Marble Sounds laat Neushoorn wegdromen

Een muzikaal hoogstandje zonder écht hoogtepunt

Tekst: Marije de Vries | Foto's: Jorah Terwisscha van Scheltinga ,

Marble Sounds toert door Nederland, België en Duitsland met het in januari uitgebrachte album Tautou. Ze zijn onder andere bekend van het nummer Leave A Light on. Daniel Cane & The Rebellion uit Enschede en Nijmegen verzorgen het voorprogramma. Deze band speelt liedjes over verloren liefdes en gebroken harten.

Daniel Cane komt zonder zijn bandleden van The Rebellion het podium op: "We gaan samen lachen, dansen en 'boe' roepen! Dat laatste is voor onze drummer, want hij is vijf minuten geleden pas binnen komen lopen." Het eerste nummer opent Daniel Cane in zijn eentje. Hij heeft het geschreven nadat hij aan de kant is gezet door zijn toenmalige vriendin en hij speelt het vurig en dynamisch. Halverwege merkt hij op hoe stil het is in de zaal en pakt hij zijn kans. Hij loopt naar de voorkant van het podium en gaat zonder microfoon verder. Het publiek blijkt hier zeer ontvankelijk voor en sluit de frontman gelijk in zijn armen. Op die manier je show openen en er meteen in slagen het publiek te overtuigen vergt veel lef.

Daniel Cane speelt in zijn eentje zonder problemen met dynamiek en spanning, maar met band kan daar nog aan gewerkt worden. Zodra ze een nummer inzetten kunnen de zanger en de bandleden niet wachten om los te gaan en alles te geven. Het is absoluut geen gebrek aan passie, maar een gebrek aan de dosering ervan. In elk nummer zit een hoogtepunt en om dat te bereiken speelt de band weer een stukje harder, waardoor Daniel op zijn beurt ook weer harder moet zingen. Hierdoor klinken veel nummers wat rommelig en ondoordacht.

Zonder verbale inleiding opent Marble Sounds met Present Continuous, een nummer dat je inpakt met een warm deken van geluid. De pratende, half fluisterende zang van Pieter van Dessel tezamen met de melancholische klanken uit de synthesizers en subtiele drums op de achtergrond doen je laag voor laag denken aan bands als Pink Floyd of Sigur Ròs. De band speelt fijn en zorgvuldig gekozen arrangementen. Dat doen ze de hele show lang met de grootste beheersing. Het zijn over het algemeen slimme popliedjes gestoken in een vrijzinnig jasje. Als muziekliefhebber is het een genot om naar te luisteren.

Als er dan toch iets zou missen bij Marble Sounds dan zou het een rauw randje zijn. Een hoogtepunt waarin de zanger of band eventjes los zou laten. Een moment waarin het plezier of de passie het overneemt van het perfect beheerste spel. Iets wat Daniel Cane misschien in overvloed toepast, zou bij Marble Sounds een welkome verrassing zijn. Het zou niet vervelend zijn als de band een moment de aandacht opeist die je als luisteraar even helemaal wakker schudt.

---
Gezien: Marble Sounds + Daniel Cane & The Rebellion
Waar: Neushoorn, Leeuwarden
Wanneer: Donderdag 7 april 2016