Terug in de tijd met Ozric Tentacles

Matige opkomst voor de psychedelische progrock helden in Romein

Tekst: Elsalie Dekker ,

De psychedelische progrock band Ozric Tentacles - beter bekend als The Ozrics onder de fans – is sinds 1983 actief. Op 11 mei brengt de band hun volgende wapenfeit in Groot-Brittannië uit, genaamd 'Tecnicians of The Sacred'. In de middag voor het optreden zijn in de stad al enkele fans te herkennen aan hun bandshirts. De meesten dragen het shirt van de vorige tour. Het belooft een bijzondere avond te worden.

Dj MantisMash mag vaker het voorprogramma van The Ozrics verzorgen en zo ook vanavond. Hij is in 1999 begonnen met het creëren van zijn muziek, geïnspireerd door de goa- en psy-trance scene, maar ook door bands als Ozric Tentacles. In zijn muziek zijn invloeden terug te horen van glitch-hop en psy-squid-step, wat hij gebruikt in zijn eigen herkenbare mengelmoesje. De beats en psychedelische klanken vinden hun weg door de zaal van het poppodium, maar weet het publiek nog niet echt te inspireren. De muziek leent zich prima voor een beetje bewegen met het hoofd, maar dansen is toch wat lastig. Vanavond is er een groot doek achter op het podium gespannen waarop met twee beamers psychedelische visuals worden geprojecteerd.  

Nog voor de eerste noot wordt gespeeld door Ozric Tentacles verplaatst het publiek zich rap van achter in de zaal naar vlak voor het podium om hun helden te begroeten met enthousiast gejuich. Hoewel de zaal nu voller lijkt, is dit slechts een illusie. Verkeerde dag? Verkeerde locatie? Het lijkt de band gelukkig niet veel uit te maken, want die beginnen evengoed te grooven. 
 

Meteen aan het begin van de set is de verscheidenheid van de muziek van de band goed te horen. Hardere en strak-ritmische nummers, maar juist ook veel meer psychedelisch met alien/space geluiden of juist heel natuurlijke geluiden. Samples die bandleden tijdens reizen hebben opgenomen om mee te nemen in de sound van de band. Ook laat de band een voorproefje horen van Technicians of The Sacred, waarin wat invloeden van reggae zijn terug te vinden.  

Wanneer de band muziek maakt is het contact met het publiek nihil, wat een wereld van verschil is met het contact tussen de nummers. De sfeer is dan meteen heel relaxed en wanneer bassiste Brandi Wynne het publiek dingen vraagt is het ook heel ongedwongen, iets waar veel artiesten wat van op kunnen steken. Ze flirt als het ware met het publiek en dat werkt. Ook wanneer Ed Wynne, gitarist en toetsenist even wat zegt is dat op dezelfde ontspannen manier, waardoor de barrière van podium en band versus publiek lijkt te vervagen. Ed Wynne staat ook heel ontspannen zijn muziek te maken, alsof hij in zijn eigen woonkamer aan het jammen is.

De sfeer is aanstekelijk, want na ongeveer een uur gaat het publiek steeds meer los, inmiddels wordt er voluit gedanst en is iedereen in hogere sferen. De visuals helpen dit gevoel meer en meer neer te zetten, want deze worden steeds vreemder. Het feit dat de visuals in spiegelbeeld zijn helpt het vervreemden van het poppodium.

---
Wanneer: vrijdag 8 mei 2015
Opkomst: Matig