Vijfde City Jazz Leeuwarden succesvol en toegankelijk

Jazz in de ruimste zin van het woord in de Leeuwarder binnenstad

Tekst: Theo van der Veer | Foto's: Chris Hempenius en Kristian Zijlstra ,

Het laatste weekend van augustus is een top weekend voor de Friese festivalbezoeker. Even buiten Leeuwarden vindt Psy-Fi plaats. Ondertussen moeten in de oude binnenstad en de aangrenzende Prinsentuin nog eens twee festivals, respectievelijk City Jazz Leeuwarden en het UIT Festival, de aandacht van de bezoekers delen. City Jazz is inmiddels een begrip, wat zijn plek in het Friese festivallandschap ruimschoots verdiend heeft.

City Jazz is inmiddels verworden tot een begrip, wat zijn plek in het Friese festivalseizoen ruimschoots verdiend heeft. Het festival, wat alweer aan haar vijfde editie toe is, weet elk jaar weer te verrassen met interessante hoofdacts als Ruben Hein, Tineke Postma, Karsu Dönmez en dit jaar The Cool Quest. Maar omdat een festival niet louter uit headliners kan bestaan, staan er ook artiesten als Matster en Deborah Carter & Coal Harbour op het hoofdpodium. Ook de veelzijdige muzikant Wiebe Kaspers - recentelijk nog KPvF finalist - maakt ook dit jaar weer zijn opwachting op City Jazz.

Ook dit jaar is het kleinere stormpodium weer opgebouwd op het Gouverneursplein. Tal van talentvolle artiesten passeren hier de revue. Ze spreken wellicht minder tot de verbeelding, maar dit zijn wel de sterren van morgen. Zo stond de Leeuwarder soul- en funkband Yanesh! in 2011 nog op het stormpodium. Exact vier jaar later staat Yanesh! weer op City Jazz Leeuwarden. Nu op het hoofdpodium en nu voor het allerlaatste optreden! De frontvrouw, Yanesh Sjoerdstra maakte enkele weken geleden bekend dat de band op zal houden te bestaan. Veel aandacht dus voor dit optreden.

Vrienden, bekenden en vooral veel liefhebbers willen Yanesh! graag nog één keer meemaken. Het achtkoppige gezelschap laat er dan ook geen gras over groeien en schiet voortvarend uit de startblokken. Van een grafstemming is geen sprake, de funk- en soul liedjes kleuren dan ook prima bij het zonovergoten Gouverneursplein. Het valt nogmaals op hoe goed het repertoire van deze band is. De frontvrouw staat te stralen op haar afscheidsfeestje en toont geen spoortje emotie, hoewel… tijdens het outro van laatste nummer stap Sjoerdstra van het podium, wordt het haar dan toch te machtig? Maar nee, tijdens de toegift, Hang On In There, verschijnt ze weer op het podium met een glimlach van oor tot oor. Het slotakkoord van Yanesh! is een waardige en we gaan al deze getalenteerde muzikanten ooit wel weer eens ergens terugzien.

Later op de avond stroomt het plein weer vol. Iedereen wil toch wel een glimp opvangen van Jules Deelder, de zelfverklaarde ambassadeur van de jazz. Wanneer de Deeldeliers het podium verschijnen gaat er een schok door het publiek. Verbazing en ongeloof maken zich van de menigte meester. Jules Deelder gaat gekleed in een mintgroen jasje! De man die we kennen van zijn zwarte kostuums en cynische, zwartgallige grappen staat er op deze manier wel heel erg kleurrijk op.

Misschien geeft het ook het clowneske karakter van Deelder binnen deze band aan. De Rotterdammer fungeert, voor het oog als drummer - met een snaredrum en kwastjes, maar wordt geflankeerd door drummer Erik Kooger, gezeten achter een iets groter drumstel die de nummers van ritmes en tempo voorziet. De rol als blikvanger lijkt groter dan die van muzikant. Toch levert Deelder nog wel enkele muzikale bijdragen: zo zingt hij het nummer St. James Infirmary (volgens de zanger een ‘oud, oeroud nummer’) en ook tijdens het nummer Blues On Tuesday neemt hij de vocalen, enigszins met dubbele tong, voor zijn rekening. De aanwezigheid van Deelder neemt niet weg dat de Deeldeliers een goede band zijn en Van Lier een zeer begaafd hammondorganist is. Een van de laatste nummers die de Deeldeliers ten gehore brengen is Cameltoe. Het nummer doet in de verte denken aan Yegelle Tezeta van Mulatu Astatke. Het geeft aan dat de Deeldeliers hoogwaardige jazz maken en meer is dan Jules Deelder. 

De band die deze vijfde City jazz Leeuwarden mag afsluiten is The Cool Quest, een band die nauwelijks nog introductie behoeft. Afkomstig uit Friesland, maar tegenwoordig gehuisvest in Zwolle. Maar de band schijnt nog graag naar hier te komen, want het afgelopen jaar traden ze hier met enige regelmaat op. Begin dit jaar speelde de band al in een uitverkocht Podium Asteriks. Net tot 3FM Serious Talent gekroond en toen al indrukwekkend.

Door technische problemen komt het optreden van de vijf moeizaam op gang, maar wanneer alle problemen verholpen zijn is er geen houden meer aan. Zanger/rapper Vincent Bergsma heeft zich ontpopt tot een volwaardig entertainer die barst van de energie en die zijn publiek ook nog eens goed weet te bespelen. Toch blijft het allemaal wat braafjes bij The Cool Quest. De nummers zijn prima ingestudeerd en uitgevoerd, maar heel veel ruimte voor improvisatie of gekke fratsen is er niet. De toegift, een medley vol hiphop en klassiekers uit de jaren negentig doet het goed, maar is wel een hele veilige keuze. Toch weet The Cool Quest het publiek van begin tot einde te vermaken en dat is heel wat waard.