“Mag je hier roken?”, vraagt zanger/gitarist Peter van Beets. “Nee”, antwoord ik, “dat mag al heel lang niet meer.” Dus verdwijnt hij voor een snelle peuk naar buiten en mogen drummer Roel Meijer, bassist Redmer de Boer en ondergetekende alvast rustig de eerste slokken bier wegwerken, alvorens we officieel starten met het gesprek. Wanneer Peter vervolgens aanschuift is meteen de dynamiek onder de jongens duidelijk. Tijdens het gesprek blijkt Redmer de nuchtere factor in het geheel, is Roel vooral degene die grapjes maakt en de taak van bandpromotie op zich neemt, en merk ik aan Peter dat hij zich vooral op het gemak voelt als hij het over muziek maken en optreden heeft.
Abdomen schudt het Nirvanajuk van zich af
“Waar we nu mee bezig zijn, vind ik echt te gek”
Nirvana is wat de klok slaat tijdens optredens van Abdomen een klein jaar terug. De intro’s, de basloopjes, de ‘I don’t care’-houding van frontman Peter van Beets en het overtuigende enthousiasme waar de heren mee spelen. De link is snel gelegd, maar na het winnen van de Kleine Prijs van Friesland is het eerste doel: het afschudden van het Nirvanajuk. Marije Heida ontmoet de heren voor een gesprek over een jaar vol optredens, ontwikkeling en plannen.
Peter en Roel kennen elkaar van de opleiding Detailhandel, maar al tijdens die studie ontplooit Peter zich eveneens als liedjesschrijver. Op een gegeven moment benadert hij Roel om een bandje te beginnen. “Een half jaar later toverden we Redmer ergens vandaan, en dat was het begin van de band Abdomen”, vertelt Roel. Al snel na de oprichting schrijven ze zich in voor de Kleine Prijs van Friesland. “Het is gewoon logisch dat je dat doet. Je kan er veel uithalen, met op de eerste plaats optredens natuurlijk”, geeft Redmer aan op de vraag wiens het idee het was om mee te doen.
“Tijdens de hele periode van de voorrondes en finales waren we al aan het groeien als band. Onze EP was net uit in de periode dat we midden in de voorrondes zaten van de Kleine Prijs, maar sindsdien is er veel veranderd. In de halve finale speelden we al andere nummers, en in de finale hadden we drie nummers in de set die we daarvoor nog niet eens eerder gespeeld hadden”, vertelt Peter. “Dat zouden er zelfs vier geweest zijn als Peter niet een nummer vergeten was tijdens de finale. Wonder boven wonder kwamen we precies op 20 minuten uit, dus dat was dan wel weer grappig”, vult Roel aan.
In die periode krijgen de mannen veel kritiek, dan wel complimenten over het feit dat hun sound wel erg doet denken aan Nirvana. “Het was Nirvana dit en Nirvana dat, terwijl ik Peter toch meer op Courtney Love vind lijken dan op Kurt Cobain”, grapt Roel. Peter: “Op zich had iedereen daar ook wel wat gelijk in, maar daar wilden we dus wel van af.”
Bij degenen die de band een beetje volgen zal het opgevallen zijn dat het Nirvanajuk na een klein jaartje wel afgeworpen is. Uiteraard zijn er nog wel raakvlakken met het grunge-genre, maar de intro’s kunnen niet meer ingevuld worden met elk willekeurig Nirvananummer. “Als ik nu zo terug kijk, vind ik het wel heel tof dat we gewonnen hebben. We hebben ons ook heel snel kunnen ontwikkelen, mede door de feedback die we hebben gekregen. Waar we nu mee bezig zijn, vind ik echt te gek”, zegt Peter.
Inmiddels zijn de drie heren betrokken bij het internationale project Eins, Zwei, Drie, Fjouwer! Vier bands uit Bremen, Hamburg, Rotterdam en Leeuwarden krijgen onder andere workshops, fotoshoots en optredens in de vier steden. Het laat meteen zien dat het winnen van de Kleine Prijs deuren opent voor jonge bands en zich kunnen ontplooien, met name door dit soort initiatieven. “De ontwikkeling gaat op die manier wat sneller. Je slaat bij wijze van spreken een jaar optreden in lokale kroegen over. Nu kun je meteen op verschillende festivals en podia spelen”, geeft Roel aan.
“Maar ja, helaas hebben we desondanks nog niet veel likes op onze Facebookpagina”, roept hij plotseling. Lachend gaat hij verder met zijn relaas: “Dat is nog een beetje teleurstellend, want daar kom je niet verder mee.” Ondanks dat het een grapje is, snijdt hij hiermee wel een onderwerp aan waar veel jonge bands mee worstelen. Hoe breng je jouw band onder de aandacht? Hoe zorg je dat mensen naar je toe komen en van je bestaan afweten? Roel reageert meteen: “Je band promoten via Facebook is wel irritant eigenlijk. Als we een bericht plaatsen over een nieuwe EP krijg je misschien vijf likes. Vervolgens zetten we een domme foto van Peter online op een scooter en krijgen we zomaar 50 likes.” Redmer vult aan: “Ze gaan je er op beoordelen en dat is zo jammer. Ze beluisteren een nummer, mensen vinden het dan misschien niet interessant en dat is het dan.” Peter is wat dat betreft nog het meest duidelijk in zijn mening over Facebook: “Ik heb een hekel aan Facebook. Ik vind het een vreselijk netwerk. Ik zal ook nooit tussen de nummers door roepen dat iemand onze pagina moet liken.”
Om jezelf te promoten is optreden toch nog wel de beste manier. Afgelopen zomer hebben de heren behoorlijk van zich laten horen op verschillende podia, vooral in Friesland. Het eerstvolgende optreden is op het 3voor12/Friesland podium tijdens het Greidhoek Festival in Wommels, en verderop in de maand staan ze in De Harmonie tijdens Freeze Festival. “We vrezen wel dat mensen straks een beetje ‘Abdomoe’ worden. We hebben heel veel gespeeld in Friesland deze zomer”, zegt Redmer. Peter: “Het is mooi dat we afgelopen periode veel contacten hebben kunnen leggen in Friesland. Dat is een mooie basis, maar het is ook fijn en leuk om verder te gaan. Om die volgende stap te maken gaan we na september de optredens even stop zetten en willen we in oktober een nieuwe EP opnemen. Met die EP kunnen we dan mooi het land in. Lekker optreden in vage kelders en kroegen. We hebben al een hele mooie plek gevonden voor de opnames, namelijk MI5-studios in Hoorn. Daar staan Eric Mensink (bassist van The Miseries) en Jeroen Tenty (Beans & Fatback) ons bij tijdens de opnames. Op deze EP willen we alles in één keer opnemen. Dat past ook het beste bij ons, vind ik.” Roel: “De ruimte is heel hoog, overal worden microfoons opgehangen in de ruimte waardoor er een mooi livegeluid ontstaat. Dat is wat we te gek vinden.”
Het leer- en ontwikkelproces voor de jongens van Abdomen is in volle gang: op zoek naar een eigen geluid, veel optreden, buiten Friesland durven kijken en een nieuwe EP in het verschiet. Reden genoeg voor 3voor12/Friesland om de vinger aan de pols te blijven houden komende periode.
Aankomend weekend staat Abdomen op het 3voor12/Friesland podium tijdens het Greidhoek Festival in Wommels.