De gillende jonge tienermeiden staan al vooraan als eerste band Trash Boat op het podium stapt. Deze in 2014 opgerichte Engelse band speelt pop punk met af en toe wat geschreeuw tussendoor. Het begin van de set van deze viermansformatie wat rustig van aard. Met nummers als How Selfish I Seem en Catharsis. Dit zijn beide nummer van het nieuwe album Nothing I Write You Can Change What You’ve Been Through, dit jaar uitgekomen. The Guise of A Mother is een lieflijk, zowat emotioneel nummer. Zanger Tobi Duncan kijkt af en toe wat verdwaasd naar het publiek maar gaat in de muziek op door zowat de hele tijd mee te springen. De laatste paar nummers die worden gespeeld zijn, om te vergelijken met het begin, een stuk ruiger, harder en sneller. Bij Eleven en het laatste nummer van de set Strangers creëert drummer Oakley Moffatt een snel ritme waar de echte punk liefhebber van houdt.
Veel liefde vanuit Beartooth en support
Fans surfen en koprollen door de uitverkochte zaal
In november en december toeren drie ruige, harde bands met elkaar door Europa. Het gaat hier om de Aggressive Tour van Beartooth met support van poppunk en hardcore punkbands Trash Boat en Vanna. Hun enige stop in Nederland vindt plaats in het Bolwerk in Sneek. Geen wonder dus dat het uitverkocht is.
"Eén en al liefde", dat is het motto van de tweede band: Vanna. Met al veel variaties in de bezetting, is Davey Muise sinds 2007 erbij gekomen. Zodra de band Paranoia Euophoria inzet, ontstaat direct een energieke sfeer in de zaal. Het contact tussen de bandleden en het publiek is euforisch en het is duidelijk dat meneer Muise de frontman is. Herhaaldelijk vertelt hij dat iedereen mooi is en zichzelf moet zijn. Muise is degene die samen met Joel Pastuszak de vocals op zich neemt, een combinatie van schreeuwen en zingen. Vanaf het begin hangen er bloemen aan de microfoonstandaard en dit past bij Flower. Tijdens dit nummer lijkt het alsof zanger Davey boos is, maar af en toe kijkt hij op en lacht dan toch even. Eén van de meiden die helemaal vooraan staat krijgt nog maar eens een aai over de bol. Muise houdt er overduidelijk van om met het publiek te spelen en dit komt ook terug bij het nummer Mutter waarbij iedereen “SHUT UP!” mee schreeuwt. Davey warmt het publiek ook nog even op voor de headliner Beartooth, door te vragen voor een hard applaus voor hen.
Om precies 21:45 begint het publiek de naam van de headliner te schreeuwen, in de hoop dat deze elk moment opkomt. Inmiddels staat de zaal al helemaal vol en een paar stoere jongens staan klaar voor de verwachte pit. Met vijf man sterk staat Beartooth op het podium, waaronder frontman Caleb Shomo. Hij heeft bij hun EP Sick en debuutplaat Disgusting zelf alle instrumenten ingespeeld en voor live shows een band gevormd waarmee ze de nummers spelen. Ze komen op met het nummer Burn Out en meteen is de toon gezet. Er beginnen mensen te crowdsurfen en zelfs iemand die koprollen (!) over het publiek maakt. Shomo lijkt hiervan onder de indruk want hij benoemt het tijdens de perfomance. Eén voor één komen er meer crowdsurfers op het podium te staan die hopen opgevangen te worden door het publiek. Soms krijgt zanger Shomo een knuffel, lacht hij even en helpt de crowdsurfers ook even het podium op zodat zij weer opnieuw zich kunnen laten vallen in het publiek. Vrij snel in het begin komen bekendere nummers voorbij, zoals Beaten In Lips, The Lines en later nog In Between. Deze bevatten melodieën in het refrein die de hele tijd terug komen. waardoor ze de rest van de avond in je hoofd blijven zitten. Zoals verwacht ontstaat er een grote pit waaraan bijna iedereen mee doet.
Na een korte pauze komt frontman Caleb alleen het podium op met zijn gitaar en begint aan het nummer King Of Anything, een goed opbouwend nummer. Doordat nu alleen zang en gitaar galmt door de zaal, lijkt het een rustig nummer maar Shomo schroomt niet om af en toe even te schreeuwen. Bijna niet te zien komen één voor één de andere bandleden op en het nummer eindigt met alle instrumenten weer bij elkaar, wat zorgt voor een harde ruige sound. Shomo zegt dat hij voor alle bandleden spreekt als hij zegt dat hij van de toeschouwers houdt en het laatste nummer wordt gespeeld: Bodybag. Na dit nummer verdwijnen ze vrij rap van het podium maar het was een harde avond om niet snel te vergeten.