Friese thrashmetalband Incursion Dementa mag de avond openen in Iduna. De heren mogen met recht oude rotten in het vak genoemd worden, de band bestaat namelijk al sinds 1987. In 1993 bracht de band het album All This Is uit, wat de band internationaal bekend maakte. Dit album is onder verzamelaars nog erg gewild en gaat voor veel geld weg op eBay. Hierna heeft de band een pauze ingelast die sporadisch werd onderbroken om op een festival te spelen. Omdat de reacties dermate goed waren is de band dit jaar officieel weer bij elkaar, wel met een aantal wisselingen in de bandformatie. Vanavond weet de band het publiek alvast wat op te warmen. Frontman Benny van der Wal praat af en toe wat met het publiek, wanneer hij niet enthousiast de teksten van de nummers door zijn microfoon brult. De band wisselt langzamere thrash af met snelle thrash. Maar het is duidelijk dat het publiek meer trek heeft in de laatste. Er wordt alvast wat mee geknikt op de muziek, maar het echte headbangen bewaart het publiek toch voor Arch Enemy.
Headlineshow Arch Enemy in Poppodium Iduna valt tegen
Wisselende geluidskwaliteit is de boosdoener
Als fan van Arch Enemy mocht je het niet missen. Na de bekendmaking van het album War Eternal in maart vorig jaar maakte frontvrouw Angela Gossow bekend dat zij haar stokje over draagt aan Alyssa White-Gluz. Alyssa is bekend van de Canadese extreme metalband The Agonist. Van sommige fans die vanavond aanwezig zijn was op Facebook te lezen dat ze Arch Enemy al eerder had gezien. Maar voor een groot deel van het publiek is dit de eerste keer Arch Enemy met White-Gluz.
Nog voor Arch Enemy opkomt staat een groot deel van het publiek, wanneer de eerste klanken van Khaos Overture klinken, klaar met de telefoon om de opkomst te filmen. Er is alleen niet veel te zien door de rook en de felle lichten. Wanneer de band invalt met Yesterday Is Dead And Gone staat het publiek met hoge verwachtingen uit te kijken naar Alyssa White-Gluz. Ze weet het publiek van het eerste moment mee te krijgen, hoewel lang niet alles te verstaan is. Pas bij War Eternal, twee nummers later, zijn de instrumenten wat beter te onderscheiden en kan je White-Gluz eindelijk wat verstaan. De band wisselt het oudere en nieuwere werk af en ook het album dat White-Gluz naar eigen zeggen als eerste album gekocht heeft ooit, Wages Of Sin komt aan bod. Op dit album was Angela Gossow voor het eerst te horen, die het stokje toentertijd overnam van Johan Liiva. Ravenous, een van de bekendere nummers van dit album valt in goede aarde bij het publiek dat luidkeels mee brult en enthousiast mee klapt wanneer White-Gluz dit voor doet. Omdat dit een speciale headlineshow is er meer ruimte om wat van de oudere albums te laten horen. Zo komt Doomsday Machine ruim aan bod met onder andere My Apocalypse, waar de gitaarsolo wordt meegezongen door het publiek. Bij het nummer Under Black Flags We March maakt White-Gluz goed gebruik van de aankleding op het podium, ze pakt een van de vlaggen die bij het decor hoort en staat daarmee boven de eerste rij van het publiek te zwaaien, die gretig hun handen in de lucht gooien. No Gods, No Masters leent zich uitstekend voor mee springen op de beat en dat vraagt White-Gluz dan ook van het publiek, dat wederom geen nee zegt tegen deze krachtige frontvrouw. We Will Rise en Nemesis doen het ook goed bij het publiek, er wordt volop geheadbangd en meegezongen op aanwijzing van White-Gluz.
Hoewel er veel bekende nummers werden gespeeld vanavond waren deze lang niet altijd te herkennen of pas op de helft. Het geluid was per nummer anders afgesteld waardoor er geen vaste kwaliteit was. Bij het ene nummer was alles goed te onderscheiden en verstond je White-Gluz goed, maar bij andere nummers werd alles overstemd door de drums en de basgitaar. Erg jammer, want de sfeer en energie was dik in orde.
Wie: Arch Enemy + Incursion Dementa
Waar: Poppodium Iduna, Drachten
Wanneer: Vrijdag 18 december 2015
Opkomst: Goed