Trammelant in je garage met Abdomen, Crows en St. Tropez

Rockers zijn niet ondergeschikt aan de mening van anderen

Tekst: Ilse Peterson | Foto's: Denise Janssens ,

Wie zegt dat de muziek van vroeger veel beter was, heeft het grandioos mis. De muziek van nu heeft zich namelijk niet weten te beperken tot Drake of Ronnie Flex. Sterker nog, de bands van vanavond willen zich op geen enkele manier aan banden laten leggen. Rauw, harmonieus, maar vooral lekker hard. Garage en punk zwaait vanavond de scepter in Asteriks. Reden genoeg dus om je kisten weer uit je kast te vissen.

Je kunt tegenwoordig nog maar moeilijk om ze heen: Abdomen. Na het winnen van De Kleine Prijs van Friesland is dit garagefuzztrio nog maar moeilijk weg te denken uit de Friese alternatieve muziekscene. En dit is niet enkel vanwege de catchy gitaarrifjes of het unieke stemgeluid van frontman Peter van Beets. De band presenteert zichzelf op een nonchalante manier. Gecombineerd met hun onvervalste enthousiasme voor de muziek blijft Abdomen op het podium intrigeren. Wat eveneens niet ongewoon is, is het feit dat Abdomen een band is die niet houdt van gedoe en schijngezelligheid. Kortom, de garagedeur mag meteen worden opengeklapt. Oordopjes zijn vanavond zeker geen overbodige veiligheidsmaatregel, maar voor daar naar gegrepen kan worden slaat het geluid van de drummer al tegen je bakkes. De toon is vanaf hier meteen gezet, Abdomen trakteert Podium Asteriks op een flinke portie muziekgeweld.


Terwijl de band zich moeiteloos door hun set heen ragt, druppelen steeds meer toeschouwers de zaal binnen. De mannen hebben momenteel al zo veel (onuitgebrachte) nummers geschreven dat ze soms geen idee hebben wat de titel is van datgene dat ze spelen. Desondanks gaat het spelen ze makkelijk af. Eenzelfde soepele samenwerking is terug te vinden in de fijne samenzang door Roel Meijer en van Beets. De ene van achter de drums en de ander vanachter zijn typerende, wilde, blonde, manen. Al het muzikale geraas ten spijt, is een groot deel van het publiek moeilijk in beweging te brengen. Dit lijkt de garagerockers echter weinig te deren. Tegen het einde zwalkt van Beets over het podium. Het instrument piept en kraakt nog na, wanneer hij uiteindelijk als een student na een goed huisfeest op de grond terecht komt. De zaal is ietsjes opgewarmd en Abdomen ontvangt een welgemeend applaus.
 

Na een korte soundcheck trapt het Amsterdamse St. Tropez af met Cut Me Loose. Door het vrolijke en eenvoudige karakter van het nummer werkt dit erg uitnodigend om het feestje ook buiten het podium te trekken. Ook het tweede nummer, een ode aan de Franse plaats Saint-Tropez, heeft tekstueel gezien maar weinig om het lijf. Behalve dat de nummers op deze manier makkelijk mee te zingen zijn, is deze primaire aanpak ook precies datgene wat de band nastreeft. Waar garagerock zich richt op rauwe, basale rock, is dit nog niet zo lang het genre dat ze door de versterkers blaast. In januari van dit jaar kondigde poprockband Go Back To The Zoo namelijk aan te stoppen en door te gaan met St. Tropez. Kortom, zelfde formatie, nieuwe naam, nieuw geluid. De awardwinnende groep haalde geen energie meer uit hun energieke britpop en besloot back to basics te gaan. De voormalig roemrijke artiesten gingen zo van 3FM Awards naar een optreden in Parijs, maar dan met het schaarse bezoekersaantal van vier personen. Muziek maken voor jezelf, ongeacht wat de ander er van vindt. Dát is rock-''n-roll.

Lars Kroon doet vervolgens een korte introductie, alvorens te starten met het wat donkerdere Easy Jet. Het vuige karakter dat moeilijk te rijmen was met hun vorige band, komt erg goed tot haar recht nu de in het zwart gehulde rockers geen stempel meer hoeven te dragen van ouder werk. Vooral Kroon staat vanavond erg op de voorgrond. Alsof hij de tango danst met zijn gitaar, baant hij zich een weg door de toeschouwers die zich voor het podium hebben verzameld. Met energieke passen stuitert Kroon vanaf het drumstel het publiek in en creëert hij vlak voor hij weer bij zijn microfoon moet zijn nog kort iets dat lijkt op een one-man circlepit. De garagerock brengt Asteriks vanavond muziek om de muziek: Puur, rauw, veelal levendig maar soms ook sexy en duister, zoals het pas uitgebrachte Order. Het vormen van St. Tropez is een veelbelovende stap naar de toekomst. Maar was januari 2016 wel echt het eikpunt van een nieuwe start? Dat niet. Het begin van Go Back To The Zoo ligt bij de ontmoeting van het viertal, bij een optreden van The Strokes. De basis is hun initiële liefde voor garagerock. Vanuit dat fundament laten ze Asteriks vanavond dankbaar op haar grondvesten schudden.

 

Het Londense Crows mag de avond afsluiten. Mocht je tegen deze tijd nog steeds niet achteruit geblazen zijn door alle rockrumoer, mag je je hoop vestigen op deze Britse mannen. Deze vierkoppige band heeft namelijk geen belang bij swingende voetjes. Frontman James Cox is met zijn band uit de krochten van de Britse underground gekropen om ons te bedienen van een portie onstuimige punk. Met wijd opengesperde ogen spuugt de zanger zijn teksten door de microfoons. En niet één, maar twee. Één microfoon is voor Cox niet genoeg om zijn innerlijke storm van frustratie en angst over te brengen. Dat je oma hoofdschuddend het rammelende, vuige geheel zou afkeuren, is precies de charme van wat zich voor ons afspeelt. Zoals de bezeten staar van Cox niet aflaat, gaat ook het doordringende drum- en gitaarkabaal nog lang niet op haar retour. Opgefokt verplaatst de zanger zich over het podium en door het publiek, om vervolgens naar een microfoon te springen en het uit te schreeuwen. Ernstig knikken toeschouwers mee op de maat en lijkt bier, ondanks de hang naar het anarchisme, ironisch genoeg op dit moment onderdeel van de sociale code. Of je de tekst nou goed verstaat of niet, er begint vanzelf een aangename vorm van scherpe kritiek te borrelen.

En dat is dan ook hoe de avond zich voltrekt. Abdomen en St. Tropez hebben het roer omgegooid richting een ander geluid, hun eigen geluid. Door zowel hen als door Crows werd dat geluid met geweld de zaal ingesmeten. En wanneer je oren gestopt zijn met piepen, willen ze hun gitaren vast nog wel eens voor je laten gillen.

---
Gezien: Abdomen + St. Tropez + Crows
Waar: Podium Asteriks
Wanneer: 22 april, 2016