Muziekplatform The Daily Indie presenteert vanavond in Podium Asteriks een drietal bands die een warm hart toedragen aan de beatmuziek uit de latere jaren zestig. De psychedelische muzikale invullingen die daaraan destijds geregeld werden gegeven worden eveneens gekoesterd bij The Black Marble Selection en Jellephant & The Phantoms. Met nog eens verdere aanlengingen vanuit onder andere garagerock en surf. Het lokale gezelschap The Spontanas mag de avond openen.

The Spontanas zijn het Friese collectief dat voortborduurt op de gewezen The Montanas. Maar ditmaal gestoken in een wat viezige, meer rockbite hebbende jas. Met een tweede gitarist in de gelederen plus de meekomende achtergronden van bandleden in het eerdere Buffalo Roam en Flying Trashcans heeft The Montanas-sound die rockende verbreding gekregen. Maar de herkenbare ingrediënten van The Montanas zijn dus nog duidelijk aanwezig: de luchtige, frivole ondertonen, vertaald in aanstekelijke gitaarmelodietjes, dito zangrefreinen en swingende ritmiek, op sommige momenten aangevuld met een vleugje melancholie. En met die aanwezigheid van twee gitaren krijgen nummers als Way Down en Lonely duidelijk merkbare body, iets wat de pittigheid en aanstekelijkheid zeker ten goede komt.

De fraaie Beatle-esque harmonieuze zangpartijen van The Montanas komen binnen het totaalgeluid van The Spontanas nog steeds mooi uit de verf; de tweede stem van gitarist Eric Spaan sluit naadloos aan op de vocalen van zanger Christoffel Wagenaar. Een sterke troef ook, in de goed in elkaar stekende liedjes die losjes doorvloeien in een pakkende eenvoud. Het aanvullende nieuwe liedwerk laat het rockgehalte nog een tikje meer gelden en hoort aan als een gezonde tegenhanger van de wat gevoeligere kanten van de Spontanas. Een prima opwarmer van de avond en voor de band ook een geslaagde opmaat naar een aantal optredens die het binnenkort zal doen in de befaamde Cavern Club in Liverpool.

'Fraaie harmonieuze liedjes vol verfijnde melodie'

The Black Marble Selection

© Denise Janssens

Bij Jellephant & The Phantoms is de Arnhemmer Jelle Haagsma het gezicht achter Jellephant. Live brengt hij zijn liedmateriaal met begeleidingsband The Phantoms. Als Haagsma en zijn entourage starten moet men het even met een handjevol  aanwezigen doen. Het gros van het publiek staat dan nog buiten van het prettige avondtemperatuurtje te genieten. Jellephant speelt en zingt zijn studioplaten voornamelijk alleen in en houdt er bij de release ervan een hoog tempo op na. April vorig jaar kwam langspeler Kick The Swamp! uit, dat nog geen jaar na Loom het daglicht ziet. En in maart is daar dan Spoon Dreams Nothing verschenen.

Haagsma’s productiviteit boet niet in op de kwaliteit van zijn werk, dat een interessante, goed kloppende mix is die varieert van psychedelica en surf tot lichtvoetige garage. Shoegaze en oosters sfeerspul doen daarbij duiten in de ambiance-zak. De ten gehore gebrachte nummers kennen een charmante rammel in hun sound. Die refereert aan de losse en luchtige klankkleuren van lo-fi jaren zestig bands. Het mag niet verbloemen dat de drummer toch enige keren net iets te onstrak en rammelend in zijn spel voorbijkomt .

Hoewel er bij Jellephant & The Phantoms een leuke balans doorklinkt tussen meer donkere en groezelige texturen (soms zelfs aardig wavey aanvoelend) en de genoemde lo-fi, komt het allemaal nogal moeizaam van de grond. Met nummers die iets te gelaten doorrollen in de psychedelische ´purple haze´ en waarbij de spanningsbogen tamelijk spaarzaam zijn. Dat gaat gepaard met een merkbaar afnemende focus bij het publiek en de onderlinge kletspraat neemt dan ook toe. De paar keer hinderlijk de kop opstekende piepende feedback helpt daar eveneens niet bij. Jellephant & The Phantoms keren dan het tij, door nog met meer pit en swing kennende nummers voor de dag te komen. Dat komt eigenlijk iets te laat. Desondanks heeft de band de toehoorders op dat moment wel weer aan zijn zij.

Het zachte weer blijft veel bezoekers tussen de bedrijven door naar buiten lokken. Avondsluiter The Black Marble Selection staat zodoende ook langere tijd voor een praktisch lege zaal te spelen. Gelukkig stroomt het publiek dan toch gaandeweg naar binnen toe, zodat het voor het podium weer redelijk bevolkt raakt. Waar voorgaand werk van de Tilburgers nog aardig wat rafelige garagerock laat horen, wordt op het recente Greener Than The Other Side meer het psychedelische avontuur aangegaan. Het langskomende materiaal ervan, zoals het nevelige Garden Of Delight, schuurt veel tegen de sixties psych/beatmuziek aan. Helemaal in de lijn van onder andere The Byrds, The Electric Prunes en The Beatles.

In fraaie harmonieuze liedjes vol verfijnde melodie geeft het kwintet je puntige, twangy gitaarlijnen, pakkend poppy basspel. De zwierige songaankleding geschiedt middels afwisselend gebruikmaking van zoal mondharmonica, tamboerijn, mooi authentiek klinkende toetsen – zéker ook goed passend bij het overwegend zweverige atmosfeer ademende TBMS – en een enkele bezwerende theremin.

Een kapotte gitaarsnaar bij zanger/gitarist Erik Bus gooit even roet in het eten, maar dat weet deze vloeiend spelende formatie goed op te vangen door een sfeervol stukje improvisatie. Wel wat opmerkelijk is dat de beste man helemaal geen reservesnaren voorhanden heeft en een vervangende gitaar van één van de andere bands oplossing moet bieden.

The Black Marble Selection zet vanavond een optreden neer waar zo op het eerste gezicht niet veel mis mee is. Toch kabbelen, evenals bij Jellephant & The Phantoms, de nummers na verloop van tijd net iets te veel door. Vooral de ritmische patronen zijn vrij vlak, vaak met een zelfde kadans, die maken dat het moeilijker wordt de aandacht er volledig bij te houden. De atmosferische opsieringen aan het materiaal zijn zeker innemend, maar kunnen helaas niet voorkomen dat het gebodene in zijn geheel wat aan pit ontbreekt. Oplevingen, door hier en daar een meer prikkelende surfpop-passage of rauwer garagerock-randje in te brengen, houden het gebeuren toch nog voldoende overeind. Die hadden wel talrijker mogen zijn. The Black Marble Selection krijgt na het laatste nummer de handen uiteindelijk dan nog wel genoeg op elkaar.  

Oplevingen, door hier en daar een meer prikkelende surfpop-passage of rauwer garagerock-randje in te brengen, houden het gebeuren toch nog voldoende overeind.

Gezien

The Black Marble Selection + Jellephant & The Phantoms + The Spontanas
Podium Asteriks, Leeuwarden
Vrijdag 12 mei 2017