Yakumo Orchestra, Welcome to The Village, Blessum, vrijdag 17 juli 2015
Het is druk op het podium. Voor een groeiende menigte staat een driedelige kopersectie en ook de ritmesectie bestaat, naast de heren van Yakumo zelf, uit diverse leden. Waar zij het digitale aandeel in de muziek verzorgen, maken de muzikanten het geheel warm en compleet. De veelheid aan bandleden geeft een indrukwekkend beeld, er is diversiteit en verscheidenheid. Dat is in de muziek ook te merken: nadat de act een kwartier op gang is lijkt het soms nog even afstemmen en zoeken. Waar in de muziek meer eenheid zou mogen bestaan, is in het contact tussen de leden des te meer een gevoel van saamhorigheid te zien. De overtuiging en het genot dat de band, en met name Hiltje Andringa, beleeft is aanstekelijk. Er verspreidt zich een gelukzalig gevoel door het publiek.

Yakumo Orchestra neemt gelukkig de tijd. Nummers zijn zorgvuldig geconstrueerd, voelen volledig en kennen een waarneembare inleiding en afsluiting. De boel voelt rond. Er is een goede afwisseling tussen kleur en klanken. Zo lopen zang en blazers mooi in elkaar over en is er sprake van balans tussen elektronische en instrumentele muziek. De lagen in de muziek worden bewust opgebouwd en weer afgebroken. Op deze manier biedt de setlist van vanavond een mooie reis langs landschappen en discotheken, ijsvlaktes en steden.

Inmiddels barst Blessum bijna uit haar voegen, ware het niet dat de open zijkanten ruimte laten voor meer toestromend publiek, allen aangetrokken door een bont ensemble dat enorm strak staat te spelen. Helaas zijn de teksten niet altijd goed te volgen, maar als instrument is Hiltje's stem een zuiver heldere en geestverruimende toevoeging. Haar stem verbindt de set en neemt het publiek mee vanuit de melancholie naar het hier en nu.