Icky Pack, het soloproject van Yorn Overwijk, kreeg de eer om het prachtige podium Baaiduinen te openen. Misschien ook wel terecht, want vorig jaar werd zijn set gecanceld vanwege een hevig onweer.
HET CONCERT:
Icky Pack, Welcome to the Village, podium Baaiduinen, 18 juli 2014
DE ACT:
Yorn Overwijk is geen onbekende in de Friese muziek. Hij zit in Downbeat Maestros en Highway 54 en was lang onderdeel van The Heatmachine, tot die band uit elkaar viel. Uit frustratie begon hij een soloproject. De funky sound van The Heatmachine ruilde hij in voor rauwe, gruizige lo-fi, rock en blues. Icky Pack noemde hij zich. Want icky, vies, dat moest het zijn.
HET NUMMER:
Het uit elkaar vallen van The Heatmachine inspireerde Overwijk tot het nummer 'Alibi's'. Alle frustraties over de break-up balde hij daarin samen. Het is een van de betere songs van de set. Met getormenteerde zang en lekker hoekige gitaren is het ook een van de weinige liedjes dat echt af is: aan de rest lijkt nog gewerkt te moeten worden. Ze hebben een interessant gitaarrifje of een mooie drumpartij, maar helemaal in elkaar vallen wil het nog niet.
HET MOMENT:
Toen hij met Icky Pack begon, wilde Overwijk het helemaal alleen doen. Gewoon een man met een gitaar en effectpedalen. Tegelijk was hij daar behoorlijk onzeker over. Een man alleen op het podium, is dat wel boeiend? In zijn show haalde hij er daarom dragqueens, vuurspuwers en clowns bij. Die laat hij op Welcome to the Village achterwege. Daarvoor in de plaats heeft hij nu een drummer, Jelmer ter Wal, ex-Pioneers of Love, om hem te ondersteunen. Zeker een aanwinst, maar een nog grotere indruk maakt zangeres Anke de Vries. Een beetje bleu stond ze in de coulissen te wachten tot ze op mocht, maar eenmaal op het podium is ze ontketend. Ze heeft een strot alsof ze al haar hele leven de vieste blues van Mississippi zingt en heeft zichtbaar chemie met Overwijk. Jammer genoeg doet ze maar een liedje mee.
OOK OPMERKELIJK:
Het concert is kort. Er staat een half uur voor in het tijdschema, maar in twintig minuten is het wel beslikke. Traumahelikopter, dat aan de overkant van de baai speelt, telt nog eens luidkeels af als Overwijk plotseling zijn laatste nummer inzet, het publiek wat verwonderd achterlatend.
HET PUBLIEK:
Veel publiek is er nog niet op de prachtige pallettribune op Baaiduinen, maar het lijkt geïnteresseerd. Al zijn de filmopnamen naast het podium misschien wel zo boeiend: een meisje in bikini duikt een keer of vijf voor het oog van een camera het water in. Het was ook warm natuurlijk.
HET OORDEEL:
Icky Pack is iets dat broeit van potentie, maar ook iets ook dat nog niet helemaal af is. Er moet nog heel veel uitgekristalliseerd worden. Desalniettemin laat Yorn Overwijk al veel overtuigende dingen horen. Alles is er: lekkere gitaren, strakke drums, intrigerende teksten. Het moet alleen nog even bij elkaar komen. En als dat gebeurt, dan graag met meer Anke de Vries.