De eerste rif van de avond klinkt uit de Flying V van de Belgische speed/thrash metalband Evil Invaders. Direct ook een goede, want koud zijn de podiumlichten gedoofd of een bodemloze bastoon kruipt over de vloer van Sneker popchateau Het Bolwerk, om ruim een minuut aan te houden alvorens te ontluiken in een serie strak ontworpen nummers. Evil Invaders heeft donders goed door voor wie ze de weg vrijmaken. De mannen weten hoe ze een passend opwarmertje neer moeten zetten en zijn dan ook de perfecte prelude voor het daarna volgende hatersgebroed.
Met een bak heibel dat rechtstreeks voor het tuinhek van de hel lijkt weggetrokken en een beest van een lead die de rake teksten als spijkers van staartbonk tot kruin in je ruggewervels slaat, zet Hatebreed wederom een gruwelijk lekkere show op de Bolwerkse houtverhoging. Niks bandje checken, niks avondje barkluiven. Gewoon anderhalf uur lang front row fier met de vuist omhoog, temidden van een kolkende disorde van meegegroeide metalminners in verschoten tour shirts uit 1997 en vastgespelde patches.
Voorgegaard door onze Vlaamse onderburen is de zweetlucht inmiddels met een schaar te knippen en hangt er een heerlijk onheilspellend rumoer in de lucht. Saamhorigheid troef, want muziek verbindt. En wanneer nostalgie dan ook nog om de hoek komt koekeloeren, wordt onder het genot van vele halve liters en sterke verhalen natuurlijk al snel teruggeblikt naar 2001. Het legendarische optreden in Sneek eindigde evenzo legendarisch met gillende sirenes, drievoudige botbreuken en stukgeslagen bierflessen omklemt door dat onheilige plekje waar de zon niet schijnt.
'Slaanderij in de pit, blik op boos en de keet vol legerbroeken en kniehoog opgetrokken witte sokken'
©
Froukje Venema / 3VOOR12FRL
Zonder poespas of geforceerde openingsdans staat Hatebreed dan ineens voor je neus. Stuk voor stuk mannen met een voorkomen aan wie je niet durft te vragen of ze misschien op een ander tijdstip dan zes uur ’s ochtends de heg kunnen snoeien, aangevoerd door de letterlijke verwezenlijking van oldschool hardcore: frontman Jamey Jasta. Hoe de straight edge metalbaas het voor elkaar krijgt om anderhalf uur lang onafgebroken de stembanden uit zijn keel te raspen, vliegt je werkelijk waar glad over het hoofd.
Maar de onuitputtelijke man in Stick To Your Guns-hoodie en signature bandana krijgt de hele zaal plat, en belooft dat we slechts halverwege zijn als je nog onbestippeld bent door bloeduitstortingen en je strottenhoofd zich door het meeschreeuwen nog niet een weg naar buiten heeft gewerkt. Met de bas laag onder de ballen en de snaren als slappe waslijnen langs de hals, drukt Hatebreed een knetterstrak repertorium van zowel oud als recent werk door de speakers. Een feest van herkenning voor de fanaticus. Het oude geluid wordt dan ook dankbaar beantwoord met ruige oerkreten, wijzende vingers richting de stage en hier en daar een onbeheerste windmolen door de mensenmeute.
©
Froukje Venema / 3VOOR12FRL
Hatebreed levert een mieterse kluit aan muzikale anarchie, voorzien van een dikke laag Amerikaanse geliktheid en de duidelijke boodschap dat we geen boodschap moeten hebben aan politiek geblaat, het opgedrongen systeem en de hokjescultuur. Slaanderij in de pit, blik op boos en de keet vol legerbroeken en kniehoog opgetrokken witte sokken.
Was je niet bij dit metalen hoogstandje om nietsvermoedende aanwezigen onverwachts de mosh in te duwen? Jasta en de zijnen keren in december weder richting neder. Je hebt dus nog exact een half jaar om je podiumduik te perfectioneren.
GEZIEN
Hatebreed + Evil Invaders
Het Bolwerk, Sneek
Dinsdag 12 juni 2018