Vernoemd naar een psalm (een smeekbede van de mens tot God), stuurt festivalopener De Profundis je meteen al naar een 'death metal-les' van de complexere soort. Technisch doorvoerde gitaarriedels en ritmiek vliegen je rijkelijk om de oren. Op enige momenten haperen dan die kwistige double bass hamers in dat complexe beeld. Overtuigen doen de Londenaren zeker wel, in de mooi agressief neergezette metal die ook melodie subtiel naar voren laat komen te midden van de technische hoogstandjes. Toch loert zekere aandachtverslapping om de hoek: het vijftal maakt het knap bont met zijn af en aan gaan van drukke gitaarloopjes, vele gesoleer en tempowisselingen. Weleens iets te veel van het goede. Voortstuwend groovende riffs brengen dan gelukkig nog op tijd redding.
Na een succesvol tweede Death over Drachten vorig jaar zomer in Poppodium Iduna, keert nu na zo'n tien jaar een ander metalfestival terug op die plek: Drachten Deathfest. Met opnieuw aandacht voor de extreme metal. De organisatie heeft ditmaal zijn vizier gericht op nieuwer als ook ouder klankgoed binnen de death metal en grindcore. Het heeft zodoende metalpioniers Terrorizer en Extreme Noise Terror gestrikt, maar ook nog liefst vijf andere bands – inclusief Nederlandse inbreng – delen de bill met die historische namen.
De Profundis
Na de sterk doortrokken technische metalhectiek dan de eerste pot onvervalst grindstampen van vandaag. Met grindcorepioniers Extreme Noise Terror en Terrorizer op later tijdstip, laten stad Groningens meest aimabele grinders van Suffering Quota alvast een goed poepje ruiken. De grindcore van de noorderlingen smaakt weer opperbest (optekenende scribent zag ze vaker). Opgefokt versmolten met crust en hardcore punk plus death metal stuitert de boze rebellie van het podium af. Aan het vocale roer de immer verdwaasd kijkende en druk rondsjouwende Gerald Timmermans, onderweg de teksten over maatschappelijke vervlakking en menselijk onbehagen getergd uitschreeuwend. Zijn presentatie oogt soms wat bedacht. Neemt niet weg dat het geheel aansluit bij Suffering Quota´s muzikale razernij. Van verse plaat Life In Disgust wordt onder andere Apathy gespeeld. Een track die goed etaleert dat de band anno nu de muzikale horizon verder heeft verbreed en nog meer buiten de traditionele grindcore-paden durft te treden. Spannende en strakke grind-set van de mannen.
Suffering Quota
Uit het oosten des lands komt Anarchos. Met hier en daar summier, droog aankondigende praat met mooi Twents accent van brulboei Frederik Bonke, klappert het kwintet zonder even zoveel poespas zijn death metal in het rond. Smerige, vuistharde death die blaakt van de old school. Met een vuig ronkende gitaarsound weerklinkt typische Zweedse death metal à la Entombed. Herkenbare jaren negentig doom/death en sprenkels occulte death metal (Amerikaanse stijl) zorgen verder voor sfeer en diepgang. De goed diepe grunt (!!) van Bonke staat misschien wat dof gemixt in het zaalgeluid, maar die draagt zeker bij aan die fijne ziekmakende, morbide sfeer die de Nederlanders erg sterk weten over te brengen. En de in bepaalde mate muzikaal inwisselbare, wat op elkaar lijkende songs, is de band dan ook gauw vergeven.
Anarchos
Skeletal Remains uit zonnig Californië laat vervolgens veel gretige toehoorders zichtbaar verder smullen uit de duistere old school death metal-pot. Een dik overrompelende sound valt je ten deel, waarin de ratelende ritmes en vingervlugge staccato-riffs heerlijk tegen je aan kletsen. En man, wat ook een tyfusstrak spelend kwartet. De Amerikanen geven hun metal met frisse twists, maar verloochenen dus niet waar de mosterd vandaan is gehaald. Vroege nineties death metal doorkruist het songmateriaal, namen als Death, Obituary en Pestilence doemen al gauw bij je op. Ondanks de net wat te monotone grunts en eveneens onderling weinig van elkaar verschillende nummers, is dit Skeletal Remains aanstekelijk als de neten. Ook zeker daar waar die vies swingende grooves voorbijkomen. Missie ruim geslaagd.
