Black metal in het Nederlands gezongen is al niet zo bijzonder meer. In het Fries daarentegen, had ik nog nooit gehoord. Tot nu, want veel Frieser dan Tsjuster vind je ze niet in black metal land. Tsjusters debuut is een geschiedenisles in vier nummers van rauwe gitaren en raspende stemmen.
Voor de niet Friezen die per ongeluk dit artikel lezen: Lang, lang geleden waren de Friezen al opstandig. Onder aanvoering van Pier Gerlof Donina verzetten ze zich tegen de Saksen voor een vrij Friesland. Deze Pier is beter bekend als Grutte Pier. Deze rebellenleider is de geschiedenis in gegaan als een soort über Fries. Daarom heeft hij een standbeeld, een eigen pils en nu dus ook een eigen black metal album. In zijn taal gezongen over de daden die hij deed.
Tsjuster bedient zich op deze vier track EP Swarte Heap van rauwe knisperende black metal zonder al te veel poespas, die vooral tijdens de blastbeats erg sterk is. Opener Yn Fjoer heeft een fijne dreiging in zich. Het nummer rust eigenlijk maar op twee donkere riffs, iets waar een band als Inquisition ook succes mee heeft. Het titelnummer is het pronkstuk van de plaat. Een lang maar mooi opgebouwd intro ontvouwt zich als een midtempo kraker, waar het onheil vanaf spat. Hier zit venijn in, hier waart de geest Grutte Pier in het rond. Hij zou trots zijn op zoveel haat en zwartgalligheid.
Raven begint agressief en snel maar valt wat dood op een middenstuk waar de band toch af en toe steekjes laat vallen en waar er clean gezongen wordt. Natuurlijk leuk bedacht voor de afwisseling maar gewoon niet zo goed uitgevoerd en in deze context geen goed idee. Het sluitstuk is een strijdlied met de toepasselijke titel Striid. Een intensief nummer met fijne opbouw en afwisseling. Qua dynamiek heeft het nog het meest weg van het openingsnummer, wat de cirkel weer keurig rond maakt. Tsjuster is een jonge band met veel ambitie en een nationalistisch Fries karakter. Niets mis mee als het op deze manier ingezet wordt. Muzikaal is het geheel gewoon een prima eerste stap. Het kan allemaal nog interessanter, nog strakker en nog beter, maar dat weet de band zelf vast ook wel. Alles heeft tenslotte een begin. De Swarte Haep is weer uitgevaren. Omdat geschiedenis zich altijd wel eens herhaalt.