Paceshifters, Befrijdingsfestival Fryslan, Sena Talentstage, dinsdag 5 mei 2015
Het lijkt even alsof er een rustig bandje komt spelen op de Sena Talentstage. Voordat de Paceshifters beginnen te spelen, zit het publiek op het gras alsof er niks aan de hand is. De mannen uit Wijhe doen eerst hun soundcheck, waarbij keiharde rockgeluiden uit de boxen komen.
Vanaf het eerste nummer dat ze spelen komt het publiek steeds meer in beweging, vooral de mannen die vooraan staan beginnen aardig mee te springen. Bij het nummer Nothing You Can Do ontstaat er een moshpit, terwijl de heren van Paceshifters hun eigen feestje bouwen op het podium. De strakke beats van drummer Jesper Albers, de donkere klanken van de bassist Paul Dokman en het scheurend gitaarspel van Seb Dokman is heerlijk om naar te luisteren.
De twee broertjes zingen samen en men kan hier lekker op mee schreeuwen, wat het publiek ook aardig goed afgaat. Ze doen het publiek geloven dat het optreden is afgelopen. Dit zorgt voor veel reacties zoals: 'WE WANT MORE'. Daardoor spelen Paceshifters nog een paar nummers zolang het publiek maar blijft dansen. Deze talentvolle band zorgt voor ongelooflijk veel energie, wat het heerlijk maakt om naar te kijken, keihard mee te schreeuwen en te springen.
De twee broertjes zingen samen en men kan hier lekker op mee schreeuwen, wat het publiek ook aardig goed afgaat. Ze doen het publiek geloven dat het optreden is afgelopen. Dit zorgt voor veel reacties zoals: 'WE WANT MORE'. Daardoor spelen Paceshifters nog een paar nummers zolang het publiek maar blijft dansen. Deze talentvolle band zorgt voor ongelooflijk veel energie, wat het heerlijk maakt om naar te kijken, keihard mee te schreeuwen en te springen.