Podium Asteriks in Leeuwarden belooft op de vrijdagavond een aantal zeer luidruchtige uurtjes. De nationale herrieschoppers van Bonne Aparte zijn sinds 2016 weer terug van lang weggeweest en schieten wederom nijdig en ongenuanceerd met hun compromisloze noiserock om zich heen. Cosmute en Shht mogen vooraf hun evengoed luide kunsten ventileren, met achtereenvolgens potten enerverende post-hardcore en prettig gestoorde noisepop. De eventuele oordoppen maar een slagje verder indraaien deze avond.

De drie Friezen van Cosmute schopten het vorig jaar tot de finale van De Kleine Prijs van Fryslân. Tezamen met het uitbrengen van het uitstekende debuutalbum This is The First... speelden ze zich - letterlijk - dat jaar goed in de kijker, met onder andere een optreden op het Freeze Festival in Neushoorn. Voor een nog pover gevulde zaal brengen de Stellingwerfers vanavond opnieuw hun sterke nummers, die op een enkel schoonheidsfoutje na in de zang, strak musicerend naar voren komen.

Cosmute´s post-hardcore kent trekken van Refused, maar laat ook een Helmet door en heeft in de zang van zanger/gitarist Michiel Mozer een parallel met Deftones´ Chino Moreno te pakken. De band koppelt met mooie avontuurlijke spanning straffe staccato ritmiek en riffs aan meenemende atmosfeer. Sfeerspul dat invulling krijgt van fraaie melodie. Puik optreden, hoor. Waarbij inventief, aanvullend gebruik van synth en sequencers (aansturend in ritmiek en melodie) en conceptuele projectiebeelden van onder meer ruimtevaart en outerspace Cosmute´s totaalplaatje heel overtuigend completeren.  

Cosmute

Na een uitzonderlijk lange soundcheck gaat Shht dan vervolgens toch los. De Vlamingen zijn van plan er een feestje van te maken. Het is even schakelen van de bloedserieuze klanken van Cosmute naar de van een hoog mafketelgehalte voorziene noisepop van deze zuiderburen. Shht is verre van stil en probeert je kapot te laten gaan op een luidruchtig en druk samengaan van luchtig, frivool elektronisch klankgoed  –  inclusief dik aangezette synths – en scherende riffs. Voeg daar nog de vocoder/autotune zang aan toe en je hebt de bestanddelen die Shht bundelt in bizarre, eclectische tracks. De band put, aldus eigen zeggen, dan ook uit veelzeggende invloeden als Kanye West, The Beatles en – last but not least – Jezus Christus.

Een lach en een traan volgen elkaar op in Shhts bonte context, waarin onderwerpen als dansen, Stephen Hawking en kanker ´schaamteloos´ bij elkaar komen in de absurde teksten. Het totale aanbod schiet na enige tijd nogal door: luchtigheid lijkt meer plaats te maken voor iets te flauwe meligheid en nummers dreigen wat ten onder te gaan aan de overmatige effecten op zang en synths. Ondanks dat een zeker deel van het publiek vrolijk anticipeert op de levendige interactie van de band richting aanwezigen, zoals de meerdere keren door de zaal bewegende druk baasje-zanger.  

Shht

Dan is de tijd aangebroken voor de overtreffende pot lawaaischoppen van vanavond. Bonne Aparte schiet direct uit de startblokken met bol van gierende treble staande gitaren die ook meteen een prettige en tegelijk aardig knappe aanslag op je gehoor vormen. Het kwintet met noordelijke wortels (Leeuwarden, Groningen) staat nog steeds garant voor zijn snijdende en explosieve sound. Na een hiaat van meerdere jaren keerde men in 2016 terug met de EP Scum Party en het kakelverse album Scalps kwam begin deze maand uit. Beide platen hebben niets ingeboet op het hectische en maniakale debuut uit 2008. Het nieuwste wapenfeit klinkt misschien nog wel intenser dan voorheen.

Bonne Aparte is zeker apart(e) en bijna millitant te noemen, in de voorbijkomende tracks. Als een continu vurende oorlogsmachine slaat de band een recalcitrante bonte mix van experimentele noiserock, postpunk, metal en hardcore tegen het publiek aan. Voortrazend, dwingend drumwerk, geagiteerde zang en gemeen penetrerende gitaarnoise plus bassynths timmeren de vaak niet meer dan twee minuten durende songs dicht. Een songpalet dat verder overloopt van dissonante tonen en onstuimig rondstuitert, standje ADHD. Het vijftal gaat maximaal in zijn presentatie. Bonne Aparte is vurig en meedogenloos en maakt de live-reputatie waar het om bekend staat zeker waar.

Een kleine rondgang van één van de bandleden door het publiek – op de voet gevolgd door een cameraman – zorgt bijkomend voor vermakelijke consternatie. Het past wel bij het opruiende karakter van het collectief. "Skin on skin! Piss on piss! Hair on hair!"  Ofwel het aanboren van de sexuele driften in een andermaal passerende hardhitter, de track Piss. Bonne Aparte appelleert aan de dierlijke instincten. Weer geheel passend bij de losgeslagen muzikale gekte die de band in al zijn rauwheid uit de doeken doet. Resumerend zet het gezelschap dan ook een goed kolkend optreden neer, dat op den duur misschien iets gaat vermoeien door het eigenlijk continu springerige songmateriaal.  

Bonne Aparte

GEZIEN

Bonne Aparte + Shht + Cosmute
Podium Asteriks, Leeuwarden               
Vrijdag 16 februari 2018