Skeletal Remains
In de reeks grondleggers van de grindcore kan, naast bands als Napalm Death, Carcass, Repulsion en Terrorizer, Extreme Noise Terror zeker niet onvermeld blijven. Dat hebben de Britten vooral ook te danken aan debuutalbum Holocaust In Your Head, uit 1989, dat bij menig liefhebber in de platenkast zal staan. Van die plaat komt bijvoorbeeld vanavond Bullshit Propaganda langs. Het ademt die maatschappijkritische, politiek links georiënteerde sfeer waarmee de stevig crustpunkende grindcore is omgeven. Met bestanddelen blastbeats, enige kort maar fel gespeelde riffs en opfokkende, blaffende vocalen die een betere wereld scanderen. Extreme Noise Terror doet dat laatste vandaag met één zanger. Dean Jones, de andere zanger en enig overgebleven lid van de bands vroegste bezetting, moest noodgedwongen in Engeland achterblijven vanwege een gebroken voet. Daar waar de eerder op de dag gebrachte grind van Suffering Quota gevarieerder klonk, blijft die van dit gezelschap veel in het ééndimensionale hangen en is het ook allemaal té achterhaald wat ten toon wordt gespreid. De mindere geluidsweergave – overdadig schelle treble – maakt het er, bijkomend, niet beter op.
Na het plotselinge overlijden in september 2015 van de drummer van Britse oer-death metallaars Bolt Thrower, hield deze legendarische band op te bestaan. Bolt Throwers zanger Karl Willets keerde terug met Memoriam. Daarin zitten naast hem nog een ex-lid van Bolt Thrower en leden van Benediction. In 2017 verscheen debuutplaat For The Fallen, die weinig nieuws bood maar wel ouderwets fijne death metal liet horen. En dat daarop de geest van Bolt Thrower sterk rondwaart, mag niet geheel verwonderlijk zijn. Het duurt even voor je ongenadig voor de bijl gaat bij de zich sympathiek presenterende Britten. De zaalmix van de gitaar laat aanvankelijk te wensen over (wederom te schel) en de ´onderbuik´ mist te veel. De euvels zijn echter gauw van de baan. Vanaf dat moment is het louter genieten van wat deze bevlogen band zijn dolenthousiaste publiek voorzet. Onweerstaanbare, lekker loom aanvoelende grooves en doorrammende tempo´s drukken dikke stempels op de catchy nummers. Niet vernieuwend nogmaals, maar verdomde effectief. En met die charismatische Willets en diens raspende, asgrauwe strot, die warempel het einde der tijden over je af lijkt te roepen. Memoriam is een oorlogsmachine die je volledig plat walst. Klasse optreden!
Memoriam
De dag met het metallekkers vliegt dan weer voorbij. De stemming zit er prima in bij het goed volgelopen Iduna. Een beeld van eigenlijk de gehele dag: het is aardig druk. Het bier vloeit ouderwets rijkelijk en de bekende verkoper van diverse broodjes worst doet wederom goede zaken. Metal doet het eens te meer goed in Friesland, zou ik zeggen. En daarvoor mag de festival afsluitende kraker Terrorizer vanavond een dikke duit in de zak doen. Voor wie het nog niet weten: Terrorizer is de band van Pete 'Commando' Sandoval. De voormalige drummer van Morbid Angel kan gerust een legende worden genoemd en is zo´n beetje de uitvinder van de blastbeat. Een waar en uniek drumbeest, vergelijkbaar met een Dave Lombardo (juist, ex-Slayer). Het Amerikaanse trio geeft een verwoestende set weg. Met natuurlijk een Sandoval in een prominente rol. Na meer dan dertig jaar heeft deze grote kleine man zijn rappe skills nog lang niet verleerd, zoveel is gauw duidelijk. De aanvoerder van de grind-godfather klieft en ratelt zowel het oude als het nieuwe werk feilloos vol. En stuurt zijn evenzo geweldig opererende kompanen Sam Molina (zang, bas) en Lee Harrison (gitaar) prachtig opzwepend aan in die US-grindcore. Grind die meer thrash en death metal door laat komen, vergeleken met de crust(punk) en hardcore die vooral met het Engelse equivalent mixen (zoals dus bij Extreme Noise Terror). Terrorizer klinkt vanavond overigens ook een stuk enerverender en bruter dan voornoemde band eerder vandaag. Of het nu een oudje als Need to Live betreft, van debuut World Downfall (´89) of Sharp Knives van eind vorig jaar uitgekomen langspeler Caustic Attack. De gevaarlijk rondspringende grind staat als een huis en het publiek gaat er dan ook heerlijk op stuk. Een ijzersterke afsluiter van een erg leuk Drachten Deathfest dat een mooi warm hart toedroeg aan veel oude extreme metalwaarden.
GEZIEN
Drachten Deathfest met o.a. Terrorizer en Memoriam
Poppodium Iduna, Drachten
Zaterdag 26 januari 2019