As Elephants Are laat Asterikspubliek wat verbijsterd achter

Voorprogramma I Am Blazing Lights toont meer enthousiasme dan hoofdact

Tekst: Joyce de Bree | Foto's: Keri Stoelinga ,

Het is tijd voor een indie-avondje in huize Asteriks met optredens van twee interessante bandjes, namelijk I Am Blazing Lights en As Elephants Are. Het poppodium is niet uitverkocht, en daarom is nog even afwachten hoe deze twee bands in de smaak gaan vallen bij het publiek dat komt opdagen. Achteraf is het nog maar de vraag wie er beter in het voorprogramma had kunnen staan.

In het voorprogramma staat de Doetinchemse indie/new wave-band I Am Blazing Lights. Deze jongens hebben nèt een nieuwe single These People uitgebracht. Als de band begint te spelen galmt er een wat mysterieus geluid door de boxen. De gitaareffecten zijn erg vernieuwd en experimenteel. Instrumentaal klinkt de band erg goed, alleen de zang moet nog goed worden afgesteld aan het begin van de set. Door het oorverdovende gitaarspel is zanger Jannick Philipsen moeizaam te horen. Wanneer deze ook is gemengd in het samenspel van de andere bandleden, klinkt het als een geheel. 
Er is weinig publiek aanwezig, maar Philipsen probeert in ieder geval deze mensen over te halen om meer te bewegen door zelf handgebaren te maken en ze doordringend aan te kijken. Het lijkt alsof het publiek nog even op gang moet komen. 

Net wanneer je denkt dat I Am Blazing Lights wel iets weg heeft van The Cure - de jongens hebben overigens een The Cure coverband -  volgt het nummer Boys Don’t Cry. Dit past uiteraard ook bij de sound van de band. 
 
De communicatie tussen de nummers door is minimaal, af en toe kan er een dank je wel vanaf. De band lijkt wat verlegen tussen de nummers door, maar zolang ze spelen is hier niks van te merken. Tot slot eindigen de heren met hun eerdergenoemde single These People, wat zorgt voor een knallend einde van hun optreden.
 


Na het verrassende optreden van I Am Blazing Lights is het de beurt aan de hoofdact As Elephants Are om Podium Asteriks te verrassen. Het is meteen te zien dat het drukker wordt in de zaal als deze Britse jongens op het podium stappen. Zanger Ben Stratford houdt zijn beginpraatje, hij bedankt het publiek alvast en beweegt wat ongemakkelijk met zijn armen. Als de band begint met het nummer War Cry valt het op dat deze band hun eigen sound heeft. De frontman heeft een hoog bereik en drummer Robert Waters houdt het ritme strak en vurig. Een paar mensen in de zaal zingen zachtjes mee.

Breath heeft een interessant en creatief bedacht begin. Het zit ritmisch erg goed in elkaar en er is sprake van fijn getimed samenspel. Er volgen nog een paar nummers, deze komen wat overeen met de vorigen die ze hebben gespeeld. Wel is het een explosieve band, die veel en hard geluid uit de boxen laat stromen. Misschien iets te explosief, want bij het nummer Kingdom zijn er opeens problemen met het drumstel. Tevergeefs blijft Waters doorspelen totdat deze weer gemaakt is. 

As Elephants Are speelt nog één nummer en loopt dan rustig het podium af. Het publiek blijft wat verbijsterd achter, maar de band komt niet meer terug. 

As Elephants Are + I Am Blazing Lights @Podium Asteriks