Als je Black No.1 googelt, tref je steevast bovenaan de lijst een verwijzing aan van de hitsingle van de New Yorkse gothic metalband Type O Negative. De Leeuwarder band Black No.1 put veel inspiratie uit het oeuvre. Nu met het onlangs uitgekomen debuutalbum It's Night Again…, dat in Neushoorn is gepresenteerd probeert de band dat juk wat van zich af te werpen. Ook andere invloeden krijgen de ruimte in het creatieve proces. En voor dat proces hebben ze sinds de oprichting in 2011 ruim de tijd genomen.

Het artwork van de cd It's Night Again... ziet er verzorgd uit, de voorkant geeft al een zekere donkere sfeer weer, waarbij een afbeelding van een naaktmodel is te zien in een foetushouding. Voor het gemak draagt iedereen in Black No.1 dezelfde achternaam, namelijk Black. De langspeler telt acht tracks en klokt iets meer dan 35 minuten.

Eenmaal aan een luistersessie onderworpen valt het op dat er wat verschil is in de onderlinge sound van de nummers. Na enig speurwerk op het net is daar een verklaring voor te vinden, sommige tracks zijn onder wisselende omstandigheden opgenomen. Met name het nummer Oxygen staat wat los van de plaat. Het stijgt wat betreft het gevoel boven de rest uit. De mix klinkt voller en steviger. Bepaalde passages in het nummer roepen interessante vergelijkingen op met bands als The Hidden Hand en Spirit Caravan. Deze bands bewogen meer in de zwaardere riff georiënteerde rock. In de bovenlaag is ook wat meer van het gestileerde werk van Paradise Lost terug te horen.

© Black No.1

Black No.1 - It's Night Again...

De vrouwelijke zangstem heeft een mooi timbre, af en toe dromerig en dan weer krachtig. Vrouwelijke- en mannelijke vocalen zingen met elkaar in duet, maar wisselen elkaar ook af. Zo ook op de bewerking van Black Sabbaths' Paranoid. Volgens de overlevering in enkele minuten geschreven omdat er nog één nummer op moest om het legendarische gelijknamige album vol te krijgen. In de bewerkte versie van Black No.1 is de synthesizer wat prominenter aanwezig. De track klinkt weemoedig en kruipt in een veel trager tempo uit de speakers.

Bij It's Night Again... wordt spaarzaam omgegaan met geluidseffecten en dubbel opgenomen zangpartijen. Over de gehele linie had het hier en daar best nog wel wat meer opvulling mogen hebben. Aan de andere kant bewijst Black No.1, dat het niet per se nodig is om het uiterste uit een arrangement te halen om de plaat spannend te houden. En dan is de track Oxygen een prima blauwdruk om mee te nemen naar een volgend album.