Het voorprogramma wordt met verve verzorgd door een dame die soms klinkt als een zwaarlijvige, doorrookte Afro-Amerikaanse vrouw, en af en toe als Ilse DeLange - maar het beide niet is: Senna Black. Met haar diepe, volle, hese stem vult ze de zaal volledig. Haar liedjes lijken hier en daar op die van Norah Jones en bestaan uit letterlijke teksten en veel vocaal vlieg- en stuntwerk. Soms doet het je afvragen of ze ook klein en breekbaar zou kunnen zingen.
Deep Gospel met Elske DeWall: klappen en kippenvel
Wonderlijk eerste deel van vierluik The Roots Of Elske DeWall
Een uitvergroting van de invloeden die je doen maken wat je maakt. Klinkt abstract, is het helemaal niet. Elske DeWall laat zich beïnvloeden door verschillende muziekgenres, en werd door Neushoorn directeur Jan Pier Brands gevraagd om die muzikale roots te belichten in een vierluik. Volmondig zei ze ja. “Het is zonde dat je slechts fragmenten van die genres terughoort in de songs”, aldus Elske. Het gevolg is een werkelijk briljant eerste deel met als thema Deep Gospel.
Nog zonder koor, maar mét een berg bezieling slingert Elske (die er trouwens prachtig uitziet) A Change Is Gonna Come van Sam Cooke de zaal in. Wat een aftrap! De toon is gezet en de volle zaal is enthousiast. The Ground, een eigen nummer, volgt - en dan is het toch echt tijd voor het koor. Dertien man sterk verzamelt zich achter Elske. Alleen het beeld is al mooi.
Het koor heeft nog geen naam, maar bekende namen zitten er absoluut tussen. Onder andere Yanesh Sjoerdstra (frontvrouw van de onlangs opgeheven soulband Yanesh!) en Kim Dekker (Hilbrandt) zingen zich de longen uit het lijf ter ondersteuning van de op zichzelf al fantastische stem van Elske. Het klinkt als een mooi geheel in I Remember, I Believe, het eerste lied dat ze als collectief zingen. Zelfs Elske is er even kapot van, want bij het volgende lied vergeet ze prompt haar tekst. Ze grapt dat ze zodanig onder de indruk is van haar muzikale gasten, dat ze het even niet meer weet. Ze heeft de lachers op haar hand. Wat een heerlijk nuchter mens!
Wat volgt is een wonderlijke versie van Man In The Mirror van de King of Pop. Het publiek gaat uit zijn dak en klapt zich de blaren op de tengeltjes. Wat is dit goed! Het concert heeft een mooie dynamiek. Want van de uitbundige songs met koor en band, gaan we over in twee liedjes die Elske alleen met haar gitaar vertolkt. Vooral het tweede lied Up To The Mountain dat ze speelt, gebaseerd op een speech van Martin Luther King, is een tranentrekker. Van hard en swingend naar klein een breekbaar: de vrouw speelt het klaar.
Het koor maakt haar rentree voor het laatste deel van de set, waar vooral Happy uit springt. Volgens Elske een van de weinige liedjes die haar zoontje van anderhalf wél leuk vindt. “Hij vindt het maar niks als ik zing.”
Met de tweede tranentrekker Sing Me Home sluit Elske dit fantastische eerste deel van haar vierluik af. Ze schreef het lied op de avond vóór de aanslagen in Parijs, en sindsdien heeft het lied voor haar een diepere betekenis, die overigens doorklinkt in de enorme hoeveelheid gevoel waarmee ze het zingt. Wat er ook aan de hand is, er is altijd muziek om je in te nestelen. En zo is het.
Als een goed begin het halve werk is, dan staat deze avond garant voor nog drie bijzonder goede concerten. Binnenkort volgen nog de thema's: Country & Bluegrass, Crossing Borders en R&B & Soul.
---
Gezien: Elske DeWall + Senna Black
Waar: Neushoorn, Leeuwarden
Wanneer: Vrijdagavond 12 december 2015
Wanneer: Vrijdagavond 12 december 2015
Opkomst: Goed