Bij het binnenlopen in Podium Asteriks valt meteen de aankleding van het podium op. Een groot Perzisch tapijt hangt majestueus tegen de achterwand en er bungelen sfeerlampjes aan het plafond. Uiteraard missen ook de ouderwetse schemerlampen niet op versterkers of andere verhogingen. Daarnaast zijn er effectlampen geplaatst op de vloer die van onder achter de heren naar boven schijnen. Met deze verlichting en aankleding is meteen de lat voor andere bands die gaan optreden in Asteriks hoog gelegd. Het ziet er werkelijk waar prachtig uit en het geeft een absolute meerwaarde aan het optreden. Om de loftrompet nog wat harder te laten schallen: ook het geluid is opvallend goed vanavond. Het stemgeluid van Diff Rouw heeft een behoorlijk bereik en er staan maar liefst vijf gitaristen de blaren op hun vingers te spelen. Dit alles bij elkaar is qua geluid en volume volledig in balans.
Het laatste element dat het schouwspel compleet maakt zijn uiteraard de heren zelf. Het charisma spat er bij alle zes vanaf en dat maakt het bijna onverkoopbaar dat - vooral tijdens de rustige nummers - het publiek toch veel en hard aan het kakelen is met elkaar. Ondanks dat het een beetje hoort bij Asteriks en converseren uiteraard niet verboden is, is het toch vreemd dat een groot aantal mensen niet de volle aandacht heeft. Enfin, ogenschijnlijk raken de heren op het podium niet geïrriteerd en pakken ze iedereen in wanneer de up-tempo nummers ingezet worden en het publiek overgaat van kakelen in dansen.
Kortom: DIFF presenteert op buitengewoon stijlvolle wijze hun EP 'Second'. Ze gaan komende periode hard aan de slag met hun debuutalbum, maar moeten daarna vooral weer veel de planken op.