"Willie Darktrousers is fietsend ontstaan op de Pegge, de weg tussen Donkerbroek en Oosterwolde. Het is een weg van ongeveer zeven kilometer lang tussen weilanden, maislanden en kleine bosjes. Ik ben duizenden keren over de Pegge heen en weer gefietst. Eerst luisterde ik naar Korn en Slipknot op mijn walkman, later naar Jimi Hendrix en Miles Davis met mijn discman en uiteindelijk naar Bob Dylan en Woody Guthrie op mijn iPod. Bijna alles wat ik tot nu toe met Willie Darktrousers heb mogen maken ligt daar verscholen”, meent Emiel Joormann. De man die schuil gaat achter Willie Darktrousers.

Of Joormann zichzelf veelbelovend vindt, antwoordt hij: “Wat spannend om antwoord te geven op zo'n vraag! Ik heb wel eens naar mijn album Goede Raad Is Duur geluisterd. Toen hoorde ik dat het redelijk gelukt was om deze omgeving en zijn mensen te verklanken. En als ik nu in het eerste deel van Wortels, mijn eerste boek, blader dan zie ik daar ook dezelfde dingen die me zo aantrokken in het landschap van het Drenths-Friese Wold."

"Ik weet niet of ik die prijs moet winnen. Het zou wel veel voor me betekenen áls ik hem zou winnen. Ik vind het wel goed als juist de outsiders prijzen winnen. Ik heb ook best veel dingen gedaan waarvan de kwaliteit voor veel mensen raadselachtig lijkt", bekent Joormann. “Maar”, zo besluit hij, “het winnen van deze prijs zou onderstrepen dat die raadselachtigheid juist een kwaliteit is die je moet leren waarderen."

“Wolf.Atlas is ontstaan in 2014 vlak voor Eurosonic/Noorderslag. Peter Dijkstra en ik boekten al een jaar lang een aantal Freesonica-bands”, aldus Eva van Netten. “Een opdracht waar Peter Reen ons voor gevraagd had. We vonden dit zo leuk en wilden dit graag vaker doen. Ondertussen klopten er ook steeds meer bands aan en het leek ons leuk om met meer bands uit het Noorden te werken. Peter Reen was ondertussen een aantal bands aan het managen en hij had dezelfde ideeën als wij. Al heel snel besloten we dit met z'n drieën op te zetten en Eurosonic als startpunt te nemen. Dat was mooi, want met de bands waarmee we werkten hadden we in totaal zo'n vijfentwintig shows dat weekend, waarvan ook een aantal op Noorderslag!”, aldus Van Netten.

“Inmiddels hebben we een heel tof roster met bands uit Friesland en Groningen en maken we programma's voor een aantal evenementen. Ik vind het daarom ook terecht dat we genomineerd zijn, hoewel onze bands veelbelovender zijn dan wij”, zegt Van Netten lachend. “Het winnen van deze prijs is voor ons een bevestiging dat er behoefte is aan waar we mee bezig zijn en waar we in geloven. Natuurlijk stimuleert het om vooral door te gaan en verder te ontwikkelen”, meent Van Netten, “voor onze bands is het ook leuk natuurlijk!”

“In onze vorige band Daily Bread kregen we steeds meer interesse in synthesizers en elektronische muziek. Toen de band stopte was dat voor ons een goed moment om een compleet nieuwe setup te bouwen en te pielen met onze synthesizers, effecten en mengtafel. Dat is een beetje uit de hand gelopen”, vertellen Chris Mulder en Atser Damsma van Yakumo.

“We kunnen zelf niet echt inschatten of we veelbelovend zijn”, stellen de heren. “Maar" zo zeggen ze, “we merken dat mensen het tof vinden dat we alles live doen.”   

“We hopen dat we eindelijk doorbreken in Friesland, als we de Talent Award winnen”, besluiten ze lachend.

Wie The Homesick niet kent, heeft afgelopen jaar onder Grutte Piers grafsteen gelegen. Het Dokkumer noisepop trio won in 2014 de Kleine Prijs van Fryslân. Sindsdien trekken ze vol branie door het land, al dan niet samen met de Rotterdammers van Rats on Rafts. Een hete herfst vol Popronde shows en mooie festivals als Le Guess Who? en Incubate vormt de opmaat voor wat ongetwijfeld een mooie zegetocht op Noorderslag gaat worden. (bron: frieslandpop.nl)