De Engelse grindcorepioniers van Napalm Death weten na meer dan dertig jaar nog heel goed hoe zij een onverbiddelijke metalkaakslag moeten uitdelen. De grind/death metal van de vier mannen heeft weinig aan vitale stootkracht verloren en bijt nog evenzo maatschappijkritisch om zich heen.
Voor een exclusieve show in Nederland doet de metalgrootmacht Drachtens poptempel Iduna aan. Tevens de werkplek van muziekprogrammeur Dirk van der Klooster, die eveneens de Europese tourmanager van Napalm Death is. Voor hem zal het ongetwijfeld een bijzondere avond zijn. Liefst drie bands nemen de support op zich: Übergang, Teethgrinder en de Friese grindveteranen van My Minds Mine.

Inclusief Duitstalige teksten serveert eerste band en oosterbuur Übergang de al aardig gevulde Iduna op lompe thrash punkende death/grind. De rauwe klanken ventileren de Duitse punk uit de vroege jaren tachtig. Het past op zich prima bij het opruiende politieke engagement dat men najaagt. Vooral de behoorlijk doffe, brijige sound, het iets te onvaste drumspel en de soms wat onverklaarbare doomy atmosfeertinten zorgen dat het Duitse aanbod echter te veel overwaait.   

De hip ogende herrieschoppers van het Zwolse Teethgrinder zitten mooi in de lift. Met overwegend heel positief ontvangen kritieken uit zowel binnen- als buitenland op het uitgebrachte plaatwerk en een drukbezette gig-agenda. Op de planken profileert dit kwartet zich als een uiterst soepele machine die met gevaarlijke precisie zijn vurige klanken uitstort. Zo ook vanavond. De mannen maken een obstinate mix met hoofdbestanddelen grindcore en hardcore. Knap aanstekelijk allemaal, hoor. En verrassend ook, hoe die sludgy en doomy breakdowns de helse passages op uitgekiende momenten onderuithalen.Teethgrinder toont ermee innovatief lef, maar vergeet bovenal niet hoe je een goed lopend nummer schrijft. Lekker, dat ze bijvoorbeeld in het nummer Sicarius aan de haal gaan met een herkenbare riff, op een manier die voor je gevoel klopt. Fijn optreden, van een band die explosiviteit en creativiteit doordacht samenbrengt.    

Na een hiatus van meer dan tien jaar zijn Frieslands favoriete grinders My Minds Mine opnieuw volledig terug aan het extreme metal-firmament. Enige split ep´s zijn tussentijds opgenomen en na de zomer wacht een nieuwe full-length. En dat de onvermoeibare old school grindcore het live ook nog steeds zeer goed doet, wordt vanavond meer dan duidelijk. De hardcore punk geïnjecteerde no-nonsense grind gaat woest de zaal in. Over My Minds Mine energieke performance – die eigenlijk altijd dik in orde is – is dan ook niets te klagen. Jammer is dat de zaalversterking wederom wat te wensen overlaat. Daardoor blijft het gros van het vrijwel continu stevig blastende songmateriaal net te veel in een brij hangen en ligt verzanding van het geluid op de loer. Enige smet dus op een verder prima My Minds Mine show, die richting het einde een leuk extra heeft met een minuutje acte de présence van de meebrullende zanger van de headliner van deze avond.  

Teethgrinder

My Minds Mine

Onbetwiste grindgrootmacht Napalm Death maakt afsluitend zijn titel weer helemaal waar. Het is vanavond een heerlijk ratelend ´kettingzagen´ door het omvangrijke oeuvre van de Engelsen. Met onmisbare krakers als Scum, van de gelijknamige debuutplaat uit 1987, en het van Harmony Corruption (1990) afkomstige Suffer The Children. Op de laatstgenoemde langspeler is voor het eerst brulboei en frontman Mark ´Barney´ Greenway te horen, met zijn typerende ´cookie monster´ growls.

'Napalm Death verzaakt geen moment in zijn hechte spel, de jarenlange ervaring floreert duidelijk'

De sympathieke vocalist heeft na bijna achtentwintig jaar weinig van zijn glans verloren. Iduna hoort en ziet dan ook een nog immer krachtig en bruut grommende Greenway. En één die tussen de nummers door goed spraakzaam en bevlogen de toestand in de wereld becommentarieert en bij Napalm Deaths klankgoed kenmerkend druk hoofdschuddend en neurotisch drentelend over het podium gaat. Daarbij op één van de flanken ervan bijgestaan door de andere oude rot in de band Shane Embury. Springt ook altijd in het oog, die Embury, met zijn typische ´ontplofte´ haardos en furieus raggende basaanslagen.

Napalm Death verzaakt geen moment in zijn hechte spel, de jarenlange ervaring floreert duidelijk. De sloopkracht van het viertal is groot, voorzien van een prangende, dikgelaagde en goed gedefinieerde sound. Het Britse grindfeestje is inmiddels al lang een feit als Napalm Deaths steevaste Dead Kennedys-cover en veelzeggende politieke statement Nazi Punks Fuck Off! passeert. De mannen uit Birmingham kunnen opnieuw een vergulde grindtegel aan de praalwagen hangen. In een Iduna dat een ouderwets lekker avondje metal ten deel valt, met een goed volle bak.

GEZIEN

Napalm Death + My Minds Mine - Teethgrinder - Übergang
Poppodium Iduna, Drachten
Donderdag 5 april 2018