Een vijftal tracks aan pure verstoring van de openbare orde. Reversed Evolution van The Crooked. More, please.