Moss behaalde het koperen jubileum én heeft een nieuwe plaat uitgebracht. Tijd voor een tour en het Podium Asteriks publiek kennis te laten maken met het vijfde album. Als support wordt Echosonic ingeschakeld en de show is dan ook razendsnel uitverkocht. Maar wat kunnen we van Moss verwachten, na een bestaan van twaalfeneenhalf jaar? En, sterker nog, kan Moss nog wel vernieuwend zijn?

Echosonic heeft de eer om de uitverkochte show van Moss in Podium Asteriks te openen. De vijfkoppige indierock band uit het zuiden van het land draagt bij met een tintje pop en soul, zonder gemaakt over te komen. Met man en macht worden de strakke riffs en ijzersterke solo’s weggespeelt. De nonchalante, maar goed doordachte nummers lijken een indolente versie van The Black Keys te reproduceren. Storend is het echter niet; de muzikanten zijn strak op elkaar ingespeelt en wat er wordt neergezet klopt. Echosonic gaan we vaker zien.

Stipt op tijd en lichtelijk ingetogen maakt Moss zijn entree. Vanuit de afgeladen zaal klinkt gejuich en ook bij de vijf bandleden is het enthousiasme zichtbaar. Deze avond staat in het teken van het nieuwe album Strike, welke op 17 februari 2017 de wijde wereld werd ingestuurd. Dat Moss één van de sterkste indiebands van Nederland is, is duidelijk. Ondanks dat de heren nu al zo’n twaalfeneenhalf jaar bezig zijn, is de energie niet verloren geraakt. Het vijfde album van de Amsterdamse band bewijst dit maar weer.

Moss start de set met The Promise en maakt het podium zijn eigen met behulp van de albumopener van de nieuwe plaat. De klassieke indiepop song trekt direct de aandacht naar zich toe en meteen is duidelijk waarom deze show is uitverkocht. Met een flinke dosis humor van de heren wordt vervolgens Bored To Death ingezet, opgevolgd door Don’t Look Me In The Eyes. Tijdloze indieknallers die direct de toon zetten voor het vervolg van deze avond. Niet alleen het nieuwe werk komt voorbij; er is een evenwichtige balans tussen het oude en het nieuwe materiaal, waarmee de aandacht de gehele show stevig wordt vastgehouden.

Moss blijft vertrouwd, maar laat af en toe de teugels even vieren. Zo is Kathmandu nét even experimenteler dan de nummers die we kennen van de in 2012 uitgebrachte plaat Ornaments. Met Meet The Maker gaan we nog een stapje verder. De vervormde stem van frontman Marien Dorleijn wordt onderbouwd met een strakke drumcomputer en stiekeme synths. Afsluiter My Decision lijkt rechtstreeks bij The National weg te komen. De zware indie-rock is pakkend, vernieuwend en vertrouwd. De perfecte strategie.

'Dat Moss één van de sterkste indiebands van Nederland is, is duidelijk'

Gezien

Moss + Echosonic
Podium Asteriks, Leeuwarden
Vrijdag 31 maart 2017