De Canadese gitarist, zanger en multi-instrumentalist Steve Hill vormt als eenpersoons bluesrock band, een beetje een merkwaardig voorprogramma. Het is knap om tegelijkertijd gitaar te spelen, te zingen en dan ook nog eens iets met een bass- en snaredrum en een paar bekkens te doen. Dat wel, maar na een poosje loop je het gevaar dat het toch wat op een vaardige circusact lijkt. Ook kun je je afvragen waarom iemand alles alleen wil doen terwijl samenspelen met anderen toch ook heel leuk kan zijn?
Hij brengt zijn debuutalbum uit op zestienjarige leeftijd en imponeert vanaf diezelfde leeftijd menig topgitarist met zijn expressieve gitaarspel. De in Memphis geboren Eric Gales heeft ondertussen veertien studioalbums op zijn naam staan, waarvan Middle of the Road zijn laatste product is. Hij kijkt met dit album terug op een onstuimig leven dat hij heeft geleden. Gales doet tijdens zijn tour een aantal podia in Nederland aan, waaronder Poppodium Iduna in Drachten. Als opwarmer voor de gitaarvirtuoos Gales verzorgt de Canadese Steve Hill het voorprogramma.
©
Rick Slagter / 3VOOR12FRL
Steve Hill
Eric Gales is een verhaal apart en niet omdat hij een rechtshandige gitaar ondersteboven bespeelt. Dat doen blues(rock) musici wel vaker. Nee, het is meer omdat hij op vierjarige leeftijd is begonnen met gitaarspelen en rond zijn zestiende al professional was en nu thuishoort in een rijtje giganten als Joe Bonamassa, Walter Trout en Jimi Hendrix. Hij werkt samen met tal van beroemdheden en oogst hiermee bij alle waardering van collega musici en tal van recensenten. Dat zijn loopbaan niet altijd vlot is verlopen, ligt ook aan hem zelf. Zijn nogal onstuimige levensstijl was hier mede debet aan. Nu hij ruim veertig jaar is, lijkt Eric zijn draai te hebben gevonden. Zijn laatste album Middle of the Road duidt op een wat evenwichtiger gedrag.
©
Rick Slagter / 3VOOR12FRL
Eric Gales
Dat het voormalige ‘wonderkind’ Gales buitengewoon getalenteerd is, blijkt al snel. Zijn stijl is gevarieerd en doet de ene keer denken aan Albert of B.B. King, een ander maal aan het extravagante spel van Jimi Hendrix. Daar blijft het niet bij. Ook invloeden van soul, reggae en gospel vallen te ontdekken, vooral als nummers van het meest recente album worden gespeeld. Verder vallen flarden ‘Für Elise’ van Beethoven of, iets makkelijker, stukjes van Led Zeppelin’s ‘Kashmir’ te ontdekken. Het is een muzikaal avontuur van uitersten, dat swingt, sleurt en vooral rockt.
De bandleden die de baspartijen, backing vocals, percussie en drums voor hun rekening nemen zijn zeker vaardig. Afgezien van een enkele solo hadden ze wel wat meer voor het voetlicht mogen treden. Eric Gales zelf bouwt de show kundig en gedreven op naar een climax, waarbij het duidelijk is dat hij het reuze naar zijn zin heeft, iets wat ook merkbaar is al hij zich achter de tafel met merchandise begeeft. Een vlotte omzet en de reacties van de mensen die zich melden, doen vermoeden dat ook zij zich prima hebben vermaakt.
GEZIEN
Eric Gales & band + Steve Hill
Poppodium Iduna, Drachten
Zondag 4 november 2018