HET CONCERT:
Tim Knol, Welcome to The Village, Bontebok, zondag 20 juli
#WTTV14: Tim Knol: perfecte liedjes, perfecte sfeer
Frisse liedjes op een lome zomermiddag
Tim Knol stond zaterdag met The Miseries op het kleine podium Ravenswoud. Daar maakte hij indruk met zijn garagerock. Kan hij op het hoofdpodium, met de zon op zijn hoogste punt, net zo overtuigen met zijn bekendere werk?
DE ACT:
Tim Knol, singer-songwriter uit Hoorn, scoorde in 2010 een hit met Sam. Daarna groeide hij langzaam uit tot een grote jongen in de Nederlandse muziek. Al scoorde hij nooit meer zo'n grote hit als vier jaar geleden, fijne liedjes maakt hij nog steeds. Op Soldier On, de plaat die hij vorig jaar uitbracht, staan er bijvoorbeeld genoeg. Americana is er vaak in terug te horen al lijkt Knol ook goed te hebben geluisterd naar de Nederlandse indie van bands als Johan en Daryll-Ann en soms, heel soms, hoor je zelfs een vleugje Oasis.
HET NUMMER:
Van de nieuwe plaat komt flink wat materiaal langs. Ze luisteren heerlijk weg in de zomerzon, al die glijdende gitaren met Knols gedreven zang. Ook imponerend is Straight to Hell, een cover van Drivin N Cryin. Een prachtig Americana nummer maar een catchy refrein. Toch is het onbetwiste hoogtepunt hitsingle Sam. Niet omdat het het meest bekend is, maar vanwege de uitvoering. Live speelt de band het dit keer gejaagder en zwaarder. Het vertrek van Sam is niet zorgeloos zoals vroeger maar eerder onheilspellend. De drums, die het ritme van een trein slaan, stampen aan. Sam is op de vlucht.
HET MOMENT:
Tim Knol is niet de enige met een dubbele gig dit weekend. Ook Anne Soldaat stond al eerder op het podium. Met Daryll-Ann speelde hij prima maar weinig geïnspireerd. Bij Knol op het podium laat hij juist een heel andere kant zien. Hij lijkt te stralen en gooit het ene na het andere riffje tegen de akkoorden van Knol aan. Hij heeft er hoorbaar plezier in.
OOK OPMERKELIJK:
De aankondiging wordt gedaan door Ymkje Pander, moeder van Bianca Pander, één van de drijvende krachten achter het festival. Geëmotioneerd vertelt ze hoe trots ze is en ze vraagt een groot applaus voor haar dochter en de vrijwilligers. Een sympathiek moment.
HET PUBLIEK:
Het overgrote deel van het publiek zit comfortabel in de schaduw terwijl Knol staat te spelen. De artiest vindt het best, hij gaat mee in de flow van een lome zomermiddag. Staat lekker te spelen, babbelt wat maar probeert niet geforceerd het publiek mee te laten zingen of klappen. Het werkt wonderbaarlijk goed want al komt er weinig van het veld, toch lijkt er een band gesmeed. Het voelt bijna alsof Knol tussen hen in staat in plaats van op het podium.
HET OORDEEL:
Bij Tim Knol leek de hele vibe van Welcome to the Village in een tiental nummers samen te vallen. Er was chemie met het publiek en er hing de sfeer van een eindeloze zomerdag. Daarbovenop speelde de band ook gewoon heel goed, Anne Soldaat voorop. Dichterbij perfectie is een artiest dit weekend misschien wel niet gekomen.